H διακριτική γοητεία της χυδαιότητας!

To σημερινό απαράδεκτο, χυδαίο και επαίσχυντο αθλητικό 'κουρελούργημα' (το πρωτοσέλιδο στη φωτογραφία) αποτέλεσε αφορμή για τη διατύπωση ορισμένων ερωτημάτων... Γιατί το χυδαίο προσελκύει το ενδιαφέρον των αναγνωστών/τηλεθεατών/ακροατών; Είναι ζήτημα κουλτούρας, παιδείας, αισθητικής, χιούμορ ή δεν εξηγείται επαρκώς και αποδίδεται σε απροσδιόριστους παράγοντες; Πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους θεσμικός έλεγχος γι' αυτές τις περιπτώσεις ή οποιαδήποτε ρύθμιση αντιστρατεύεται τη λογική και το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου; Είναι όντως σημαντική η κριτική του φαινομένου ή η χυδαιότητα είναι μέρος της σύγχρονης πολιτισμικής πραγματικότητας και κάθε αντίδραση φαίνεται ως αναχρονιστικό στερεότυπο;Η καθημερινότητα βρίθει από ενδεικτικά παραδείγματα: Αθλητικές εφημερίδες (όλων των οπαδικών αποχρώσεων) χρησιμοποιούν χυδαία υπονοούμενα και προσελκύουν ορδές φανατικών πελατών. Τηλεοπτικές εκπομπές σημειώνουν τεράστια επιτυχία εξαιτίας του 'στημένου' υβρεολογίου των παρουσιαστών τους. Πρόσφατα, μεγάλη εβδομαδιαία εφημερίδα απογείωσε την κυκλοφορία της δημοσιεύοντας τις προσωπικές στιγμές των πρωταγωνιστών του 'εθνικού' σκανδάλου. Blogger καθιερώνονται στις προτιμήσεις των αναγνωστών λόγω του ανεξάντλητου χυδαίου ρεπερτορίου τους. Δίχως αμφιβολία, η χυδαιολογία γοητεύει...
Υ.Γ. Καθώς επέστρεφα από τη δουλειά έριξα μια γρήγορη ματιά στην μπουγάδα των εφημερίδων του γειτονικού περιπτέρου. Τρία πιτσιρίκια, όχι πάνω από 10 - 12 ετών, περιεργάζονταν εκστασιασμένα το πρωτοσέλιδο της 'Αθλητικής Ηχούς' γεμάτα ανυπομονησία να διαβάσουν τη συνέχεια στα ενδότερα....Κρίμα!