tag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post6465660576969657344..comments2023-10-17T17:26:11.152+03:00Comments on Homo sapiens: Η "χαμένη" ταυτότητα του "πανεπιστημίου"Homo Sapienshttp://www.blogger.com/profile/18434421567289475955noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-902281437753401722009-01-14T16:01:00.000+02:002009-01-14T16:01:00.000+02:00@ fidelioσωστό σχόλιο. Ως προς το άσυλο, αποτυπώνε...@ fidelio<BR/><BR/>σωστό σχόλιο. Ως προς το άσυλο, αποτυπώνει απλά μία κοινωνία όπου κανείς δεν εμπιστεύεται κανένα. Η μηδενική εμπιστοσύνη στους θεσμούς δημιουργεί -δυστυχώς- παράλογες "αναγκαιότητες" που γίνονται εύκολα εκμεταλλεύσιμες με τα γνωστά αποτελέσματα <BR/><BR/>@ mahler 76<BR/>Πραγματικά. Γι΄αυτό και ξεκίνησα έτσι την ανάρτηση. Μας έχει φάει η έρμη η συζήτηση...Homo Sapienshttps://www.blogger.com/profile/18434421567289475955noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-64463447831914440832009-01-14T12:52:00.000+02:002009-01-14T12:52:00.000+02:00Είναι που το έχουμε ψοφήσει στην συζήτηση το πρόβλ...Είναι που το έχουμε ψοφήσει στην συζήτηση το πρόβλημα. Το ψοφήσαμε και βρώμισε...mahler76https://www.blogger.com/profile/17212229840781851589noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-69552128991451780832009-01-13T21:54:00.000+02:002009-01-13T21:54:00.000+02:00τα εισαγωγικά του τίτλου του ποστ τα λέει όλα: Χαμ...τα εισαγωγικά του τίτλου του ποστ τα λέει όλα: Χαμένη; Δηλαδή πότε την είχαμε βρει και την χάσαμε κιολας; Πανεπιστήμιο; Σε μια χώρα που παρουσιάζει προβληματικό συστημα υγείας, ανεπαρκεις συγκοινωνίες, σαθρή κοινωνική οργάνωση, πολιτικό καιροσκοπισμό και πολλά πολλά άλλα, γιατί και πώς το Πανεπιστημιο θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση; Εχουμε εθιστεί στην παρακμή. Μυθριδατισμός ονομάζεται το φαινόμενο. Αυξάνουμε συνεχώς την δόση του δηλητηρίου μέχρι που εθιζόμαστε και ετσι χανουμε την ουσία. Ποιες ιδέες ακριβώς "διακινούνται" στο πανεπιστήμιο για να μας καιει τοσο πολυ το ασυλο;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-19832666608816705352009-01-13T10:38:00.000+02:002009-01-13T10:38:00.000+02:00Καλημέρα Παναγιώτη, Χαίρομαι πολύ που ήρθες στην π...Καλημέρα Παναγιώτη, <BR/><BR/>Χαίρομαι πολύ που ήρθες στην παρέα μας. <BR/><BR/>Όντως, το έλλειμμα ηγεσίας και "κοινωνικών" πρωτοπόρων στα πανεπιστήμια είναι ορατό. Η διάσταση που θέτεις είναι σημαντική και κυρίως διατυπώνει ένα από τα βασικά επιχειρήματα για τα αποτελέσματα της αποδυνάμωσης των ανθρωπιστικών σπουδών και την κυριαρχία νέων πειθαρχειών και εξειδικεύσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (συζήτηση που έχουμε κάνει με την ιστοπαρέα). Κυρίως, ακουμπά ένα κρίσιμο ζήτημα: έλλειψη πνευματικών ανθρώπων, δηλαδή ολοκληρωμένων πνευματικών προσωπικοτήτων που παράλληλα με τη συστηματική ενασχόληση με τις τέχνες, τα γράμματα και τις επιστήμες επιδιώκουν την κοινωνική παρέμβαση και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Άλλωστε, ειδικώς στην Ευρώπη και όχι πάρα πολλά χρόνια πίσω, οι πνευματικοί άνθρωποι αποτελούσαν τα κεντρικά υποκείμενα δημόσιας κριτικής της (παντός τύπου) εξουσίας. Σε μία παλαιότερη ανάρτηση με τίτλο "πού είναι οι πνευματικοί άνθρωποι?" είχα γράψει ότι....η αποπολιτικοποίηση και η αποιδεολογικοποίηση της κοινωνίας, η αποδιάρθρωση του πανεπιστημίου και η πολεμική που δέχονται οι "τέχνες και τα γράμματα" από το σύγχρονο εμπορευματοποιημένο life style, οδηγούν αρκετούς διανοούμενους σε συνειδητή παραίτηση από τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις. Αναμφίβολα, η ισχύς των Μ.Μ.Ε στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και η υποκατάσταση των πνευματικών ανθρώπων από τους δημοσιογράφους, ως κεντρικά υποκείμενα δημόσιας πολιτικής κριτικής αποτελεί μία πειστική εξήγηση του φαινομένου...Homo Sapienshttps://www.blogger.com/profile/18434421567289475955noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-32150574067620048562009-01-13T10:19:00.000+02:002009-01-13T10:19:00.000+02:00@ Cyn, LLsΑξίζει τον κόπο μια αναλυτική διερεύνηση...