tag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post5989147285527274816..comments2023-10-17T17:26:11.152+03:00Comments on Homo sapiens: Τα όρια αντοχής της “Ευρώπης των Ελίτ”Homo Sapienshttp://www.blogger.com/profile/18434421567289475955noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-15844267460576816212008-06-19T00:36:00.000+03:002008-06-19T00:36:00.000+03:00Στα τέλη της δεκαετίας του '90 παρακολουθώντας τη ...Στα τέλη της δεκαετίας του '90 παρακολουθώντας τη διάλεξη Βέλγου, Γενικού Διευθυντή σε ΓΔ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μας έλεγε ότι η μόνη χώρα στην οποία αισθανόταν χαρούμενος όταν μπαίνει σε ταξί ήταν η Ιρλανδία. Κι αυτό γιατί σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, οι ταξιτζήδες μόλις μάθαιναν την ιδιότητά του άρχιζαν τα παράπονα (στην καλύτερη περίπτωση...). Στην Ιρλανδία αντίθετα του έδειχναν χαρούμενοι τα έργα τα οποία έχουν γίνει με συγχρηματοδότηση της Ε.Ε. και -σε κάποιες περιπτώσεις- του κέρναγαν την κούρσα! Το όχι των Ιρλανδών δεν ήταν οποιοδήποτε όχι από μια χώρα με έντονη παράδοση ευρωσκεπτικισμού. Προερχόταν από μια χώρα παραδοσιακά φιλο-ευρωπαϊκή.Κι αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Νομίζω ότι οι δυο παράγοντες που επισημαίνει o HS εξηγούν σε μεγάλο βαθμό τη μεταστροφή του κλίματος τα τελευταία χρόνια και την έλλειψη προσδοκιών των ευρωπαίων πολιτών γι α το ενωσιακό εγχείρημα. Χρειάζεται ένα νέο όραμα για την Ευρώπη και το όραμα αυτό δεν μπορεί να έχει να κάνει μόνο με τον ανταγωνισμό και τις επιχειρήσεις αλλά με τους πολίτες, τα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής τους. Αυτό το ¨Νέο Μάαστριχτ¨ που προτείνει ο greek rider θα μπορούσε να δώσει μια νέα ώθηση στην Ευρώπη. Απομένει να δούμε ποιός θα μπορούσε να του προσδώσει περιεχόμενο και -ακόμα περισσότερο- να το υλοποιήσει σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που στην παρούσα φάση φαίνεται να αφουγκράζεται λιγότερο τις φωνές των πολιτών της και περισσότερο τα ισχυρά λόμπι που κατοικοεδρεύουν στα πέριξ των Βρυξελλών και έχουν σταθερά το πάνω χέρι στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ατζέντας.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-51265994029222800812008-06-18T07:15:00.000+03:002008-06-18T07:15:00.000+03:00http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathre...http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_17/06/2008_237466<BR/><BR/>Στο λινκ αυτό ο Κον Βεντιτ ,εκφράζει την ανίδραση του στο οχι των Ιρλανδων.<BR/>Πολύ Ενδιαφέρον και πολύ μακρυά από μια άδολη χαρά για το ΟΧΙLeft Liberal Synthesishttps://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-9655217308460239302008-06-18T06:20:00.000+03:002008-06-18T06:20:00.000+03:00Η περιγραφή είναι ευστοχότατη.Το Project έχει κολλ...Η περιγραφή είναι ευστοχότατη.<BR/>Το Project έχει κολλήσει.<BR/>Το ανησυχητικό είναι ότι η αμφισβήτηση έρχεται από διαφορετικές πλευρές με διαφορετικές στοχεύσεις,και ας μου επιτραπεί αυτό δεν είναι καθόλου καθαρό στα σχόλια των ιστολογίων και ΄των εφημερίδων.<BR/>Με κάποια έννοια έχουμε παραλυτική κρίση,χωρίς σαφή έξοδο.Δυνητικά αυτή κρίση μπορεί να παγώσει τα πράγματα εδώ,το οποίο εξ ορισμού είναι πολύ επικίνδυνο<BR/>Στην ουσία τέμνονται διαφορετικά διλλήματα τα οποία μεταφράζονται λάθος σε ένα ΟΧΙ<BR/>Πολυ ή λίγο Ευρώπη?<BR/>Οικονομική ή Πολιτική Ευρώπη?<BR/>Συντηρητική Προοδευτική Ευρώπή<BR/>Το ΟΧΙ των Ιρλανδών μαζί με την εντυπωσιακή αποχή,σηματοδοτεί περισσότερο μια αμηχανία,παρά μια απόρριψη.