6/1/09

Οι "βολικοί εχθροί" της δημοκρατίας και τα μυωπικά δημοκρατικά αντανακλαστικά


Αίφνης, μας προέκυψε τρομοκρατία. Τουλάχιστον αυτό δηλώνουν οι επίσημες διατυπώσεις και οι δημοσιογραφικές αναλύσεις. Για τους περισσότερο υποψιασμένους και “ψαγμένους” πρόκειται για προβοκάτσια και παρακράτος. Για όλους πάντως (όπως άλλωστε αποτυπώνεται στον δημόσιο λόγο τους), το γεγονός αυτό καθ΄ αυτό συνιστά κρίσιμο πλήγμα· χτύπημα στη δημοκρατία, στους θεσμούς, στο κράτος δικαίου, στο μαζικό/ λαϊκό εργατικό κίνημα.
Δεν έχω τη γνώση ούτε την εμπειρία (μάλλον δεν είμαι και πολύ παιδί «της πιάτσας») για να επιβεβαιώσω ή να διαψεύσω τις βασικές ερμηνείες του γεγονότος. Ούτε σκοπός μου είναι να υποδείξω με -λογικά ή μη- επιχειρήματα ότι η δολοφονική επίθεση συνιστά λιγότερο ή περισσότερο ισχυρό πλήγμα. Απλώς, με ενδιαφέρει να επισημάνω, τουλάχιστον σ΄αυτή την ανάρτηση, την βολική, γρήγορη ή/και εύκολη προσαρμογή του επίσημου/ δημόσιου λόγου σε ένα συγκεκριμένο (λογο)πλαίσιο που παράγει το ίδιο το γεγονός, ως εικόνα, ως συμβολισμός.
Η πράξη βίας κατά των αστυνομικών, ως γεγονός άμεσα αντιληπτό και εύκολα κατανοητό, νοείται -ευλόγως και ορθώς - ως απειλή για τη δημοκρατία, την κοινωνία και τους θεσμούς. Ο εχθρός της δημοκρατίας, αν και φοράει κουκούλα, είναι ορατός, αντιληπτός, «προσωποποιείται» (βλ. παρακράτος, τρομοκράτες) και -πολιτικά και ηθικά- καταδικάζεται, ενώ την ίδια στιγμή διαχέεται ένα κυρίαρχο αίσθημα συλλογικής συσπείρωσης γύρω από τους θεσμικούς και πολιτικούς εγγυητές της δημοκρατίας. Νομίζω ότι, σ΄ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η γενικότερη πολιτική αντίληψη του «πράγματος» και αναλόγως μετασχηματίζεται και ο επίσημος πολιτικός λόγος (δείτε π.χ τις σχετικές δηλώσεις των πολιτικών). Προφανώς, δεν διαφωνώ με αυτή τη λογική. Υποθέτω πως αν ήμουν δημόσιο πρόσωπο θα έκανα παρόμοιες επισημάνσεις.
Ωστόσο, οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες θα ανέμεναν την ίδια ή και περισσότερη δημοκρατική ευαισθησία στις περιπτώσεις που ο «εχθρός» είναι -πολιτικά- λιγότερο ορατός, δυσκολότερα αντιληπτός, περισσότερο απρόσωπος και σαφώς πιο επικίνδυνος.
Ένα ώριμο πολιτικό σύστημα και ένα δημοκρατικό, μαζικό λαϊκό εργατικό κίνημα αντιλαμβάνονται εξίσου ως απειλή για τη δημοκρατία και τους κοινωνικούς/ συλλογικούς θεσμούς την υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών (σκάνδαλα, επιτροπές, πορίσματα κτλ), την αποθέωση της δημοκρατικής διαδικασίας και την παραμέληση του δημοκρατικού «περιεχομένου», την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την περιβαλλοντική αδιαφορία, τις κοινωνικές ανισότητες και το πελατειακό-διάτρητο κοινωνικό κράτος, τις ανεκπροσώπητες κοινωνικές ομάδες και τη διαγενεακή ανισότητα, την μιντιακή-επικοινωνιακή όψη της πολιτικής, την παρεοκρατία και τη μετριοκρατία, τον συντεχνιασμό και τις εργατικές φατρίες, τις σκόπιμες, αναχρονιστικές και ιδεοληπτικές διαιρέσεις του εργατικού κινήματος, τις κατεστημένες πολιτικές και εργατικές ιεραρχίες…(θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο).
Αν τα σημερινά κυρίαρχα δημοκρατικά αντανακλαστικά της πολιτικής ελίτ εξαντλούνται στους εύκολα αντιληπτούς/ βολικούς εχθρούς της δημοκρατίας, τότε δεν μπορεί παρά να είναι συγκυριακά και μυωπικά. Ασφαλώς, τα μυωπικά δημοκρατικά αντανακλαστικά συνιστούν, επίσης, απειλή για τη δημοκρατία.
Ίδωμεν…

Υ.Γ Περαστικά στον νεαρό αστυνομικό, Διαμαντή Ματζούνη

22 comments:

ikor on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 2:41 μ.μ. είπε...

Καλησπέρα Homo Sapiens!

Εξαιρετική τοποθέτηση. Πράγματι, οι "εχθροί" δεν ξεχωρίζουν ανάλογα με τα ρούχα που φοράνε ή το επάγγελμά τους.

Υπάρχει πολλή βία που ασκείται καθημερινά στους πολίτες από αφανείς "ήρωες". Και συσσωρεύει μίσος, απέχθεια και απάθεια για το πολιτικό σύστημα.

