Διάγουμε καιρούς περίεργους και …«διεστραμμένους». Η “μεταφυσική” είναι το (φυσιο)λογικό, ο παραλογισμός είναι το κανονικό, οι ιδεοληπτικοί είναι οι ορθολογικοί, το λογικό είναι το στερεοτυπικό και οι λογικοί είναι οι αντιδραστικοί…Διόλου τυχαία, φαίνεται να κυριαρχεί μία καταπληκτική ανοχή (βλ. απάθεια), μία εντυπωσιακή (διανοητική) κοινωνική μακαριότητα, μία διάχυτη συλλογική χαύνωση, όταν με τρομακτική ευκολία κάποιοι δηλώνουν ότι πράττουν ηθικά και νόμιμα διότι είναι βαθιά θρησκευόμενοι και οι πράξεις τους αναμένεται να έχουν την ευλογία της Παναγίας (πελεκιάδες!!), ή όταν άλλοι, εθνοχριστιανοκάπηλοι πολιτικάντηδες, δηλώνουν υπνωτισμένοι κάνοντας πνεύμα και «τοπικίστικο» τσαμπουκά, ή όταν άλλοι, «μουσαντένιοι» - off shore ρασοφόροι κάνουν πλάκα με τους θεσμούς και πουλάνε ιερό «σταριλίκι» μοιράζοντας …θεσμικά χειροφιλήματα, ή όταν άλλοι, ταλιμπάν των πανεπιστημίων και μουτζαχεντίν της «καθαρής, ανόθευτης, ανώτερης» παιδείας, κηρύττουν το ευαγγέλιο της…δημοκρατικής βίας στα πανεπιστήμια, ή όταν άλλοι, δήθεν απολιτίκ, συντηρητικοί και αντιδραστικοί φοιτητές ικετεύουν καθηγητές, πρυτάνεις και αυταρχικές ολιγαρχίες να επιτραπεί - άκουσον!- η διεξαγωγή των μαθημάτων στα αμφιθέατρα…ή όταν άλλοι... (τα παραδείγματα εκτείνονται στο άπειρο!).
Διάγουμε καιρούς περίεργους και...«διεστραμμένους». Φαύλος κύκλος. Διαστροφή. Οι προοδευτικές φωνές μοιάζουν γραφικές, συντηρητικές και…άφωνες. Οι αυτόνομοι, ηθικοί και ελεύθεροι οδηγούνται στην ανηθικότητα, στην εξάρτηση και στην ιδιοτέλεια. Οι αντισυμβατικοί υποφέρουν την ηθική λοβοτομή και τον διανοητικό τους ακρωτηριασμό. Ο νεανικός ρομαντισμός για προκοπή και πρόοδο μετασχηματίζεται σε χυδαίο κομφορμισμό και ιδιοτελή συμβιβασμό. Οι επαναστατικές παρέες γίνονται κλεπτοκρατικές «παρεούλες». Ο αγώνας για την αριστεία γίνεται μάχη οπισθοφυλακής για την μετριοκρατία….
Και όλα αυτά γίνονται με μία τρομακτική κανονικότητα, μία «φυσική» εξέλιξη που υπακούει τυφλά στους κανόνες του κυρίαρχου παιχνιδιού…Η μαύρη τρύπα της «μεταφυσικής» κυριαρχίας στον πολιτικό και κοινωνικό μας βιόκοσμο συνιστά διαρκή απειλή…για να μας ρουφήξει όλους...
Αναρτήσεις
13 comments:
Kαλημέρα Πασχάλη. Είναι προφανές ότι έχουμε όλα τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας σε παρακμή. Τόσο οι έννοιες όσο και οι λέξεις έχουν χάσει το παλιό τους φορτίο. Το φαινόμενο είναι γενικευμένο, παρ' ότι στην Ελλάδα η σύγχυση είναι περισσότερο ανάγλυφη.
