11/11/08

Π. Τατούλης: Η -λεπτή- ισορροπία μεταξύ της ελεύθερης πολιτικής βούλησης και του -υφέρποντος (?)- τυχοδιωκτισμού


Η πολιτική συμπεριφορά και ο δημόσιος λόγος του Π. Τατούλη υποδεικνύουν -αναμφίβολα- τις προοδευτικές του αντιλήψεις και τη σύγχρονη οπτική του για τον θεσμικό ρόλο του βουλευτή και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των κομμάτων. Στο συλλογικό πολιτικό «υποσυνείδητο» ο Π. Τατούλης καταγράφεται ως ο εκφραστής της ελεύθερης πολιτικής βούλησης. Παρά τις συχνές παλινδρομήσεις, τις εσκεμμένες συγχύσεις, τις αμφιταλαντευόμενες θέσεις και την ελεγχόμενη διστακτικότητα (θα ψηφίσει, δεν θα ψηφίσει!), ο Π. Τατούλης δικαίως αποκτά την ιδιότητα του «βουλευτή που βουλεύεται». Ως τέτοιος, σίγουρα αποτελεί μία σημαντική πολιτική προστιθέμενη αξία (θα ήταν ωφέλιμο να υπήρχαν περισσότεροι «Τατούληδες» σε ένα «ανώριμο» πολιτικό σύστημα).

Η υπέρβαση των κομματικών στεγανών και η «απειθαρχία» στην σκληρή και άκαμπτη κομματική γραμμή -συνήθως- επικροτούνται από τους πολίτες, που -τουλάχιστον σε μη προεκλογικό χρόνο- φαίνεται να επιδοκιμάζουν το «αντάρτικο» και να γοητεύονται από τις παρεκκλίσεις από τη συμβατική πολιτική συμπεριφορά (βλ. υψηλή δημοφιλία, συμπάθεια κτλ). Επιπρόσθετα, η συγκυρία των σκανδάλων σε συνδυασμό με την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία την Ν.Δ μεγενθύνουν -ενίοτε παραμορφώνουν- τις φωνές αντίδρασης και «αντιπολίτευσης», προκειμένου να κατασκευάζουν πολιτικά/ μιντιακά γεγονότα, να διαμορφώνουν εξελίξεις και να συντηρούν το - χρήσιμο για τα media - κλίμα εκλογολογίας.

Ο Π. Τατούλης με επιδέξιο και περίτεχνο τρόπο ενσωμάτωσε στην πολιτική του στρατηγική τη δυναμική των παραπάνω παραγόντων προκειμένου να μεγιστοποιήσει το πολιτικό του όφελος (δημοσιότητα, πολιτική σταδιοδρομία, ρυθμιστικός ρόλος κτλ.). Με συστηματικό και οργανωμένο τρόπο, με ριζοσπαστικό, συνεκτικό πολιτικό λόγο (βλ. και αρθρογραφία), με προσεκτικές πολιτικές κινήσεις και αποτελεσματική συμμετοχή στις σύγχρονες μορφές κοινωνικής δικτύωσης και εκφοράς δημόσιου λόγου (blog), εισχώρησε ως κεντρική μορφή και ισχυρός «παίκτης» στο πολιτικομιντιακό σύστημα.

Η χθεσινή του παρουσία στα media και ο υπερκομματικός πολιτικός του λόγος (διάγγελμα προς τον λαό?) υποδεικνύουν ότι ο Π. Τατούλης έχει μέλλον στο πολιτικό σύστημα (νέο κόμμα?). Προφανώς, η συνολική του στρατηγική (υποθέτω ότι έχει ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο για τον τρόπο που πορεύεται) εισέρχεται στην φάση της τελικής υλοποίησης (χθες μάλλον προκάλεσε τη διαγραφή του). Στην περίπτωση που υποκρύπτει η συμπεριφορά του πολιτική σκοπιμότητα και επιδιώκει τη δημιουργία τεχνητής πολιτικής πόλωσης (εξυπηρέτηση ειδικών συμφερόντων για διενέργεια «γρήγορων» εκλογών εν μέσω εξεταστικής επιτροπής) ή/και προσδοκία για συγκεκριμένα οφέλη σε μία πιθανή μελλοντική αναδιανομή πολιτικής ισχύος στο εσωτερικό της Ν.Δ, τότε νομίζω ότι πρόκειται για τυπική περίπτωση τυχοδιωκτισμού. Σίγουρα, σε αυτές τις περιπτώσεις η ισορροπία μεταξύ της ελεύθερης πολιτικής βούλησης και του καιροσκοπισμού είναι σχετικά λεπτή. Ίδωμεν…

15 comments:

gpapoul on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 2:31 μ.μ. είπε...