Με σκοπό να θεωρούνται τελικά αυτονόητα και μη αναστρέψιμα τα φαινόμενα που περιγράφεις στην προτελευταία παράγραφο.

Άρα: πρέπει να κατέβουμε από το "καρουζέλ"!!

tractatus on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 3:20 μ.μ. είπε...

Κι ενα άλλο ζήτημα: Μήπως με το πρόσχημα της τρομοκρατίας περάσουμε τελικά στην εύκολη λύση της τρομολαγνείας; Προσωπικά απεχθάνομαι να βλέπω ένοπλους στο δρόμο, στους σταθμούς του τραίνου, στις γωνίες και ειδικότερα ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα -χωρίς εγω να τους το δώσω-να με χρήσουν τρομοκράτη και να εμποδίσουν τις καθημερινές μου συνήθειες. Η δημοκρατία είναι μια άσκηση καθημερινότητας και ακόμα περισσότερο για όλους όσους θεσμικά έχουν χρησθεί ως υπεύθυνοι να τη προστατέψουν. Απο την ώρα που την καταλύουν με άνομες συμπεριφορές...προφανώς δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες αποδόμησής της. Εξού τα μυωπικά αντανακλαστικά....

Greek Rider on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 5:51 μ.μ. είπε...

Νομίζω ότι δημοκρατία με όπλα δεν γίνεται. Οι δημοκρατικοί θεσμοί βασίστηκαν έως τώρα στην αποδοχή αυτών που τους έφτιαξαν και του λαού.

Περάσαμε όμως σε μια φάση απροκάλυπτης ελιτίστικης περιθωριοποίησης της δημοκρατίας. Η εξουσία ασκείται ερήμην του λαού. Η τηλεόραση ασκεί πολύ μεγαλύτερη εξουσία από όσο υπολογίζουμε και αναιρεί την ισηγορία που είναι αναγκαία για τη δημοκρατία.

Ζούμε σε μια ονομαστική και φαινομενική δημοκρατία που από εδώ και πέρα δεν θα έχει συναίνεση και θα απαιτεί τη νομιμοποίησή της με τη βία.

Νομίζω ότι θα πρέπει να εφεύρουν κάποιους νέους θεσμούς άμεσης δημοκρατίας ως ξεκίνημα, το ίντερνετ είναι μια αρχή.

Homo Sapiens on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 9:23 μ.μ. είπε...

@ikor

ακριβώς έτσι είναι Γιάννη...και πολύ σωστά μας παραπέμπεις στην σημερινή σου ανάρτηση με την πολύ εύστοχη "μεταφορά"

@tractatus

η εμπειρία υποδεικνύει ότι συνήθως η προσχημαντική αναφορά στην τρομοκρατία οδηγεί σε τρομολογνεία, περισσότερο έλεγχο, κρατική αυθαιρεσία και αυταρχισμό. Ωστόσο αυτό που με φοβίζει, είναι ότι η συγκυρία και ο τρόπος που ερμηνεύονται τα φαινόμενα των καιρών οδηγεί την κοινωνία σε μία -ακραία - συντηρητική αναδίπλωση, άρα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μία κοινωνικά/πολιτικά νομιμοποιημένη αποδοχή/συναίνεση της τρομολαγνικής πολιτικής. Το σχήμα είναι άκρως επικίνδυνο: αισθανόμαστε ευάλωτοι - απροστάτευτοι, ζητάμε προστασία και ασφάλεια...Δίχως μία σύγχρονη, δημοκρατική και αποτελεσματική αστυνομία, δίχως μία νέα κουλτούρα σεβασμού του πολίτη και των αναγκών του, πολύ φοβάμαι ότι η επίσημη κρατική απόκριση σ΄αυτό το αίτημα δεν θα είναι και η καλύτερη δυνατή.

Σήμερα άκουσα μία σωστή κουβέντα από τους συνδικαλιστές της αστυνομίας. Πρέπει, λένε, επιτέλους, να αποφασίσουμε τι αστυνομία θέλουμε και πέρα από το επίπεδο πολιτικής ρητορικής να δούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό και σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτική.

Homo Sapiens on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 9:32 μ.μ. είπε...

@Greek Rider,

δεν διαφωνώ καθόλου. Σήμερα βιώνουμε την αποθέωση της δημοκρατίας ως "διαδικασία" και όχι της δημοκρατίας ως "περιεχόμενο". Η ποιοτική εμβάθυνση και επέκτασή της σε νέες εναλλακτικές μορφές με περισσότερο συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά στοιχεία είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Πάντως, τα θεσμικά και ποιοτικά ελλείμματα είναι τόσο μεγάλα που απαιτείται μεταρρυθμιστικό "τσουνάμι".

@open eyed dreamer

Κάπως έτσι σκέφτηκα και εγώ και οδηγήθηκα στο σημερινό ποστάκι...Αν και νομίζω ότι ο τίτλος είναι λιγάκι σκληρός και μπορεί εύκολα κάποιος να παρανοήσει αν δεν διαβάσει όλο το κειμενάκι. Χαίρομαι που διάβασες τη σκέψη μου.

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

OnWine on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 11:09 μ.μ. είπε...

Παιδιά... πολύ φόρα πήρατε...