@ Cyn, LLs<BR/><BR/>Αξίζει τον κόπο μια αναλυτική διερεύνηση του θέματος. Εγώ απλά που το ακουμπώ..Δηλαδή τι νοείται ως ακαδημαϊκή κοινότητα, πώς προσδιορίζεται και πώς διαμορφώνεται ιστορικά? Τα σημερινά σημάδια παρακμής, δεν μπορούν παρά να αποτυπώνουν την αποδόμηση της ακαδημαϊκής κοινόητας, ως τέτοιας...Homo Sapienshttps://www.blogger.com/profile/18434421567289475955noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-75999444832025793422009-01-12T23:15:00.000+02:002009-01-12T23:15:00.000+02:00Πολύ πρόσφατα ένας αγαπημένος καθηγητής στην Ιατρ....Πολύ πρόσφατα ένας αγαπημένος καθηγητής στην Ιατρ. Αθήνας συγκρίνοντας το παρελθόν με το σήμερα σχολίασε ότι η έλλειψη προσωπικοτήτων με θάρρος και ανδρεία να πουν τα πράγματα με το όνομά τους μέσα στο Πανεπιστήμιο είναι η ρίζα του προβλήματος. Και αν το σκεφτούμε δεν έχει άδικο. Αν μιλήσεις με ακαδημαϊκούς θα διαπιστώσεις ότι το 90% παραδέχονται τα πραγματικά προβλήματα. Στην πράξη όμως στην πλειοψηφία τους ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ για να αλλάξουν κάτι και στις κρίσιμες ώρες ΣΙΩΠΟΥΝ. Οι ακαδημαϊκοί γενικά συμπεριφέρονται ως θεατές των εξελίξεων. Αυτό αφορά και τους δημιουργικούς καθηγητές που κατά τα άλλα κάνουν σωστά τη δουλειά τους. <BR/><BR/>Υπάρχει και μια δεύτερη ερμηνεία. Μέχρι και 40 χρόνια πριν η γλώσσα, η ιστορία και οι επιστήμες φιλοσοφίας κυριαρχούσαν στο πανεπιστήμιο διότι οι επιστήμες των θετικών επιστημών ήταν σε βρεφικό στάδιο. Την εποχή εκείνη, σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε δράση έπρεπε οι πανεπιστημιακοί να πάρουν θέση για κοινωνικά, ιστορικά, γλωσσικά ή φιλοσοφικά ζητήματα ανεξάρτητα από τον τομέα στον οποίον υπηρετούσαν οι ίδιοι την επιστήμη. <BR/><BR/>Η "μόδα" άλλαξε τα τελευταία χρόνια όπου επήλθε έκρηξη στις θετικές επιστήμες και στην τεχνολογική πρόοδο με τέτοιο τρόπο ώστε ο υλισμός κέρδισε το έδαφος έναντι του πνεύματος. Σήμερα κάθε διάλεξη και κάθε δράση πρέπει να έχει σημείο αναφοράς κάποια θετική επιστήμη και η αποδεικτική ισχύς των διαλόγων στηρίζεται σε μετρήσιμα δεδομένα. <BR/><BR/> Σκέφτεται ένας καθηγητής μοριακής βιολογίας "Τι δουλειά έχω εγώ να βγω και να μιλήσω για το άσυλο και την ιστορία του; Ας μιλήσει κάποιος που έχει μελετήσει σε βάθος τα συγκεκριμένα δεδομένα". Ομοίως σκέφτεται και ο καθηγητής βιοχημείας, ο καθηγητής τεχνικών εφαρμογών κλπ. <BR/><BR/>Ο κατακερματισμός των επιστημών σε κλάδους και παρακλάδια είναι τραγικός. Καθιστά αδύνατον για κάποιον να δει έξω από τον μικρόκοσμό του. Εξ' ορισμού αναπτύσσεται μονόπλυρα η προσωπικότητα του ανθρώπυ. <BR/><BR/>Όποιος επιθυμεί να κοιτάξει το δάσος λίγο πιο ψηλά και να καταλήξει σε προεκτάσεις ή φιλοσοφικά συμπεράσματα γνωρίζει ότι μια τέτοια εργασία δεν πρόκειται να αναγνωριστεί ούτε να δημοσιευτεί. ΌΛΑ τα έγκυρα επιστημονικά περιοδικά υπερ-εξειδικεύουν και δεν αναγνωρίζουν την πνευματική εργασία. Δηλαδή η "φιλοσοφική" προσέγγιση είναι χάσιμο χρόνου και ενώ θα έπρεπε να είναι εφόδιο για τον ακαδημαϊκό. Στην ανώτερη βαθμίδα θα αναδειχθεί ο επόμενος ερευνητής με τις περισσότερες εξειδικευμένες δημοσιεύσεις.<BR/><BR/>Με τον τρόπο αυτό το πανεπιστήμιο σταμάτησε να γεννά στοχαστές και φιλόσοφους. Σταμάτησε να γεννά ιδέες και κατέληξε εγκεφαλικά νεκρό.<BR/><BR/>Παναγιώτης ΠετεινάτοςPanagiotis Peteinatoshttps://www.blogger.com/profile/17123086852592442665noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-51691817761074818112009-01-12T22:43:00.000+02:002009-01-12T22:43:00.000+02:00"Η μονο κατ'όνομα ακαδημαική κοινότητα"Τα είπες όλ..."Η μονο κατ'όνομα ακαδημαική κοινότητα"<BR/>Τα είπες όλα σε μια φράση.....Left Liberal Synthesishttps://www.blogger.com/profile/00065553796409273737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6682466411852616771.post-26868094175334255682009-01-12T19:14:00.000+02:002009-01-12T19:14:00.000+02:00Γεια σου Πασχαλη. Καλά τα λες. Και γω αναρωτιόμουν...Γεια σου Πασχαλη. Καλά τα λες. Και γω αναρωτιόμουν, πού στο καλό δεν είναι ελευθερη η διακινηση των ιδεων; Αστα...Παρακμή!cynicalhttps://www.blogger.com/profile/04989160727725626033noreply@blogger.com