Πασχάλη για μια ακόμη φορά, ακτινογραφείς εύστοχα ένα πολιτικό-επικοινωνιακό φαινόμενο. Θα προσθέσω μόνο δύο ακόμα επιμέρους στοιχεία, προερχόμενος από την εκλογική περιφέρεια του διαγραφέντος βουλευτή:
Την περίπτωση του ανθρώπινου «παραλογισμού» του, από την εύκολη υπερ προβολή που του εξασφάλιζε το 151+1 (όπως και ο Δαϊλάκης έγινε ήρωας μέσα σε 5’ λεπτά μιας δήλωσης), ο οποίος μπορεί να τον οδηγεί σε λόγια και πράξεις που δεν θα γίνονταν δημοσίως, υπό άλλες συνθήκες, καθώς και
την διαχείριση αυτής της προβολής μόνο από συγκεκριμένα μέσα (γραπτός λόγος, γραπτές συνεντεύξεις). Οι «άμεσες» παρουσίες στα ΜΜΕ (φωνή-εικόνα) είναι ελάχιστες και δεν είναι τυχαίο αυτό…

philos on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 4:35 μ.μ. είπε...

"σε αυτές τις περιπτώσεις η ισορροπία μεταξύ της ελεύθερης πολιτικής βούλησης και του καιροσκοπισμού είναι σχετικά λεπτή."
Πάρα πολύ σωστή διαπίστωση σε ένα πολύ ψύχραιμο και αντικειμενικό ποστ!

katerina on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 5:31 μ.μ. είπε...

Πασχάλη θα μου επιτρέψεις να ...διαφωνήσω.
Ο Τατούλης εκλέχτηκε με την Ν.Δ., έγινε υπουργός με την Ν.Δ., και ξαναεκλέχτηκε με ένα κόμμα που εχει 152 βουλευτές.
Προκαλεσε συνειδητά και επανειλημμένα, περιμένωντας πότε θα τον διαγράψουν.
Δεν μίλησε για την περιπτωση Ζαχόπουλου παρά κατόπιν εορτής και το πιο σημαντικό...δεν παραιτηθηκε όταν διαφώνησε.
Τι πρεσβευει πολιτικά ο Τατουλης πέραν ...των γνωστών ηθικολογιών;;;
Ποια είναι η πολιτική του αξία...γιατί για την αξία του ως πολιτικού....
πολύ λίγο ρε Πασχάλη. Πολύ λίγο.

Homo Sapiens on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 5:57 μ.μ. είπε...

@katerina,

δεν είμαι καθόλου βέβαιος για την πραγματική πολιτική του αξία...Πολύ πιθανό να συγκλίνω με τη δική σου άποψη.

Κάπως αφαιρετικά, δηλαδή πέρα από σκοπιμότητες, τακτικές και επικοινωνιακή στρατηγική, επισημαίνω απλώς το γεγονός ότι διατυπώνει "διαφωνία". Μένω εκεί, δεν πάω πιο πέρα..Η διαφωνία αυτή καθ' αυτή είναι μάλλον θετικό στοιχείο. Μόνο ως προς αυτό, του αποδίδω τον χαρακτηρισμό "βουλευτής που βουλεύεται"...

Από εκεί και πέρα, προσπαθώ να εντάξω όλη τη συμεριφορά του σε ένα στρατηγικό πολιτικό σχέδιο, την κατάληξη του οποίου δεν γνωρίζουμε ακόμα...Με τις χθεσινές του δηλώσεις (περιεχόμενο, ύφος, timing κτλ) και την πρόκληση της διαγραφής του, μου δίνει την εντύπωση ότι ακροβατεί επικίνδυνα μεταξύ των πολιτικοιδεολογικών του "πιστεύω" και των καιροσκοπικών/ τυχοδιωκτικών του στόχων...Νομίζω ότι η επικαιρότητα θα μας δίνει άφθονη τροφή για σχόλια...

Homo Sapiens on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 6:00 μ.μ. είπε...

@ gpapoul, philos (καλώς όρισες), katerina..

σίγουρα, ο τρόπος που χειρίστηκε τα media και τη συγκυρία είναι "υποδειγματικός"...κεντρικός παίκτης και πολιτική περσόνα...

Left Liberal Synthesis on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 7:46 μ.μ. είπε...

