9/4/09

Πολιτική προϋπηρεσία: τεκμήριο ήθους και υπευθυνότητας;


Η επίκληση της κοινοβουλευτικής προϋπηρεσίας συνιστά -συνειδητά ή ασύνειδα- ένα βασικό αμυντικό αντανακλαστικό των πολιτικών προσώπων που ελέγχονται -πολιτικά και νομικά- για την νομιμότητα των πράξεών τους. Όσο μεγαλύτερη είναι η «πολιτική προϋπηρεσία», τόσο ισχυρότερη είναι η χρήση της ως στοιχείο ατομικής (ηθικής και πολιτικής) υπεράσπισης.
Θυμηθείτε, λόγου χάρη, τη -σχετικά πρόσφατη-περίπτωση του κ. Κεφαλογιάννη, όπου η αμφισβήτηση της «δικαιοσύνης» και η δημόσια πολιτική του (αυτο)υπεράσπιση είχαν αρθρωθεί στη (απίστευτη) λογική: «είναι απαράδεκτο, είμαι 50 χρόνια στην πολιτική». Στην τωρινή περίπτωση του κ. Παυλίδη, αυτό το αμυντικό αντανακλαστικό δεν έλειψε: «είμαι 35 χρόνια βουλευτής». Ανεξάρτητα, από το αν τηρείται ή όχι η νομιμότητα κάθε φορά (το κρίνουν άλλοι αυτό), έχει ενδιαφέρον μία κριτική στο πολιτικό επιχείρημα.
Σύμφωνα με αυτή τη λογική, η (διαρκής) επανεκλογή ενός πολιτικού και η δημοκρατική του νομιμοποίηση από τους πολίτες συναρτώνται άμεσα με το ήθος και την πολιτική του υπευθυνότητα, ή διαφορετικά η επανεκλογή συνιστά το απόλυτο τεκμήριο ήθους και υπευθυνότητας. Η δημοκρατική επιλογή του πολίτη, εκφρασμένη με την ψήφο (εμπιστοσύνης) στον πολιτικό, λειτουργεί ως πολιτικό καθαρτήριο, ως πολιτική άφεση αμαρτιών, ως πιστοποιητικό έντιμου πολιτικού βίου. Η λαϊκή νομιμοποίηση λειτουργεί συχνά ως το βασικό καταφύγιο ηθικής και πολιτικής «λύτρωσης». Ακούμε συχνά από πολιτικούς όπου αμφισβητείται ή νομιμότητα ή/και η ηθική των πράξεων τους να λένε: ο λαός μας κρίνει, είμαι τόσα χρόνια βουλευτής, κάτι σημαίνει αυτό!
Ας υποθέσουμε ότι αποδεχόμαστε την κοινοβουλευτική προϋπηρεσία (αμφιβάλλω αν θα το κάναμε ποτέ) ως επαρκή αιτιολόγηση για την υπεράσπιση του πολιτικού. Τότε θα έπρεπε να οδηγηθούμε σε μία σειρά από υποθέσεις: ότι η δημοκρατία είναι ώριμη, οι δημοκρατικές (εκλογικές) επιλογές των πολιτών απηχούν κατά κανόνα τις πραγματικές πολιτικές τους επιθυμίες, ότι δεν υπάρχει επιρροή εξωγενών παραγόντων στη διαμόρφωση αυτών των επιθυμιών, ότι δηλαδή, δεν υπάρχουν οργανωμένα κατεστημένα συμφέροντα, τοπικές πολιτικές ιεραρχίες, δεσπόζουσες πολιτικές θέσεις, πελατειακά συστήματα, θεσμικές «ομηρίες», παρεοκρατία κτλ.
Οι παραπάνω υποθέσεις είναι, προφανώς, εντελώς ασύμβατες με τις κοινωνικές-πολιτικές «πραγματικότητες». Η λαϊκή δημοκρατική νομιμοποίηση είναι η ουσία της δημοκρατίας, αλλά η επίκλησή της ως το απόλυτο τεκμήριο πολιτικού ήθους και εντιμότητας έχει ορισμένα όρια.
Έτσι, όταν ο κ. Κεφαλογιάννης έλεγε ότι είναι 50 χρόνια στα πράγματα, υποθέτω ότι πολλοί άνθρωποι (ας πούμε πιο κριτικοί) κατάλαβαν πιθανώς πολύ διαφορετικά πράγματα από εκείνα που ίδιος εννοούσε.

4 comments:

cynical on 9 Απριλίου 2009 στις 2:51 μ.μ. είπε...

Καλημερα Πασχαλη,

αυτο που νομίζω ότι εξυπονοείται ουσιαστικα πισω απο το επιχειρημα της αδιαλλειπτης εκλογής τους και της κατα συνεπεια ηθικοτητάς τους, είναι οτι "ο λαός δεν κάνει ποτέ λάθος". Άρα ο λαος είναι αυτός που πρεπει να κατηγορηθει αν κανει λαθος. Επειδη ομως δεν κανει ποτε λαθος, άρα, ό.ε.δ.

katerina on 9 Απριλίου 2009 στις 5:15 μ.μ. είπε...