Το βλέπω κυρίως στα κανάλια σκέψης που επικρατούν διεθνως, (στους αριστερούς κύκλους κυρίως), ένα συνοθύλευμα μεταφυσικής και ασάφειας, απουσίας δομής, και ιεράρχησης των συμπερασμάτων και έλλειψης ανάγκης αιτιολόγησης. Ενας αχταρμας, δηλαδή, που κι από πάνω λογίζεται σαν το απάυγασμα της σύγχρονης "σκέψης".
Καλησπέρα Homo Sapiens!
Ίσως αυτός ο "αχταρμάς", που λέει και η cynical, να είναι αυτή καθεαυτή η σύγχρονη σκέψη.
Και ίσως γύρω από αυτό να πρέπει να χτίσουμε! Όσο κι αν αυτό μας φοβίζει.
Γενικά πάντως, το χάος δεν είναι πάντοτε κακό. Άσε που τα σημεία ισορροπίας δημιουργούν νέα δεδομένα και η αναζήτησή τους κρύβει μεγάλη γοητεία.
Εχεις απόλυτα δίκιο για όλα όσα τραγικά συμβαίνουν και τα περιέγραψες με ξεχωριστό τρόπο-κοινη μας η αγανάκτηση για όλα αυτα. Πιστεύω οτι ο καταποντισμός της εκλογικής επιρροής της Ν.Δ., βασικής συνιστώσας αυτού του παραλογισμού που βιώνουμε, προσδίδει μια νότα αισιοδοξίας για την άσχημη κατάσταση την οποία περιγράφεις.
Εξακολουθούν όμως να με προβληματίζουν πολλά. Εκείνο όμως που στην κυριολεξία με τρομάζει είναι η φράση " τρομακτική κανονικότητα" που χρησιμοποίησες, και δυστυχώς για όλους μας είναι ευστοχότατη...
Πασχάλη τα θερμά μου συγχαρητήρια για το κείμενό σου. Το χάρηκα πολύ!
Το χειρότερο από όλα όσα αναφέρεις νομίζω ότι είναι η "διάχυτη συλλογική χαύνωση".
Θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι οι λογικοί είναι ΠΑΝΤΑ οι αντιδραστικοί… οι λογικοί κάθονται στα αυγά τους... οι λογικοί περιμένουν τους άλλους να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα...
Αυτά που διατυπώνεις πάντα υπήρχαν... και πάντα θα υπάρχουν. Απλά, οι σημερινές ταχύτητες και τα σημερινά μεγέθη κάνουν τα πράγματα να "τρέχουν" γρηγορότερα... όσοι δεν είμαστε τόσο ...νέοι όπως εσύ, θυμώμαστε καταστάσεις αντίστοιχες και παλιότερα....
Εγραψες μιά "αγανακτισμένη" ανάρτηση, από την θέση του νέου ανθρώπου... βλέπεις την σημερινή πραγματικότητα και διαβάζεις γιά τα "καλά" που -υποτιθεται- ότι κάποτε υπήρχαν... αλήθεια, πότε δεν υπήρχε διαφθορά σε τούτο τον τόπο, πότε ΟΛΑ όσα περιγράφεις έλλειψαν από την Ελλάδα...
Αλλά, φίλε HS, βλέπεις.... μέσα στα σχόλια της ίδιας αυτής ανάρτησης, ο φίλος μας ο Νίκος τα ...ρίχνει στη ΝΔ... ε.. πως να αλάξουν μετά τα πράγματα όταν εθελοτυφλούμε, όταν η ...παράταξή μας (τώρα... γιατί "μας", δεν ξέρω...) δεν έκανε τίποτα, όταν ξεχνάμε την ...άνοδο των μυρίων στην εξουσία επί Ανδρέα, όταν ξεχνάμε ποιός είχε την δύναμη να τα αλλάξει ΟΛΑ και δεν το τόλμησε, όταν ξεχνάμε την απίστευτη ΠΡΟΔΟΣΙΑ των οραμάτων του λαού και την άθλια ...κατάληξη στην βίλλα της Εκάλης αγκαλιά με τη Μιμή.... συγγνώμη, αλλά εμείς την προδοσία τη ζήσαμε, εμείς είμασταν εκεί... αλλά κάποτε, εσείς οι νεότεροι τουλάχιστον, πρέπει να ξεφύγετε από το "Ολυμπιακός-Παναθηναικός" και να δείτε τα χάλια ΟΛΩΝ....