Homo Sapiems
Είναι η πολοστή φορά,που ένα κείμενο σου ,αποδεικνύει την αξία του ορυχείου "blogging".
Τα διαμάντα ευρίσκονται,ακόμα και σε καθαρή μορφή!!

ellinaki on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 8:04 μ.μ. είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο. Σωστό βουλευτικό πολιτικό ήθος είναι ίσως ο καλύτερος χαρακτηρισμός για την ιδιότητα του κ. Τατούλη, και όπως πολύ σωστά επισήμανες, μακάρι να υπήρχαν πολιτικοί που σκέφτονται πέρα από πεπερασμένα, σφιχτά, συντηριτικά και στενά κομματικά πλαίσια.

Ενδεχομένως θα ήταν καλύτερα αν βλέπαμε περισσότερους Τατούληδες, όχι με την έννοια του αντάρτη αλλά με την έννοια του σωστού βουλευτή όπου σκέφτεται και θέτει πολιτικά θέματα για συζήτηση πέρα από το κομματικό του συμφέρον.

Nikos Lioliopoulos on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 10:01 μ.μ. είπε...

Εγώ δεν στεκομαι στο ποιος τα λέει ή για πιο λόγο τα λέει αυτα που λέει ο Τατουλης. Στέκομαι στο οτι έχει δίκιο στις διαπιστώσεις του.
Συμφωνώ όμως και με το πνεύμα του άρθρου σου

tractatus on 11 Νοεμβρίου 2008 στις 10:41 μ.μ. είπε...

Το θέμα "Τατούλης" ειλικρινά δεν με απασχόλησε...η καθημερινότητα είναι που με απασχολεί...Οσα λέει, έλεγε ή και θα πεί, δεν είναι παρά μια εγγραφή ακόμα σ' ενα αναξιπαθές και αφερέγγυο πολιτικό σύστημα που μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδο χωρίς ποιοτικό αντίκρυσμα έστω και με την έννοια του παράδοξου...ουδεμία γνησιότητα δεν διέκρινα, καμία ειλικρίνεια στο πομπώδες...διάγγελμα..ίσως ενός μελλοντικού αρχηγού;;...για να κάνω και εντοπίσουμε και κάποιες σημειολογίες που δεν έχουν ιχνος συνομωσιολογίας...απλά το χρήμα πολλοί εμίσησαν...τη δούξα ουδείς.

ikor on 12 Νοεμβρίου 2008 στις 10:49 μ.μ. είπε...

Πολύ εύστοχη η ανάλυσή σου Homo Sapiens.

Ο Π.Τατούλης πάντως εκλέχτηκε ως υποψήφιος με ένα συγκεκριμένο κόμμα.

Έχει κάθε δικαίωμα στην πορεία να ανακαλύψει όσα τώρα (οψίμως) αναφέρει. Και να διαφοροποιηθεί από αυτά.

Νομίζω όμως ότι μια τέτοια "ανακάλυψη" πρέπει να σε οδηγεί σε παραίτηση από τη βουλευτική σου έδρα.

Πράγματι έχτισε προσεκτικά το προφίλ του βουλευτή που "βουλεύεται". Συγχρόνως όμως έχτισε και το προφίλ εκείνου που επι-βουλεύεται...

Εκτιμώ ότι με άλλη ηγεσία στη Ν.Δ. ο Π.Τατούλης πολύ θα ήθελε να γίνει Δαϊλάκης.

Όμως, φοβού τους Αρκάδες και Ντόρα φέροντες...

Στέφανος on 12 Νοεμβρίου 2008 στις 11:56 μ.μ. είπε...

Εάν -και στην πολιτική- δεν είναι απαραίτητο ένα "διά ταύτα", τότε ναι ο Τατούλης ασκεί το συνταγματικό δικαίωμα του βουλευτή να εκφράζει ανοιχτά και δημόσια τις απόψεις και την όποια διαφωνία του.
Παρότι, ωστόσο, του δόθηκε πολλάκις η ευκαιρία να συνδυάσει λόγια και έργα, δεν το έπραξε. Όλοι οι νόμοι φέρνουν ΚΑΙ τη δική του υπογραφή.
Οι απόψεις δε που εκφράζει δεν είναι καινοφανείς. Είναι από κενοφανείς ως χιλιοειπωμένες. Κινούνται δε στη σφαίρα του αυτονόητου μιας στοιχειωδώς λειτουργούσας δημοκρατίας.
Υπερτιμημένος, λοιπόν, ο Πέτρος κι αυτό χάρις στο "152". Επιπλέον, ο Τατούλης δεν θα πρεπει να αντιμετωπίζεται ως ένας ΑΠΛΑ ομιλών βουλευτής αλλά και ως πρώην υπουργός με συγκεκριμένη παλαιοκομματική συμπεριφορά στην εκλογική του περιφέρεια.

Λευτέρης Χαμαλίδης on 13 Νοεμβρίου 2008 στις 8:45 π.μ. είπε...