Τελικά Πασχάλη, ξαναρχόμαστε στο ζητούμενο…
Γιατί…θεωρητικά έχουν δίκιο…

Όταν είπε ο Βουλγαράκης ότι «το νόμιμο είναι ηθικό», είναι δυσκολο να το αμφισβητησεις επι της διατυπωσης του. Αυτόματα, πρέπει να αναφερθείς σε παραπολιτικα (έλα τωρα, εμεις ξέρουμε…κλπ) , στην γενική αισθηση απαξιωσης της πολιτικής, στο ότι οι πολιτικοί είναι το δικο μας ειδωλο στον καθρεφτη (αφου το κάνω εγώ στο μετρο που το κάνω, σιγά που δεν θα το κάνει αυτός…"καλυτερα») και τόσα άλλα.

Επανερχομαστε λοιπόν …στο ότι η Δημοκρατία …δεν είναι το άριστο συστημα, όταν υπηρετειται …με πολίτες σαν και εμάς…αλλά απλά είναι το λιγότερο επικίνδυνο (δεν λεω καν το καλυτερο) που μπορουμε να έχουμε.

Γιατί ποιος δεν ξερει …δεκάδες, εκατονταδες Παυλιδηδες και Μανουσηδες, στον περιγυρο του; Ποιος δεν ξερει τις συναλλαγές στην δημοσια διοικηση; Ποιος δεν ξερει τι σημαινει φακελάκι για να μην πεθάνεις;
Ποιος δεν εδωσε φακελάκι;

Αρα απλά ο κάθε Παυλίδης, που διορισε τόσους, που έκανε χατηρια σε τόσους, που έκανε ρουσφετια σε τόσους…, που τον ψηφιζουμε...ναι εμεις...δεν ειναι γονιδιακή η διαφθορά στα Δωδεκάνησα, απλά χάλασε την σχεση του στην μοιρασια…
Και τωρα …εκθαμβοι και ανυποψιαστοι εμεις λέμε… ααααααααα, και εκεινος μας λεει…ρε λαμογια μεταξυ μας …θα κρατησουμε τους τύπους…αλλά μην δουλευομαστε κιολας.

Maria Nefeli D on 10 Απριλίου 2009 στις 1:40 π.μ. είπε...

Oti kai na peite exete dikio.

OnWine on 12 Απριλίου 2009 στις 8:16 μ.μ. είπε...

Νομίζω ότι εδώ κάνετε κάποιο λάθος, τόσο οι σχολιαστές όσο και η ανάρτηση.

Η επίκληση της μακράς κοινοβουλευτικής παρουσίας έχει την έννοια της "εκθεσης" του βουλευτή στην κοινωνία και κατ' επέκταση στον έλεγχό της. Οτι δηλαδή δεν είναι κάποιος "άγνωστος", αλλά "εκτίθεται" 30 χρόνια, και σε αυτά τα 30 χρόνια δεν βρέθηκε κάποιος να αμφισβητήσει το ήθος του.

Στο θέμα Παυλίδη προσωπικά άλλο θεωρώ σαν σημαντικο. Και αυτό είναι της στάσης της Βουλής ΣΥΣΣΩΜΗΣ κατά την συζήτηση. Ακριβώς επειδή δεν έχω καμμία εμπιστοσύνη στα ΜΜΕ, κάθησα και είδα την συνεδρίαση μέχρι και την ψηφοφορία, στις 2 το πρωί... και η έκπληξή μου ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ: όλοι είτε τον υποστήριξαν, είτε δεν είπαν τίποτα. Ο Βενιζέλος τον υποστήριξε, ο Κακλαμάνης είπε "μα τι κάνουμε εδώ σήμερα" η δε Ψαρούδα-Μπενάκη είπε ότι το παραπεμπτικό βρίθει ανοησιών. ΚΑΙ ΟΛΟΙ κατηγόρησαν τον ανακριτή ότι υπερέβη τις εξουσίες που του αναγνωρίζει το σύνταγμα, ο δε Βενιζέλος κάλεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης να τον ΔΙΩΞΕΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ, και έψεψε τον Παυλίδη που έδωσε ...στοιχεία στον ανακριτή! Ολοι δε συμφώνησαν ότι ο νόμος περί υπουργών δεν προστατεύει τους υπουργούς, αλλά τους αφήνει ....βορά στους συκοφάντες και ...ανακριτές!!!

Δηλαδή... κάτω η ουσία, ζήτω το ...τυπικόν!

Βγάλτε τα συμπεράσματά σας... προσωπικά δεν χρειαζόμουν την ...παραπομπή του Παυλίδη γιά να βγάλω τα δικά μου... εχω συμμετάσχει σε διαγωνισμούς του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας ΚΑΙ επι Παυλίδη, ΚΑΙ επί υπουργών του ΠΑΣΟΚ, και μπορώ να σας διαβεβαιώσω γιά το ...άμεμπτον των διαδικασιών!!!!!!

Sponsors

Archive

 

Homo sapiens. Copyright 2008 All Rights Reserved Revolution Two Church theme by Brian Gardner Converted into Blogger Template by Bloganol dot com