13/11/10

Τοπικές επιλογές και κοινωνική ευημερία: μία χαμένη ευκαιρία (;)


Η πολιτική επιλογή της σύνδεσης των εκλογών της Τοπικής
Αυτοδιοίκησης με την κυβερνητική (οικονομική) πολιτική αποτελεί σημείο αναφοράς στη δημόσια συζήτηση. Ωστόσο, ο δημόσιος διάλογος και η πολιτική αντιπαράθεση αρθρώθηκαν αποκλειστικά σε ατυχή «μανιχαϊστικά» διλήμματα (ναι ή όχι στο Μνημόνιο) και σε ιδιότυπες ασκήσεις αναγωγής των εκλογικών επιδόσεων (Ά γύρος) σε όρους πολιτικής-κομματικής ισχύος. Σ΄ αυτό το πλαίσιο, το πολιτικό εκκρεμές μεταξύ τοπικών επιλογών και εθνικών διλλημάτων γέρνει σαφώς υπέρ των δεύτερων. Ωστόσο, η -αναπόφευκτη- σύνδεση των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το Μνημόνιο, θα μπορούσε να διαμορφώσει συνθήκες διαλόγου με άξονα βαρύτητας τις τοπικές επιλογές και αξιακό διακύβευμα την «κοινωνική ευημερία».

Η ύφεση, τα ασφυκτικά μακροοικονομικά περιθώρια και η οικονομική πολιτική λιτότητας έχουν άμεση επίπτωση στην κοινωνική ευημερία. Η απώλεια εισοδημάτων (ανεργία, μισθοί, συντάξεις, ζημίες …) χειροτερεύει την καταναλωτική ικανότητα, ανακόπτει προσωπικές συνήθειες, ανατρέπει βίαια προσδοκίες και σχέδια ζωής, προκαλεί αβεβαιότητα, ανασφάλεια και -συχνά- φτώχεια και γενικώς οδηγεί σε χαμηλότερη πραγματική ατομική και κοινωνική ευημερία. Ωστόσο, ακόμα και σ’ αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία των διαρκώς συρρικνούμενων εισοδημάτων και ευκαιριών υπάρχουν αντισταθμίσματα ως προς τη -ει δυνατόν- συγκράτηση του επιπέδου κοινωνικής ευημερίας και τη δυνατότητα ανάσχεσης της χειροτέρευσης της ποιότητας ζωής.

Τέτοιου τύπου αντισταθμίσεις μπορούν να προσφέρουν οι τοπικές επιλογές. Αρκεί να διευρύνουμε την πολιτική και κοινωνική αντίληψη για τους προσδιοριστικούς παράγοντες της κοινωνικής ευημερίας, να αναζητήσουμε εναλλακτικές τοπικές δυνατότητες και ευκαιρίες, να αποδεσμευτούμε -έστω και προσωρινά- από τις εμμονές σε “mega” πολιτικά οράματα και μακροιστορικές αναλύσεις και να διαμορφώσουμε πολλαπλές μικρο-αφηγήσεις. Αρκεί να γίνει μία ουσιαστική πολιτική συζήτηση για τις εναλλακτικές τοπικές επιλογές που μπορούν να ενισχύσουν την πραγματική κοινωνική ευημερία των πολιτών.

Υπάρχουν; Νομίζω πως ναι, ακόμα και σε συνθήκες μακροοικονομικής στενότητας και ύφεσης.

Η σύμπραξη τοπικών δομών πρόνοιας και κοινωνίας των πολιτών, η «από τα κάτω» αναστροφή της τάσης «ιδιωτικοποίησης» των κοινωνικών αγαθών, η βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας, η φροντίδα των σχολικών υποδομών και η συνέργεια τοπικής κοινωνίας και σχολικής κοινότητας για τη μείωση της σχολικής διαρροής, η ισότιμη πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, η αξιοποίηση και η προστασία των ελεύθερων χώρων και του φυσικού περιβάλλοντος, η ενίσχυση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και των συνεργατικών πρωτοβουλιών (π.χ. συνεταιρισμοί), η αποτελεσματική διαχείριση των περιφερειακών προγραμμάτων με βάση τοπικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, η ενίσχυση της ασφάλειας των πολιτών και η αναμόρφωση των αστικών προτύπων ανάπτυξης είναι θέματα με σημαντική θετική επίπτωση στην πραγματική ατομική και κοινωνική ευημερία.

Τι χρειάζεται;

Την αποτελεσματικότερη δυνατή και διαφανή αξιοποίηση των περιορισμένων πόρων που έχουμε στη διάθεσή μας, την εγρήγορση των τοπικών κοινωνιών, το ξύπνημα των δημιουργικών ενστίκτων «επιβίωσης», κοινωνικής αλληλεγγύης και δημιουργικής πρωτοβουλίας.

Ήταν απαραίτητος ένας ουσιαστικός πολιτικός διάλογος για αυτή την οπτική της σύνδεσης των αυτοδιοικητικών εκλογών με τις τοπικές επιλογές βελτίωσης της κοινωνικής ευημερίας. Αν έγινε και δεν το αντιληφτήκαμε καλώς. Αν όχι, ήταν μία χαμένη ευκαιρία.

2 comments:

LeftG700 on 13 Νοεμβρίου 2010 στις 4:04 μ.μ. είπε...

Φίλε Homo sapines,


Ειλικρινά, δεν περιμέναμε από εσένα τέτοιες αυταπάτες!

Για ποιες τοπικές δομές πρόνοιας κάνεις λόγο, για ποιες βελτιώσεις της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας μιλάς όταν σε λίγο θα φέρνουν οι συγγενείς των ασθενών ακόμα και σε μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας μέχρι και το οινόπνευμα(!), σε ποια κοινωνική επιχειρηματικότητα αναφέρεσαι όταν οι συνταξιούχοι αραιώνουν με νερό(!) το γάλα για να βγάλουν τη βδομάδα;

Φίλε Homo Sapiens, η κοινωνία μας καταρρέει! Πρέπει να συνειδητοποιήσεις κι εσύ την πραγματικότητα.

"Τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια για πάντα φύγαν"...


Τα λέμε

ο δείμος του πολίτη on 23 Νοεμβρίου 2010 στις 6:49 μ.μ. είπε...

Θα διαφωνήσω με το καταληκτικό σου σχόλιο. Το θέμα δεν είναι απλά η διαχείριση (αυτό είναι επί της ουσίας δεξιά λογική), αλλά η διεκδίκηση και η πίεση προς την Κεντρική Εξουσία για αύξηση των πόρων και θεσμική κατοχύρωσή τους.

 

Homo sapiens. Copyright 2008 All Rights Reserved Revolution Two Church theme by Brian Gardner Converted into Blogger Template by Bloganol dot com