Και να αντιδράσετε... αν βέβαια έχετε τα ...προσοντα, και δεν διαμαρτύρεστε απλά μέσα από τα Blogs...
ΥΓ: Η άποψη του Ikor είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενδιαφέρουσα, ας την προχωρήσει...
@Cynical, ikor
αν και το postάκι ξεκίνησε με διαφορετικές σκέψεις και αφορμές, τα σχόλιά σας ακουμπούν ένα πολύ πιο σύνθετο και σημαντικό ζήτημα.
cynical δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά μάλλον βιώνουμε τον αστερισμό της μεταμοντέρνας κενολογίας...
ikor, αν επιθυμείς ανταποκρίσου στην παρότρυνση του φίλου σχολιαστή
@ Νίκο,
η σκέψη μου νομίζω ότι ακουμπά περισσότερο σε ιστορικές συνέχειες, διαχρονικές σταθερές στην κοινωνική και πολιτική μας κουλτούρα που σαφώς υπερβαίνουν τον κομματικό ανταγωνισμό. Σίγουρα, τα παραδείγματα της επικαιρότητας που αναφέρω σχετίζονται με την σημερινή πολιτική αφασία, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η κομματική εναλλαγή θα καθησυχάσει τις "μεταφυσικές μας ανησυχίες"
@ σχολιαστή,
οι αντιδραστικοί συνήθως έσερναν το άρμα της αλλαγής, της μεταρρύθμισης, της διάλυσης του αναχρονιστικού και αυταρχικού status quo..αυτοί οι λίγο παράλογοι, αυτοί οι λίγο τρελοί αντικομφορμιστές..
Πολύ φοβάμαι ότι σήμερα δίνονται μόνο μάχες οπισθοφυλακής, μόνο μάχες από αντιδραστικές (προσοδοθηρικές) ομάδες για την υπεράσπιση ενός άθλιου status quo..
Αν οι λογικοί σήμερα περιμένουν από τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, μάλλον τότε θα περιμένουν για πάρα πολύ...Για το αν έχουν τα προσόντα...με προβληματίζεις τώρα...άσε με να το σκεφτώ
@ Gr
χαίρομαι Greek Rider που το διάβασες με ευχαρίστηση...
είναι εκείνες οι μικρές χαρές που σου δίνουν την αίσθηση ότι ξοδεύεις με όμορφο τρόπο ένα μέρος από τον ελεύθερο χρόνο σου...
Θα συμφωνήσω με τον Σχολιαστή. Τείνω πλέον να πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει μία εκνευριστική στασιμότητα σχεδόν από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα.
Μπορεί η υπόλοιπη Ευρώπη να "διαφωτίστηκε", μπορεί να απολαμβάνουμε και εμείς πλέον τεχνολογία και εισροή κονδυλίων, αλλά όσον αφορά τον υπαρκτό πολιτισμό, τις αξίες και την ορθή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, δεν έχουν αλλάξει και πολλά.
Αν διαβάσει κάποιος την ιστορία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, θα διαπιστώσει ότι όλα είναι περίπου τα ίδια.
Με τη διαφθορά να βασιλεύει, τους πολιτικούς αντιπάλους να βγάζουν τα μάτια τους, την Εκκλησία να στέκεται δίπλα στην Πολιτεία και τον κάθε πολίτη να κοιτάει την πάρτη του. Ταυτόχρονα, όσες περίοδοι χαρακτηρίζονταν από μία πρόσκαιρη οικονομική άνθιση, πάντα μα ΠΑΝΤΑ συνοδεύονταν είτε από ξένες χορηγίες, είτε από υπέρογκους κρατικούς δανεισμούς. Και η δεισιδαιμονία, πανταχού παρούσα!
