Το διάγραμμα του post προέρχεται από ένα ενδιαφέρον report του Center for Economic and Policy Research: Schmitt J., Unions and upward mobility for young workers, October 2008. Μερικά κρίσιμα συμπεράσματα που προκύπτουν: α) το "wage growth" τα τελευταία 30 χρόνια είναι "αναιμικό" (wage stagnation). H μισθωτή εργασία καρπώνεται ελάχιστα οφέλη (σε μισθολογικούς όρους) από την αύξηση της παραγωγικότητας, β) ειδικότερα για το νέο εργατικό δυναμικό, οι πραγματικοί μισθοί (inflation adjusted wages) το 2007 είναι χαμηλότεροι συγκριτικά με το 1979(!), παρά το γεγονός ότι οι νέοι στις Η.Π.Α έχουν περισσότερα τυπικά προσόντα (education) συγκριτικά με το παρελθόν. Φαίνεται ότι η νέα γενιά στις Η.Π.Α δέχεται τις ισχυρότερες πιέσεις της "μισθολογικής στασιμότητας" ενώ αποτελεί και την περισσότερο ευάλωτη κοινωνική ομάδα στις διαρθρωτικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην αμερικανική οικονομία τις τελευταίες δεκαετίες. Το σημείο αναφοράς του paper και το κρίσιμο συμπέρασμα που διατυπώνεται είναι ότι, οι νέοι που είναι οργανωμένοι στην αγορά εργασίας (unions) είναι σε σχετικά καλύτερη θέση (μισθοί, ασφάλεια κτλ.) συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Όσοι έχουν τη δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης επιτυγχάνουν καλύτερα αποτελέσματα τόσο σε μισθολογικούς όρους όσο και σε ποιότητα εργασίας (good jobs).
Αναρτήσεις
7 comments:
Καλημέρα homo-sapiens. Σαν να κανει αβανταζ στα unions μου ακούγεται το εν λογω άρθρο!! Η καθηλωση των μισθων ειναι οντως ενα προβλημα, γνωστο ηδη απο καιρο, όπως επίσης και η αποθάρρυνση για τον συνδικαλισμό. Οι οργανωμενοι εργαζομενοι αποτελουν ενα μικρο ποσοστο, περιπου 10%(;;;).
Πασχάλη μπορείς να δημοσιεύσεις το προηγούμενο μήνυμα που είχα γράψει γιατί το έσβησα κατά λάθος;
Ο Unger έχει αναλύσει μια σειρά εθνικών οικονομιών με βαση εξής δείκτη:
Ποσοστό των μισθών στο σύνολο της προστιθέμενης αξίας στην βιομηχανία.
Οι ΗΠΑ είναι στο επίπεδο της Ινδιάς (22%).....
Στην πρώτη θέση η Δανία ,και η Γερμανία (57 %)
Καμία έκπλξη λοιπόν.Στις ΗΠΑ η μισθωτή εργασία είναι υποβαθμισμένη.(Μισθός ανειδίκευτου 500-600 δολλάρια)
@cynical, lls
στην επόμενη ανάρτηση έχω κατά νου να παρουσιάσω τα συμπεράσματα ενός πολύ καλού επιστημονικού άρθρου για την ασυμμετρία μεταξύ wage και productivity growth.
@greek rider
δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο γίνεται αυτό :)
αν έχεις την καλοσύνη να το ξαναγράψεις. Καλύτερα όμως να κρατήσεις τις σκέψεις σου και τον χρόνο σου για το επόμενο Post
Πασχάλη έλεγα στο σχόλιό μου ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 οι ανειδίκευτοι εργάτες στις ΗΠΑ είχαν μια άνετη ζωή. Οι περισσότεροι είχαν φτάσει σε σημείο να ετοιμάζουν εξοχικά σπίτια!
Δεν πρόλαβαν όμως γιατί με τις ρυθμίσεις που ξεκίνησαν από το Los Angeles και οδήγησαν σε επεισόδια, εμπρησμούς κτλ (για όσους θυμούνται την δεκαετία του 1980) φτάσαμε στην ουσία των πολιτικών Ρήγκαν και Θάτσερ.
Επίσης, τέλος, πρέπει να σκεφτούμε ότι την ίδια περίοδο τα κέρδη του κεφαλαίου ήταν ασύλληπτα. Τόσο μεγάλα που ζόρισαν, στο τέλος όλης αυτής της περιόδου (1980-2008), τόσο πολύ τα πράγματα (επειδή δεν έβρισκαν τις αποδόσεις που ήθελαν) δημιουργώντας τα τρέχοντα προβλήματα.
Τα Unions υφίστανται κατά κανόνα σε παραδοσιακά μεγάλες επιχειρήσεις. Στον μεσαίο και μικρομεσαίο χώρο σπανίζει το φαινόμενο, ενώ όπως είπε και ο cynical, η θέσπιση unions αποθαρρύνεται. Ενδιαφέρουσα έρευνα πάντως.
Δημοσίευση σχολίου