Διαγενεακή Δικαιοσύνη & δημόσια πολιτική (video)

Απόσπασμα από την ημερίδα "Διαγενεακή δικαιοσύνη και δημόσια πολιτική στην εποχή της κρίσης" (6/2010). Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία ήταν μία πρώτη απόπειρα ολοκληρωμένης προσέγγισης του ζητήματος της διαγενεακής δικαιοσύνης και έναρξης ενός ευρύτερου δημόσιου διαλόγου για τις σχέσεις των γενεών στο κοινωνικοοικονομικό, πολιτικό και θεσμικό πεδίο. Τα υπόλοιπα βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα είναι διαθέσιμα στο YouTube channel της Νέας Γενιάς.

Πανεπιστημιακό άσυλο δίχως ακαδημαϊκή κοινότητα

...σχόλιο για τη συζήτηση περί ακαδημαϊκού ασύλου

Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν έχει εντυπωθεί στο συλλογικό νου ως συνεκτικός δεσμός διαφορετικών ομάδων (φοιτητές, ακαδημαϊκοί, ερευνητές…) που διαμοιράζονται την ακαδημαϊκή ελευθερία και απαρτίζουν μία πνευματική κοινότητα, ως κοινό βίωμα για την επιστημονική και κοινωνική πρόοδο, ως γόνιμη συνθήκη για να ανθήσει η καλλιέργεια του ορθού λόγου, η συνεχής διάψευση, η αμφισβήτηση και η επιστημονική αναζήτηση δίχως δεσμεύσεις, δογματισμούς και υποταγές (ιδεολογικές, εμπορικές, γραφειοκρατικές). Το ακαδημαϊκό άσυλο είναι το άυλο κεφάλαιο για το χτίσιμο μιας πραγματικής ακαδημαϊκής κοινότητας, μίας έννοιας που ποτέ δεν εξελίχθηκε σε κάτι περισσότερο από μία απλή συνάθροιση ατόμων και συμφερόντων σε ένα πανεπιστημιακό χώρο. Ακαδημαϊκή κοινότητα και άσυλο είναι έννοιες συμβιωτικές, η μία προϋποθέτει την άλλη. Το άσυλο είναι σχέση κοινότητος και η κοινότητα είναι σχέση ελευθερίας. Διόλου απροσδόκητα, η απουσία σχέσεων κοινωνίας, η ανυπαρξία ακαδημαϊκής και πνευματικής κοινότητας αποτυπώνονται στην ηθική, συμβολική και πραγματική υποβάθμιση του ασύλου σε έννοια γεωγραφική - χωροταξική και αστυνομική. Δυστυχώς, δίχως ακαδημαϊκή κοινότητα, το στερεοτυπικό «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών» αδυνατεί να διαχωρίσει επί της ουσίας ένα πανεπιστήμιο από ένα καφενείο.