Ιδιαίτερα αξιόλογες οι διαπιστώσεις σου Πασχάλη.
Διακρίνω δε, την προσπάθειά σου να κρίνεις με αντικειμενικότητα, τις πολιτικές κινήσεις και την πολιτική πρόθεση του Τατούλη.
Σ' ένα κόμμα όμως υπάρχουν δεσμεύσεις τις οποίες γνωρίζει όποιος ενεργά συμμετέχει από την αρχή.
Συμφωνώ με τις γενικές θέσεις που εκφράζει, διότι στο δια ταύτα, δεν είπε και τίποτα ουσιαστικό πέρα από τις γενικολογίες που ούτως ή άλλως όλοι οι Έλληνες θα συμφωνήσουν. Θα θυμίσω δε, την περίοδο που είχε κομμάτι της εξουσίας και μοίραζε χρήματα, ατελείωτα ποσά, μικρά ή μεγάλα, κατέληξαν σε ταμεία συλλόγων οιασδήποτε μορφής, αρκεί να είχαν στην επωνυμία κάτι από Αρκαδία ή Τρίπολη ή Βυτίνα, κτλ.
Σύμφωνα λοιπόν με τις δεσμεύσεις που ανέφερα κι αφού δεν προβλέπει κάτι άλλο η Νομοθεσία μας, πιστεύω ότι πρέπει να παραιτηθεί από τη βουλευτική έδρα.
Αν ήταν στην τοπική ή νομαρχιακή αυτοδιοίκηση τα πράγματα διαφέρουν. Στα πολιτικά κόμματα εξουσίας με ιστορία πορείας τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Μεταξύ μας όμως, πιστεύω ότι δε θ' αργήσουμε να δούμε και την επόμενη παραίτηση. Αυτό θα επισπευστεί μόλις γίνει αντιληπτό ότι τα γκάλοπ δείχνουν συνεχόμενη ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι πάμε σε εκλογές με κεντρικό σύνθημα
"Μας ρίξαν τα συμφέροντα".

Homo Sapiens on 13 Νοεμβρίου 2008 στις 9:52 π.μ. είπε...

Καλημέρα φίλοι μου,

διάβασα πολύ προσεκτικά τα σχόλιά σας. Επί της ουσίας, για την ακρίβεια, επί της πολιτικής ουσίας των λεγομένων σας για την πολιτική συμπεριφορά του κ. Τατούλη, δεν έχω κάποιες ενστάσεις. Η συμπεριφορά του εντάσσεται σε μία συνολική στρατηγική για την προσωπική του προβολή - ανέλιξη, που εν μέσω πολλών παλινδρομήσεων, συγχύσεων και αλλαγών (προφανώς ο Τατούλης ήταν ένας συντηρητικός, παλαιάς κοπής Υπουργός..) μάλλον τείνει προς τον τυχοδιωκτισμό.

Τώρα το μείζον ζήτημα που έχετε θέσει. Παραίτηση ή όχι από το βουλευτικό αξίωμα? Εδώ, προφανώς μιλάμε για ηθικής τάξεως ζήτημα. Προσωπικά, δυσκολεύομαι να απαντήσω στο ερώτημα, ή τουλάχιστον θέλω να το σκεφτώ καλύτερα...Επισημαίνω απλώς ότι, με τη μη παραίτησή του ο κ. Τατούλης ασκεί το συνταγματικό του δικαίωμα

"Η παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα είναι δικαίωμα του βουλευτή"..

Η πολιτική ερμηνεία αυτής της παραγράφου του Συντάγματος θα μας οδηγήσει πιθανότατα σε κάποια συμπεράσματα..

Τι λέτε?

Homo Sapiens on 13 Νοεμβρίου 2008 στις 12:05 μ.μ. είπε...

Στη "συνταγματική λογική" κινείται το σημερινό άρθρο του Π. Μανδραβέλη στην Καθημερινή...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_13/11/2008_291933

Ανώνυμος είπε...

Πασχάλη συμφωνώ μαζί σου..και βέβαια με την πολύ καλή ανάλυση του Μανδραβέλη..Αυτή είναι η ουσία. Τώρα αν είναι ηθικό ή μη, αυτό είναι άλλη ιστορία. Κατά τη γνώμη μου είναι απολύτως ηθικό να παραμένει βουλευτής.
Νομίζω ότι είναι τουλάχιστον αστοχία να ζητούν παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα..Ειδικά, το ύφος και οι δηλώσεις Τραγάκη και Ζαγορίτη είναι απαράδεκτα.
Nikos, Reth

Sponsors

Archive

 

Homo sapiens. Copyright 2008 All Rights Reserved Revolution Two Church theme by Brian Gardner Converted into Blogger Template by Bloganol dot com