23/10/08

Ο «υιός του ταχυδρόμου» ή αλλιώς ο «ενσαρκωτής του νεοελληνικού μύθου»


Σε μία σχετικά πρόσφατη ανάρτηση, επιχείρησα μία - σύντομη και περιεκτική - αναπαράσταση του σύγχρονου Greek Dream. Έγραφα τότε: …oι παρέες κυριαρχούν στον δημόσιο (πολιτικό και κοινωνικό) βίο. Στην πολιτική, στο κράτος (δημόσιο), στην οικονομία, στον συνδικαλισμό, στα media, στα πανεπιστήμια. Διόλου τυχαία, η κοινωνική «διαμάχη» για τη διανομή πόρων και ευκαιριών διεξάγεται με άνισο τρόπο: οι «τσιφλικάδες» πολιτικοί, οι παντός τύπου προσοδοθήρες (rent seekers) και «free riders», οι δικτυωμένοι, οι «συγγενείς, φίλοι και γνωστοί», οι «κουμπάροι», οι κατεστημένες οικονομικές ολιγαρχίες και -εν πολλοίς- οι καλά τοποθετημένοι «εντός των τειχών» του «συστήματος» μονοπωλούν πόρους, ισχύ και εξουσία. Οι παρέες συγκροτούν ένα πανίσχυρο πλέγμα εξαρτήσεων, συνδέσεων, σχέσεων και συμφερόντων. Στη χυδαιότερη εκδοχή τους, υποδύονται τους υπερασπιστές του δημοσίου συμφέροντος, τους θεματοφύλακες των δημοκρατικών θεσμών, τους ηθικούς κήνσορες, τους πεφωτισμένους μεταρρυθμιστές….

Στην χθεσινή του ομιλία στη Βουλή ο Υπουργός Επικρατείας (!), λίγο πριν το αναπόφευκτο πολιτικό του «ξεψύχημα» και υπό συνθήκες αγωνιώδους προσπάθειας για την -ύστατη- υπεράσπιση του πολιτικού και κοινωνικού του ήθους, επιστράτευσε το γνώριμο πολιτικό του εργαλείο, τον λαϊκισμό. Σε μία ατυχή απόπειρα να συγκινήσει την κοινή γνώμη και να διοχετεύσει τη λαϊκή οργή στους πολιτικούς του αντιπάλους, μας θύμισε ότι είναι (ένας απλός, σεμνός και ταπεινός) υιός ταχυδρόμου. Η κοινωνική κινητικότητα του κ. Ρουσόπουλου, δηλαδή η μετάβαση από τα (μικρο)μεσαία κοινωνικά στρώματα στις ανώτατες και ισχυρότερες κοινωνικές ομάδες (ελίτ) είναι μία πραγματικότητα, αλλά ουδόλως συνιστά από μόνη της τεκμήριο ήθους, αξίας, ικανότητας και πραγματικής υπεροχής στον σκληρό ανταγωνισμό του κοινωνικού και πολιτικού στίβου. Ο κ. Ρουσόπουλος, ως αυθεντικός ενσαρκωτής του σύγχρονου εγχώριου κοινωνικοπολιτικού μύθου (δόξα, πλούτος, status, ισχύς και εξουσία) είναι προικισμένος από τη φύση με τα πιο «χρήσιμα» ταλέντα: είναι master των δημοσίων σχέσεων, των υπόγειων διαδρομών, του νεοελληνικού κουτσαβακισμού, της γλοιώδους κολακείας, της καπατσοσύνης και της (κουτο)πονηριάς. Προνόμια που συνοδεύονται από έμφυτη ροπή προς την υπεροψία, την αλαζονεία, τον πλουτισμό, το «κόμπλεξ» ανωτερότητας. Ο υιός του ταχυδρόμου κατάφερε να γίνει ο ισχυρότερος πολιτικός προπαγανδιστής κυβέρνησης, ο ισχυρότερος διαμορφωτής της κοινής γνώμης και διαχειριστής δημοσίου χρήματος με μοναδικό (ηθικό και πολιτικό) νομιμοποιητικό παράγοντα τις στενές σχέσεις του με την εξουσία (οικογένεια Καραμανλή).

Και για να σαρκάσω λιγάκι…

Όχι δεν κατηγορώ τον κ. Ρουσόπουλο. Μάλλον κανείς δεν τον κατηγορεί πραγματικά. Για τα νεοελληνικά πολιτικά και κοινωνικά ήθη ο κ. Ρουσόπουλος είναι…μάγκας! Αν κάτι μας διδάσκει αυτή η ιστορία είναι: αποκτήστε κι εσείς έναν πνευματικό πατέρα! Προσοχή, μη κοιτάτε προς τον πατέρα την ενορίας ή του χωριού σας. Κοιτάτε πιο ψηλά!

11 comments:

Ανώνυμος είπε...

Γιατί ο Ρασόπουλος είπε ότι είναι παιδί ταχυδρόμου; Ταχυδρόμος είν' ο Λαμπράκης;

Στο καλό και να μας γράφεις! Κι εμείς γραμμένο σ' έχουμε...

Left Liberal Synthesis on 23 Οκτωβρίου 2008 στις 1:15 μ.μ. είπε...

Ηθικολογία το καταφύγιο του κάθε πολιτικού με προβλήματα.

Ανώνυμος είπε...

Για τα νεοελληνικά πολιτικά και κοινωνικά ήθη ο κ. Ρουσόπουλος είναι…μάγκας!

Έτσι είναι, δεν ξέρω αν όλοι το βλέπουν έτσι (έστω και σαρκαστικά όπως εσύ), αλλά σίγουρα πολύς κόσμος το νιώθει αυτό. Σήμερα, αυτοί οι μάγκες επιβιώνουν στον αφρό και εξουσιάζουν. Οι υπόλοιποι θα συνεχίζουμε να τη βγάζουμε με 3 & 60!

cynical on 23 Οκτωβρίου 2008 στις 1:31 μ.μ. είπε...