Σήμερα ζούμε την καλύτερη δημοκρατία που είχε ΠΟΤΕ αυτός ο τόπος... είτε σας αρέσει, είτε όχι... και επ' αυτού, θα ήθελα τις αντιρρήσεις σας γιά το πότε, ποιά περίοδο και κάτω από ποιά κυβέρνηση είχαμε είτε ΚΑΛΥΤΕΡΗ, είτε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δημοκρατία από αυτή της τελευταίας δεκαετίας...

Κάποιοι είτε δεν έζησαν, είτε δεν διάβασαν για το τι συνέβαινε στην Ελλάδα οχι πολλά χρόνια πριν... δεν έζησαν ή δεν διάβασαν γιά παρακράτος, αστυνομικό κράτος, γιά απίστευτους αποκλεισμούς, για... γιά... οταν διαβάζω ΣΗΜΕΡΑ γιά παρακράτος, με πιάνουν τα γέλια...

Ολες οι συγκρίσεις είναι σχετικές, τίποτα απόλυτο δεν υπάρχει... και το "μέτρον" φίλε Homo Sapiens νομίζω ότι ταιριάζει και στο ύφος σου και στις ιδέες σου...

Επί της ουσίας... η άποψή μου είναι οτι πράγματι, η πράξη είναι ξεκάθαρη, καραμπινάτη προβοκάτσια... οι τρομοκράτες δεν βάζουν στο κυνήγι αστυνομικούς...

Ξέρω ότι οι "θεωρίες συνομωσίας" είναι ...ντεμοντέ σήμερα... "εκπολιτιστήκαμε" βλέπετε (τρομάρα μας) και αυτά τα θεωρούμε πιά "του παρελθόντος"... μόνο που οι συνωμοτούντες δεν εκπολιτήστηκαν, και κάποιες μέθοδοι παραμένουν ΚΑΙ βολικές ΚΑΙ ισχυρές.

Ποτέ άλλοτε στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου οι επιδιώξεις του ...ιθαγενούς κεφάλαίου και οι επιδιώξεις του διεθνούς παράγοντα δεν συνέπεσαν τόσο... όλοι θέλουν το ίδιο κόμμα, οι μεν γιατί πιστεύουν ότι οι ...καλές μέρες θα έρθουν με τον ...άλλο αρχηγό, οι δέ γιατί πιστεύουν ότι ο νυν αρχηγός και μελλοντικός πρωθυπουργός να ...συμφωνήσει στο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ξεκαθάρισμα του διεθνούς τοπίου...

Ο φόνος αστυνομικού ήταν ...προδιαγεγραμμένο γεγονός μετά την "εξέγερση" που ΟΛΟΙ "κανάκεψαν" ξεχνώντας ότι τέτοιες "εξεγέρσεις" είναι ότι καλύτερο σε "μαύρες" επιδιώξεις...

Να υπενθυμίσω ότι κάποιοι αριστεροί, κομμουνιστές πολιτικοί απέτρεψαν "εξεγέρσεις" ΑΚΡΙΒΩΣ γιά να μην δώσουν ευκαιρίες εκμνετάλλευσης.. οι δικοί μας είτε "χάιδεψαν" αυτιά 15χρονων, είτε εσιώπησαν, είτε ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να κυβερνήσουν...

Και η δημοκρατία, παιδιά, δεν είναι "μπάτε σκύλοι αλέστε"... η δημοκρατία ΟΦΕΙΛΕΙ να προστατεύει τον εαυτό της... και τα περί "αοπλης" δημοκρατίας είναι εκ του πονηρού...

OnWine on 6 Ιανουαρίου 2009 στις 11:15 μ.μ. είπε...

Και όλα αυτά τα έγραψα, φίλε Homo Sapiens, γιατί πιστεύω ότι το Blog σου δεν είναι αποκομμένο από την "πράξη"... αν έκανα λάθος συγγνώμη, γιά "πουρα" θεωρία, μεταμοντερνισμό κλπ. μπορώ να ...επιστρέψω στο Blog του LLS...

Homo Sapiens on 7 Ιανουαρίου 2009 στις 1:28 μ.μ. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Homo Sapiens on 7 Ιανουαρίου 2009 στις 1:30 μ.μ. είπε...

sxoliasti,

επιμένω πως δεν έχω άποψη για την ερμηνεία της προβοκάτσιας κτλ. Δεν αντιλέγω ότι πρόκειται για ισχυρό ενδεχόμενο, αλλά δεν μπορώ σαν επιχείρημα να το δικαιολογήσω και να το υποστηρίξω.Οπότε προτιμώ να το αφήσω ως θέμα...
Ως προς το σχόλιο περί δημοκρατίας, έχω ήδη αφήσει ένα σχολιάκι στο blog σου..

OnWine on 7 Ιανουαρίου 2009 στις 1:39 μ.μ. είπε...

Επιμένω ότι οποιαδήποτε εκτίμηση πορείας συγκρίνει δύο "καταστάσεις": την ΠΡΙΝ και την ΜΕΤΑ... και γιά την δημοκρατία στην Ελλάφδα η σύγκριση είναι καταλυτική... υπέρ του ΜΕΤΑ, του σήμερα...

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ασφαλώς έχουμε μιά δημοκρατία προβληματική... ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ προβληματική... αλλά δεν πάυει να είναι καλύτερη από ότι είχαμε... και η σύγκριση με προηγμένες δημοκρατίες, και η εφαρμογή των όσων συμβαίνουν σε ποιό ροηγμένες χώρες και εδώ, προυποθέτει την αντίστοιχη κοινωνία... που δεν έχουμε. Δυστυχώς, πρώτα εξελίσσεται η κοινωνία, και μετά η Δημοκρατία... το ανάποδο δεν το είδα ποτε...