<BR/>Το μεγάλο πρόβλημα της ευρώπης είναι ότι δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα "προοδευτικού προσανατολισμού" υιοθετούμενο από ένα πλέγμα ευρωπάικών δυνάμεων.<BR/>Για να γίνω συγκεκριμμένος ,δεν συμμερίζομαι καθόλου την ευφορία του Ριζοσπάστη και λιγώτερο της Αυγής για το ΟΧΙ.Οι τύποι δεν πηραν χαμπάρι ότι το πιο ακραία φιλοαμερικανικά στοιχεία πανυγήριζαν επίσης.<BR/>Οπως έχουμε συμφωνήσει ,δυστυχώς δεν υπάρχει μια απλή ορατή διαδρομή.Ψηλαφούμε αναγκαστικά μίγματα πολιτικών.Left Liberal Synthesishttps://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-69667883419666068342008-06-17T21:36:00.000+03:002008-06-17T21:36:00.000+03:00@Πασχάλη το πόστ σου είναι πολύ εύστοχο την κατάλλ...@Πασχάλη το πόστ σου είναι πολύ εύστοχο την κατάλληλη στιγμή.<BR/>Θέτεις το θέμα από την σωστή πλευρά.<BR/><BR/>Νομίζω ότι το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο θα έπρεπε να είχε πολύ μεγαλύτερες εξουσίες, τότε και οι λαοί της Ευρώπης θα σέβονταν πολύ περισσότερο την ΕΕ.<BR/><BR/>Επιπλέον το κακό παράγινε. ΑΚόμη και ο κόσμος να καταρρέει η ΕΚΤ θα προσπαθούσε να κρατήσει τον πληθωρισμό αμετάβλητο. Αυτό από που προέκυψε, πώς και το θεωρούμε αυτονόητο; Οι νομισματικοί στόχοι πέρα από την στέρηση πολύτιμων εργαλείων άσκησης οικονομικής πολιτικής δεν έχουν πλέον δημοκρατική νομιμοποίηση.<BR/><BR/>Η κοινή αγορά είναι γεγονός, μήπως θα έπρεπε σιγά, σιγά να προχωρήσουμε και σε μια νέα κοινή Ευρώπη των λαών. Να ψηφιστεί ένα νέο "Μάαστριχ" που θα μιλάει για την δημοκρατία, την ισότητα και τους λαούς, όχι τις επιχειρήσεις. Και να το κάνει ποσοτικοποιημένα με συγκεκριμένους στόχους και βήματα. Όπως αυτά που οδήγησαν στην ΟΝΕ.<BR/><BR/>Η ΕΕ αποτελεί και μια ευκαιρία για ένα τέτοιον σκοπό. Σήμερα αν μια χώρα προσπαθήσει να επιβάλλει μέτρα ελέγχου ή περιορισμού της κερδοσκοπίας ή της επιχειρηματικής δραστηριότητας θα γίνει περίγελος, οι επιχειρήσεις θα φύγουν και θα πάνε στην πρώτη χώρα που θα βρουν δεξιότερα του χάρτη. Είναι χαρακτηριστική η απειλή πριν 20 μέρες των blue chips στη Βρετανία ότι αν το φορολογικό καθεστώς χειροτερέψει θα φύγουν άμεσα για άλλη γη και άλλα μέρη..<BR/><BR/>Η ΕΕ με μια υπερεθνική συνεννόηση θα μπορούσε να περικυκλώσει τη δύναμη των πολυεθνικών, να αυξήσει φορολογίες (κατά πάρα πολύ), να θεσμοθετήσει επιβαρύνσεις στις κερδοσκοπικές κινήσεις κτλ Ϋστερα θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πιο σκληρά ακόμη μέτρα εναντίον των επιχειρήσεων με στόχο την κοινωνικοποίηση των κερδών και τη δημοκρατική λειτουργία τους.<BR/><BR/>Αν αυτό γινόταν με στόχο τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων σε κάτι άλλο από αυτό το ανάλγητο που είναι σήμερα τότε θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.<BR/><BR/>Αντίθετα σήμερα η ΕΕ κυριαρχείται από την επιχειρηματική κουλτούρα, την σκληρή επιχειρηματική κουλτούρα όπως φαίνεται από τις προσπάθειες της επιτροπής να περάσει μέτρα όπως το 65ωρο. Η κατεύθυνση που κοιτάνε είναι 180 μοίρες αντίθετη.<BR/><BR/>Έτσι δεν πάμε πουθενά, ο αμερικανικός καπιταλισμός, νομίζω ότι αρχίζει σιγά, σιγά να ξεφουσκώνει..Greek Riderhttps://www.blogger.com/profile/02837259450413170490noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-15736132698840639952008-06-17T21:32:00.000+03:002008-06-17T21:32:00.000+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.Greek Riderhttps://www.blogger.com/profile/02837259450413170490noreply@blogger.com