Πώς και δεν έφερε και την κυρία Μαρα από δίπλα και τα παιδακια του μεσα στη μύξα και την απλησιά να τους λυπηθεί το πανελληνιο, τώρα που στην οικογενεια οι ανεργοι θα γινουν δύο;

busy bee on 23 Οκτωβρίου 2008 στις 2:04 μ.μ. είπε...

"Για τα νεοελληνικά πολιτικά και κοινωνικά ήθη ο κ. Ρουσόπουλος είναι…μάγκας!"...αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, φίλε Πασχάλη!
Έτσι τον έχουν μάθει,(τον Νεοέλληνα) να θεωρεί μαγκιά όσους σήμερα σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας λειτουργούν με όλα αυτά τα κριτήρια, όπως χαρακτηριστικά προαναφέρεις και για τον ίδιο τον Ρουσόπουλο!
Οι πραγματικές έννοιες της (όποιας) επιτυχίας έχουν εξαφανιστεί!
Ας ξεκινήσουμε νομίζω από την παιδεία μας!

Homo Sapiens on 23 Οκτωβρίου 2008 στις 2:41 μ.μ. είπε...

Δείτε και το αρθράκι του Κούλογλου στη LIFO.

http://www.lifo.gr/content/x6/1516

Τι λέτε?

Left Liberal Synthesis on 23 Οκτωβρίου 2008 στις 6:30 μ.μ. είπε...

Να πω την αλήθεια μου,το σχόλιο του Κούλεγλου μου φαίνεται κακόβουλο και άστοχο.
Είναι σαφές ότι η πολιτική είναι άλλης τάξεως και είδους τέχνη.Δεκάδες επαγγελματικές μετριότητες διέπρεψαν στην πολιτική.Ο Κούλογλου μας λέει ότι ο ΘουΔΟυ ήταν μέτριος δημοσιογράφος και ο Κούλογλου στο γραπτό είναι επίσης μέτριος (ποιος δεν θυμάται το outing στον Τσοβόλα) ενώ είναι καλός στο τηλεοπτικό.Ε και...τι σημασία έχει.Μεταξύ μας δημοσιογραφικές κατινιές....

Homo Sapiens on 23 Οκτωβρίου 2008 στις 7:52 μ.μ. είπε...

LLs,

εδώ που τα λέμε το έχεις το δίκιο σου.

(Για την ακρίβεια,όταν πρότεινα το άρθρο είχα στο μυαλό μου το γενικό concept του κειμένου που είναι κοντά και στη δική μου σκέψη).

vagnes on 24 Οκτωβρίου 2008 στις 2:15 π.μ. είπε...

Δεν εχω κανενα παραδειγμα που η αλαζονεια να μη οδηγει στην απληστια και εξ αυτης στην τελεση ανομων πραξεων.
Οι αλαζονες, επειδη δημιουργουν δίπλα τους πολλους εχθρους την πληρωνουν τελικα, πολυ ακριβα.
Το ιδιο ευχομαι ολοψυχα και στον Κο(;) Ρουσό

common people on 24 Οκτωβρίου 2008 στις 2:27 μ.μ. είπε...

Με τον ΑΚραμανλή τι σχέση έχει ο γιο΄ς του ταχυδρόμου;Να αγιάσει το στόμα του Καρατζαφέρη!
σ.σ.Δεν εχω καμιά σχεση με την ακροδεξιά μην παρεξηγηθούμε!

tractatus on 24 Οκτωβρίου 2008 στις 3:52 μ.μ. είπε...

Το απο που ξεκινάει κανείς και με τι εφόδια είναι μια πραγματικότητα που πολλές φορές δημιουργεί ανισότητα....ε! δεν είναι το ίδιο πράγματι να έχεις περιουσία ή όνομα ή έδρα σε Πανεπιστήμιο και να το κληρονομείς με ένα άνθρωπο που εργάστηκε για πολλά χρόνια για να πετύχει να δημιουργήσει το όνομα, τη περιουσία και τη καταξίωση...όμως, κανείς επίσης,
δεν μπορεί να δίνει εύσημα απλά και μόνο γιατί κάποιος τα κατέκτησε όλα αυτά:
1ον γιατί μπορεί να μεταχειρίστηκε ανήθικους και μη ελέγξιμους δρόμους για να τα αποκτήσει
2ον γιατί "αρχές άνδρες αναδείκνυσι" όπως λένε και οι πρόγονοί μας
3ον γιατί το ύφος και το ήθος με το οποίο τα υπερασπίζεσαι όλα αυτά απο καθ' έδρας είναι αυτό που αναδεικνύει αν τελικά ο αγώνας σου έγραψε...ή ...έβγαλε απωθυμένα....
Και δυστυχώς ο Ρουσόπουλος κι όταν μιλάει κι όταν μορφάζει εύκολα κάποιος μπορεί να καταλάβει οτι έχουν σωρευτεί απωθυμένα.....

Το καλό θα ήταν να ξέρει να είναι σεμνός, ταπεινός και γενναιόδωρος ακριβώς γιατί ο πατέρας του ήταν ταχυδρόμος και αυτό ηδη είναι μια περιουσία...η ταπεινή αλλά σεμνή καταγωγή....:)Ολα τα άλλα παρέρχονται... αργα ή γρήγορα κι οι βίλες και οι πισίνες και τα βουλευτικά γραφεία...

 

Homo sapiens. Copyright 2008 All Rights Reserved Revolution Two Church theme by Brian Gardner Converted into Blogger Template by Bloganol dot com