Panagiotis Peteinatos on 8 Ιανουαρίου 2009 στις 12:53 π.μ. είπε...

Και εκεί που νόμιζα ότι έχει χαθεί ο ποιοτικός λόγος στο διαδίκτυο μένω έκπληκτος!

Συνοψίζω τα εξής:

1) "Ασφαλώς, τα μυωπικά δημοκρατικά αντανακλαστικά συνιστούν, επίσης, απειλή για τη δημοκρατία" ... πες τα Χρυσόστομε!

2) Από την άλλη είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΩΣΤΟ αυτό που γράφει ο sxoliastis. "οποιαδήποτε εκτίμηση πορείας συγκρίνει δύο καταστάσεις: την ΠΡΙΝ και την ΜΕΤΑ...". Αυτό είναι ένα έξυπνο τρικ με το οποίο μπορούμε να βγάλουμε πολλά πολιτικά και κοινωνικά συμπεράσματα για κάθε εποχή.

Παράδειγμα 1. Η προβοκάτσια, η συνωμοσία κλπ είναι απλώς μια θεωρία της οποίας η όποια επιβεβαίωση μπορεί να γίνει μελετώντας το ΠΡΙΝ και το ΜΕΤΑ. Είναι το καλύτερο εργαλείο που έχει στα χέρια του ο ιστορικός.

Παράδειγμα 2. Πολλοί, σχεδόν όλοι, οι πολιτικοί ηγέτες έχουν κατηγορηθεί από τους αντιπάλους τους ως προδότες, σιωνιστές κλπ. Πριν κρίνεις ένα ιστορικό πρόσωπο, πριν πας να ψηφίσεις έναν πολιτικό μάθε πως ήταν τα πράγματα ΠΡΙΝ και πως ΜΕΤΑ από την δράση του. Απλή δομική αριστοτελική σκέψη που μας βοηθά να μην πέφτουμε εύκολα θύματα σκοπιμοτήτων και προπαγάνδας.

Με αυτή τη λογική καταλήγουμε βέβαια ότι τα πράγματα σήμερα είναι πολύ καλύτερα από το παρελθόν. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια είμαστε μπροστά σε ένα σκοτεινό και αβέβαιο μέλλον και ως προς τους θεσμούς (διαφθορά) και ως προς την πτώση της οικονομίας που ιστορικά είναι αυτή που οδηγεί σε μεγάλες αλλαγές και επαναστάσεις.

tractatus on 8 Ιανουαρίου 2009 στις 5:12 μ.μ. είπε...

Δεν ξέρω για ποιά "παιδιά" και για ποιά "φόρα" μιλάει ο 'σχολιαστής' στο σχόλιό του...αλλά θα ήθελα να του απαντήσω ότι η όποια φόρα είναι πάντα καλύτερη απο την πεπατημένη. Προσωπικά, επειδή τυγχάνει ηλικιακά να μη συγκαταλέγομαι στα παιδιά, θα ήθελα να πω οτι πρόκειται για μια απο τις χειρότερες περιόδους των τελευταίων δεκαετιών και αυτό δεν αφορά την οικονομία αλλά τη κοινωνία και τους θεσμούς που καθημερινά αντικαθίσταται απο εκτελεστική υποκρισία...
Αλλωστε, οι αντιφάσεις στα σχόλια του ιδίου προφανώς και αποδεικνύουν μια σύγχυση...αλλά είπαμε τα 'παιδιά' παιδιά και οι 'ενήλικες' ενήλικες.

OnWine on 9 Ιανουαρίου 2009 στις 1:04 π.μ. είπε...

Ε... τι να γίνει Ελένη μου... οταν θα ξανάρθετε στην εξουσία, θα φτιάξουν τα πράγματα... θα περιμένουμε μέχρι τότε... παιδιά είμαστε, έχουμε καιρό.

Ανώνυμος είπε...

Τα πραγματα ειναι καπως απλα. Στην Ελλαδα υπαρχει ενα καθεστως γενικευμενης ατιμωρησιας. Να απαριθμλησω μερικα
1)Ο κυριος Τσουκατος ειναι ελευθερος παροτι παραδεχτηκε οτι διακινουσε μαυρο χρημα.
2)Οι κουμπαροι
3)Το οτι αναρχικοι εχουν καταλαβει επι δεκαετιες δημοσια περιουσια.
4)Κομμιστης

κλπ κλπ
Μεσα σε αυτη την ατμοσφαιρα γενικευμενου μπαχαλου, οι δημοσιοκαφροι δινουν βημα σε καθε Κουφοντινα και καθε Παττακο να ξερνανε χολη. Απο την αλλη πλευρα υπαρχει μια ηρωοποιηση καθε ειδους διαμαρτυριας, διοτι σε μια κοινωνια που ζει απ δανεικα, που ονειρευεται να γινει δημοσιος υπαλληλλος, σε ενα εκπαιδευτικο συστημα στο οποιο δεν υπαρχει διακριση ποιοτητων η εξεγερση των καλομαθημενων ειναι μονοδρομος. Γιατι ας το παραδεχτουμε οι ελληνες νεοι ειναι οι πλεον προνομιουχοι της ευρωπης, παρολα τα 700 το μηνα, οι μεταφορες πορων εντος οικογενειας ειναι τεραστιες και σε συνδυασμο με την ιδιοκατοικιση υπαρχει ενας κρυφος πλουτος αδιανοητος σε αλλες χωρες. Και να μην αναφερω για τους μαθητες και τους δασκαλους

Panagiotis Peteinatos on 10 Ιανουαρίου 2009 στις 7:06 μ.μ. είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε,
έχεις δίκιο για όσα λες περί ατιμωρησίας, περί ηρωποίησης της διαμαρτυρίας κλπ.