Προσωπικά δεν έχω αυταπάτες. Εάν ένας λαός δεν έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το παραμικρό, σε πολιτισμικό, πολιτικό, και κοινωνικό επίπεδο, μέσα σε 200 χρόνια, μάλλον δεν θα το κάνει ούτε στα επόμενα 100.
Η μόνη, ίσως, κρυφή ελπίδα μου είναι η Ε.Ε. που συνεχώς επιβάλλει νομικά πλαίσια, αλλά και πρόστιμα, αλλά και πάλι δεν ξέρω γιατί ακόμα δεν μας έχουν πετάξει έξω. Ενδεχομένως αν οι τοπικές και οι παγκόσμιες οικονομίες μεταλλαχθούν ώστε να έχουν άλλες απαιτήσεις, πολύ πιθανό η Ε.Ε. να μας σηκώσει και κόκκινη κάρτα.
apla sigxaritiria...
skliri glossa apo anthroupous pou exoume anagki na milane...
kai otan einai neoi anthropoi, tote iparxei elpida....
Πασχάλη ετσι που τα περγιράφεις είναι αλλά σε αυτό δεν φταίνε μόνο οι 'επάνω' αλλά και οι 'κάτω'...Γιατί πέρα απ' όλα τα προβλήματα που όπως λένε κι οι άλλοι που σχολιάζουν δεν είναι και τόσο καινούργια....η αλήθεια είναι οτι οι περισσότεροι στην Ελλάδα έχουν μάθει να βολεύονται και όλοι έχουν μάθει να πορεύονται σε όλα χωρίς κανόνες. Στρογυλλεύω με αυτό το Ολοι και Ολα αλλά, δυστυχώς, μπορείς να το δείς απο την εκπαίδευση που είναι ο θεμέλιος λίθος μιάς πολιτείας...έτσι απλά τα φροντιστήρια είναι νόμιμα, οι διακρίσεις είναι νόμιμες, το δημοσιουπαλληλίκι είναι νόμιμο...κι έπειτα γιατί να μιλήσει ο ρασοφόρος και ο υπουργός για ηθική Πασχάλη; Αφού η ηθική πλάθεται στην Ελλάδα αναλόγως...κι αφού οι περισσότεροι ξεχνούν έτσι για πλάκα μέσα σε μια εβδομάδα...Ποιός θυμάται τον Μαγγίνα και τα παράνομα κτίσματα, τους ανασφάλιστους Ινδούς κ.α....σήμερα βγαίνει στα κανάλια καθ' όλα αποκατεστημένος και αγορεύει για ηθική...κι ο 'καναπές' αραχτός όπως πάντα...κάααθεται....
Καλησπέρα.
Τα νέα σημεία ισορροπίας απαιτούν, νομίζω, να προηγηθεί μια περίοδος γενικευμένης αμφισβήτησης. Της απόλυτης απαξίωσης των πάντων!
Είναι καλό που σήμερα υπάρχουν όλο και λιγότερα αυτονόητα. Που αμφισβητούνται "αλάθητα". Που κανείς δεν θεωρείται "αυθεντία".
Οι άνθρωποι όμως έχουμε ανάγκη από συντεταγμένες. Σύντομα θα τις βρούμε και θα προσκολληθούμε σε αυτές.
Η γοητεία είναι πως αυτή η αναζήτηση θα είναι ΔΙΚΗ μας. Και θα περάσει μέσα από την αμφισβήτηση αυτών που μας παρέδωσαν οι προηγούμενοι.
Άλλωστε ο Αριστοτέλης το είχε πει: "Όλα έχουν ειπωθεί. Ο άνθρωπος όμως δε θα σταματήσει ποτέ την αναζήτηση".
(Με συγχωρείτε για το σεντόνι...)
Δημοσίευση σχολίου