Όμως από που προκύπτει ότι οι ελληνες νεοι ειναι οι πλεον προνομιουχοι της ευρωπης; Επειδή κάποιος κληρονομεί ένα αμπελοχώραφο στα κιούρκα είναι προνομιούχος; Επειδή ο θεσμός της οικογένειας δεν στέλνει νέους/γέρους στα παγκάκια και στην ζητιανιά; Γι' αυτό είμαστε προνομιούχοι;

Προνομιούχος είναι ο νέος που μπορεί να αποκτήσει πιο εύκολα ανταγωνιστικά προσόντα. Προνομιούχος είναι αυτός που έχει την ευκαιρία να κάνει το ταλέντο του επάγγελμα και σε όλη του τη ζωή να διαπρέψει σε αυτό που αγαπάει. Προνομιούχος είναι αυτός που ζει σε μια παραγωγική οικονομία με την ασφάλεια ότι έχει κοινωνικούς θεσμούς να τον υποστηρίζουν, Υγεία, Δικαιοσύνη κλπ.

Ο μόνος λόγος που οι νέοι σήμερα στην Ελλάδα είναι κάπως προνομιούχοι είναι επειδή διαθέτουν στα χέρια τους τεχνολογία. Έτσι μέσω διαδικτύου μπορούμε να ξεστραβωθούμε, να διαβάσουμε ξένα συγγράμματα, να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να πάμε στο εξωτερικό να ζήσουμε σαν άνθρωποι.

Όσοι μείνουμε δίνουμε καθημερινή μάχη για το αυτονόητο. Ο Έλληνας δεν ήταν κλέφτης ούτε λαμόγιο αλλά έγινε επειδή ο νομοθέτης έχει φτιάξει ένα τερατούργημα που σε υποχρεώνει να παρανομήσεις. Κλείνει στο νέο όλες τις πόρτες προόδου και ευημερίας υποτιμώντας την νοημοσύνη του. Εξαρτάται πλέον από τις ηθικές του αξίες του καθενός το πως αντισταθεί στους πειρασμούς: να βγει στους δρόμους να σπάσει τζαμαρίες; Να γίνει και αυτός λαμόγιο; Να πάει σε κανένα κόμμα να "χωθεί"; Να λαδώσει; Να λαδωθεί;

Η Ελλάδα για τον νέο είναι το μέρος της δοκιμασίας και όχι της ευημερίας. Μερικοί έχουν την ψυχραιμία να αντιμετωπίζουν τις δοκιμασίες με ωριμότητα. Πολλοί όμως όχι.

Παναγιώτης

Ανώνυμος είπε...

Παναγιωτη, κοντρα στους αστικους μυθους οι Ελληνες νεοι ειναι προνομιουχοι.
Κατοικω σε σωρα του εξωτερικου στην οποια η καφετερια ειναι γεματη ηλικιωμενους και οχι νεους. Τα κλαμπ δουλευουν 3 φορες την εβδομαδα και οχι καθε μερα. Δεν εχουν ολοι την τελευταια εκδοση κινητου. Οι νεοι ειτε εργαζονται, ειτε διαβαζουν. Οταν κανουν διμαρτυρια ακομα και η πλεον ακροαριστερη οργανωση, δεν πεταει κατω ουτε χαρτακι. Σε καθεστως με πανεπιστημιακη αστυνομια οι Μαοικοι μπορουν να κανουν ανευ λογοκρισιας συγκεντρωση. Στην ελλαδα ο ελληνας νεος ειναι κακομα8ημενος και υπερπροστατευμενος. Στην ελλαδα, οι ελληνες φοιτητες παρολο που υποχρεουνται να τελειωσουν σε 4 ετη τις σπουδες τους τις τελειωνουν κατα μεσο ορο σε 5,5 ετη με οτι σημαινει για τον οικογνειακο προυπολογισμο τον οποιο δεν σεβονται γιατι δεν ειναι ολοι οι αιωνιοι φοιτητες εργαζομενοι στις οικοδομες. Και ξερεις πως δικαιολογουν αυτο το καθεστως? Λενε πως η σχολη ειναι δυσκολη, αυτο ειναι πρωτοφανες οταν ο συναδελφος τους στο Γεηλ θα τελειωσει την ιδια σχολη σε 3 ετη. Θελουν ολοι δουλεια στο δημοσιο, καθολου προσπαθεια. Ακουσες τι ελεγαν στις ταραχες? Απαιτουμε/Ζητουμε ενα καλυτερο μελλον για τα ονειρα μας.
Τι σημαινει απαιτω/ζητω? Αυτοι οι σαπιοκοιλιαδες που λεγονται δασκαλοι, εμαθαν στα παιδια να απαιτουν και να ζητουν αντι να αγωνιζονται για να καταφερουν. Δεν τους εμαθε κανεις πως η κοινωνια δεν τους χρωσταει τιποτα και οφειλουν μονοι τους να κατακτησουν το μελλον τους. Ε αυτα ειναι τα νευρασθενικα παιδια της γενιας του Ποκεμον και της Ροζ πραγματικοτητας. Μονο που στ περιβαλλον του παγκοσμιου ανταγωνισμου (ναι ο καπιταλισμος δεν πεθανε, αρρωστησε αλλα θα αναρρωσει) αυτα τα παιδακια θα φαγωθουν λαχανο. Και ξερεις πως? Ο Εκονομιστ εγραφε προ ελαχιστων μηνων, οτι θα υπαρξει μεγαλο ρευμα μεταναστευσης προς το εξω αν συνεχιστει η κριση στην ελληνικη οικονομια. Ξερεις ποσο πιανουν στο εξωτερικο τα χαρτακια που δινουν τα ελληνικα πανεπιστημια? ΤΙΠΟΤΑ, δεν ξερω κανεναν ελληνα να δουλευει σε ανταγωνιστικες θεσεις, σε μεγαλες εταιριες με χαρτι της Παντειου μονο. Αρα πολλοι θα πανε για σερβιτοροι. Να το μελλον τους, το εκαναν οι ιδιοι με το να αντιστεκονται σε οποιαδηποτε μεταρρυθμιστικη προσπαθεια στο χωρο της παιδειας. Ας φανε την φολα του Αλαβανου που τους ελεγε να αντιγραφουν απο τους συμμαθητες τους

Panagiotis Peteinatos on 10 Ιανουαρίου 2009 στις 9:12 μ.μ. είπε...

@Martingale,
σε πολλα από αυτά που λες έχεις δίκιο αλλά θεωρώ πως η ουσία είναι διαφορετική. Επίσης κάνεις πολλές γενικεύσεις και έτσι δεν πρόκειται να συννενοηθούμε. Η άποψη ότι "όλοι έχουν την τελευταία μάρκα κινητού" το ίδιο άκαιρη και άστοχη με φράσεις όπως "όλοι οι δεξιοί είναι φασίστες", "όλοι οι αριστεροί είναι κουκουλοφόροι" κλπ. Δεν θα συννενοηθούμε έτσι.

Κατ' αρχήν, πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια κατά τεκμήριο είναι πιο δύσκολα από τα ξένα όχι επειδή η ποιότητά τους είναι ανώτερη αλλά επειδή ο παραλογισμός και η απαίτηση για αποστήθιση ξεφύγει από κάθε πλαίσιο λογικής. Αυτό δεν ισχύει για όλες τις σχολές και αν δεν έχεις τέτοιες εμπειρίες (πχ Παν. ΑΘήνας) ενδεχομένως να μην μπορείς να πιστέψεις αυτά που σου λέω.

Τα αναγνωρισμένα ξένα συγγράματα, είναι συγκροτημένα ορθολογικά και εξηγούν τις βασικές αρχές των φαινομένων με λιγότερες λεπτομέρειες. Μιλούν με απλά λόγια και σε κάνουν να ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ την γνώση. Τα ελληνικά συγγράματα είναι κακογραμμένα και με απίστευτες λεπτομέρειες (από εκεί βάζουν θέματα οι καθηγητές) σε κάνουν να μισήσεις την επιστήμη σου και να σβήσουν την σπίθα που είχες όταν μπήκες στο πρώτο έτος φοιτητής. Οι σωστοί καθηγητές μειοψηφούν και δεν μπορούν να επιβάλλουν την τάξη.

Επικρατεί μια ανοργανωσιά που όμως είναι οργανωμένη. Είναι οργανωμένη ανοργανωσιά. Μέσα από τις συνελεύσεις αναδεικνύονται ευκολότερα οι θρασείς και οι επιθετικοί οι οποίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να "συνεννοηθούν" με το παράλογο σύστημα. Το κάνουν είτε "γλύφοντας" είτε "βρίζοντας". Αν μιλήσεις ψύχραιμα και με επιχειρήματα στην Ελλάδα δεν θα σε ακούσει κανείς, ούτε κόμματα, ούτε θεσμοί, ούτε πανεπιστήμιο ούτε τίποτα. Έτσι, οι σοβαροί φοιτητές απέχουν.

Παρόμοια παράλογη εικόνα έχουμε και στην αγορά εργασίας. Για το 90% των θέσεων με προοπτική χρειάζεσαι μέσο. Ακόμα και για ημιαπασχόληση ως τηλεφωνητής πρέπει να βάλεις μέσο.

Επειδή το κράτος δεν λειτουργεί μας εκπαιδεύουν να παίρνουμε "εξτρα" χρήματα ζητώντας λάδι και να δίνουμε "εξτρα" χρήματα λαδώνοντας. Το χρήμα κυκλοφορεί σε μια άρρωστη, μη παραγωγική διαδικασία.

Όλα αυτά είναι ένα ΑΔΙΕΞΟΔΟ, είναι μια ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ για τους νέους στην Ελλάδα. Και τι κάνουμε απέναντι στα αδιέξοδα και στις δοκιμασίες; Ο σώζων εαυτώ σωθήτω. Άλλοι "γλύφουν" το κατεστημένο ελπίζοντας πως θα πατήσουν σε πτώματα και θα ανέβουν και από την άλλη κάποιοι τα σπάνε και αντιδρούν στα πάντα και στους πάντες, λένε όχι και δεν συζητούν τίποτα. Οι περισσότεροι άρονται και φέρονται κάπου στην μέση.

Υπάρχει η δράση, υπάρχει και η αντίδραση. Το ότι η νεολαία ξεσπά είναι ένα προβλέψιμο φυσικό φαινόμενο.

Επίσης, λες ότι στο εξωτερικό η καφετερια ειναι γεματη ηλικιωμενους. Ο νέος στο εξωτερικό έχει ξεκάθαρο ΣΤΟΧΟ. Θα διαβάσει, θα πάρει πτυχίο το συντομότερο δυνατό, θα πιάσει δουλειά, θα ζήσει μακριά από τους γονείς, θα φτιάξει οικογένεια. Όταν πιάσει δουλειά θα δουλεύει με ΗΜΕΡΙΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ που οι ώρες εργασίας και τα έσοδα του επιτρέπουν να αποκτήσει χόμπι, να κοινωνικοποιηθεί μέσα από κοινωνικά clubs και άλλες δραστηριότητες. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΞΕΝΥΧΤΙ Ο ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟ. Τόσο απλά. Έχει πρόγραμμα μέσα στην εβδομάδα που χωράει και την επικοινωνία και την άθληση και είναι στό χέρι του καθενός να επιλέξει.

Όπως έγραψα και προηγουμένως δεν έχουν όλοι την ωριμότητα να αντιμετωπίσουν με ψυχραιμία τέτοιες δοκιμασίες. Μιλάμε για έναν παραλογισμό τον οποίο ο Γάλλος, Γερμανός ή Σουηδός δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Παναγιωτη

Πες μου, οποτε πηγε να γινει μια διορθωτικη προσπαθεια στα ελληνικα ΑΕΙ να μην βγηκαν στον δρομο οι φοιτητες? Γιατι ωραια να τα λεμε τα στραβα στα οποια θα συμφωνησουμε αλλα να δουμε και τις λυσεις.
Προφανως για τα συγραμματα ο κανονας ειναι οτι δεν θα πρεπει να υπαρχουν συγραμματα, απλα σημειωσεις οι οποιες θα ειναι υπεραρκετες καθως και τακτικη χρηση της βιβλιοθηκης. Οι σημειωσεις ομως απαιτουν καθημερινη παρουσια στις αιθουσες κατι για το οποιο δεν ειναι υπευθυνοι ουτε οι καθηγητες ουτε τα συγραμματα.
Γενικα μπορω να βρω στον ελληνικο πανεπιστημιο δεκαδες αδυναμιες οι οποιοες μπορει να δυσκολευουν την ζωη ενος φοιτητη αλλα και δεκαδες σκανδαλωδη προνομια που κανουν τους φοιτητες τεμπελχαναδες. Σε καθε περιπτωση κανενα προβλημα δεν λυνεται με την συστηματικη βια των καταληψιων, την συστηματικη παρακωλυση της εκπαιδευτικης διαδικασιας, το πλιατσικο, τον τραμπουκισμο και την κοπρανομαγκια. Ο νομος Γιαννακου πχ που πηγαινε προς μια σωστη κατευθυνση, ειδες τι λυσσαλεα αντιδραση υπηρξε!
Ξερεις τι νομιζω, οτι ολοι ζηταμε ευρωπαισμο χωρις τις υποχρεωσεις που συνοδευουν τον ευρωπαισμο. Πως θα απαντησεις πχ στην ανεργια των νεων πολυτεχνειουχων ρεαλιστικα? Θα δουμε τους πολιτικους να κλαινε για την γεννια των 700ευρω χωρις να λενε ενα απλο νουμερο.
Η Ελβετια με 8.000.000 πληθυσμο και βαρεια βιομηχανια εχει 2 πολυτεχνεια.
Η Αυστρια με 8.000.000 πληθυσμο και βαρεια βιομηχανια εχει 2 πολυτεχνεια.
Η αποβιομηχανισμενη Ελλας των 10.000.000, εχει 5 πολυτεχνεια. Ε γιατι αναρρωτιομαστε για την Γ700. Elementary my dear Watson, it is supply and demand οπως θα ελεγε ο Σερλοκ

Panagiotis Peteinatos on 10 Ιανουαρίου 2009 στις 10:26 μ.μ. είπε...

Την θεσμική ευθύνη για τις αλλαγές την έχουν οι ίδιοι οι θεσμοί οι οποίοι στην Ελλάδα ΔΕΝ λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών. Δεν ενδιαφέρονται να συζητήσουν αλλά να επιβάλλουν προ-ειλημμένες αποφάσεις. Από εκεί ξεκινούν όλα. Η (κακή) δράση των φοιτητών είναι αντίδραση στην δράση των θεσμών που δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους ενώ πληρώνονται γι' αυτό.

Γενικά είμαι ΥΠΕΡ του θεσμικού διαλόγου και ΚΑΤΑ των καταλήψεων. Υπάρχει όμως συγκεκριμένος τομέας στην Ιατρική Αθήνας που μόνο ο τσαμπουκάς των ΕΑΑΚ μπορεί να "πείσει" τους καθηγητές με επιτυχία να σταματήσουν τα καψόνια στους φοιτητές! Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Ο διάλογος δηλαδή και τα επιχειρήματα μερικές φορές δεν πιάνουν τόπο. Υπό προϋποθέσεις είμαι υπέρ της κατάληψης, όταν βλέπω την αδυναμία να πρυτανεύσει η λογική από τους ίδιους τους θεσμούς.

Τα σκανδαλώδη προνόμια που λες αντισταθμίζονται από την σκανδαλώδη ταλαιπωρία που περνούν οι υπόλοιποι φοιτητές.

Ο Νόμος Γιανάκου ανακοινώθηκε μια Πέμπτη (αν θυμάμαι καλά) και μέχρι εκείνη την ημέρα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ήξερε ακριβώς τι περιέχει. Το περιεχόμενο ήταν "μυστικό" και τα σενάρια που ακούγονταν αναστάτωσαν τους πάντες! Μέσα σε 1 εβδομάδα έπρεπε να ψηφισθεί από βουλευτές που έτσι και αλλιώς έπρεπε να ασκήχουν το χρέος της κομματικής πειθαρχίας.

Συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα κάθε νέος νόμος-πλαίσιο περιέχει:

1) άρθρα αυτονόητα που έπρεπε ήδη να ισχύουν
2) άρθρα στα οποία διαφωνεί η πλειοψηφία και θα έπρεπε να αποσυρθούν προς συζήτηση
3) αιφνιδιασμοί και πειραμματισμοί με πράγματα που δεν έχουν συζητηθεί

Μέσα σε 1 εβδομάδα περνάει ο νόμος ως ένα ενιαίο πακέτο που θα καθορίσει το μέλλον όλων . Συγνώμη αλλά με τέτοια επιπολαιότητα δεν κανονίζουμε ούτε τις διακοπές μας!

Αν θέλουμε λοιπόν να βρούμε λύσεις, όπως λες, πρέπει πρώτα να δούμε ότι με τον τρόπο που νομοθετούμε γελοιοποιούμε την παιδεία. Κάθε υπουργός επιβάλλει και την "παιδεία" του χωρίς να προσπαθεί να πείσει τους πάντες.

Κατά την γνώμη μου αν κάτι πρέπει να αλλάξει είναι ο τρόπος που ψηφίζονται τα άρθρα για την παιδεία. Να οργανώνονται πολυκομματικές επιτροπές, να συντάσσονται άρθρα τα οποία να ψηφίζονται ένα ένα σαν το σύνταγμα. Όσα άρθρα λένε το αυτονόητο και συμφωνούμε όλοι να ψηφίζονται αμέσως. Τα υπόλοιπα άρθρα ας αποσύρονται προς συζήτηση με την κοινωνία και να προτείνονται εναλλακτικές. Να ζητείται η άποψη ΟΛΩΝ των μαθητών εγγράφως με ερωτήματα πολλαπλής επιλογής και στατιστική επεξεργασία των απαντήσεων. Να μην εφνιδιάζεται κανείς. Όταν συμφωνεί ισχυρή πλειοψηφία στην βουλή, τότε ας ψηφίζονται.

Ξεκίνησε αυτές τις ημέρες πάλι ο "διάλογος" για την παιδεία. Τα ίδια παντελάκη μου, τα ίδια παντελή μου. Μια Πέμπτη θα μάθουμε πάλι τι μας ξημερώνει και θα έχουμε 1 εβδομάδα για να το χωνέψουμε. Βγαίνεις στους δρόμους τότε ή δεν βγαίνεις;

Ανώνυμος είπε...

Παναγιωτη ακυρωνεις καθε καλη προαιρεση απο μενα απο την στιγμη που δικαιολογεις καταληψη και ιδιαιτερα απο τα τραμπουκο-ΕΑΑΚ που εχουν την απειλη και τον εκβιασμο ως επαγγελμα.
Απο και και περα ο καθενας μπορει να ζηταει επιτροπες, των επιτροπων, ω επιτροπες να αποφασισουν και συζητουν για τα στοιχειωδη. Την ιδια στιγμη το Bilkent και to Middle East Technical της Τουρκιας θα μας κανουν να τρωμε την σκονη τους στις διεθνεις καταταξεις. Κοινως στρωστε πισινο και διαβαστε και στο λεω γιατι εχω περασει απο ελληνικο παν και ξερω το τεμπελαριο που επικρατει

Panagiotis Peteinatos on 10 Ιανουαρίου 2009 στις 11:27 μ.μ. είπε...

Ο νους παιδεύεται μέσα από την τεκμηριωμένη σκέψη και την ανάλυση επιχειρημάτων. Τα δάκτυλά μου πόνεσαν δακτυλογραφώντας με την ελπίδα ότι σε όλες τις ψυχές μπορεί να πρυτανεύσει η λογική. Διαψεύδομαι όταν σε ακούω μετά από τόση συζήτηση επιστρέφεις στις ίδιες αφοριστικές γενικεύσεις.

Δεν ανήκω στο χώρο των ΕΑΑΚ αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Αν σε όλα αυτά που έγραψα μου απαντάς ότι τα "τραμπουκο-ΕΑΑΚ εχουν την απειλη και τον εκβιασμο ως επαγγελμα.." τότε υιοθετείς μια ναζιστικής φιλοσοφίας γενίκευση όπως ακριβώς και το "όλοι ίδιοι είναι", οι "δεξιοί είναι φασίστες" και "οι ΠΑΣΟΚοι λαμόγια" κλπ.

Σου εύχομαι εκτός από το άσπρο και το μαύρο κάποια στιγμή να δεις και τα υπόλοιπα χρώματα.

Επί της ουσίας δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω.

Παναγιώτης

Homo Sapiens on 12 Ιανουαρίου 2009 στις 1:31 μ.μ. είπε...

Παναγιώτη, Martingale,

συγγνώμη για την απουσία από το blog το ΣΚ. Διάβασα τη συζήτησή σας και τα επιχειρήματά σας. Χάρηκα που σ΄αυτό το χώρo βρήκατε αφορμή για μία καλή συζήτηση. Θα επανέλθω με μία ανάρτηση και αναφορά στα θέματα που θίγετε...

Sponsors

Archive

 

Homo sapiens. Copyright 2008 All Rights Reserved Revolution Two Church theme by Brian Gardner Converted into Blogger Template by Bloganol dot com