Υπερασπιστείτε τις 70 + 1 Θέσεις για την Επανίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ

3^η Σεπτεμβρίου: το ΠΑ.ΣΟ.Κ θυμάται, αναπολεί. Η εμπειρία της ιδρυτικής του καινοτομίας (Διακήρυξη της 3^ης Σεπτεμβρίου) αποτελεί αναμφίβολα πηγή διανοητικής έμπνευσης, ιδεολογικού προβληματισμού και δημιουργικού πολιτικού αναστοχασμού.
Ωστόσο, η διαφοροποίηση ενός σύγχρονου, προοδευτικού (σοσιαλδημοκρατικού) πολιτικού υποκειμένου από την παραδοσιακή/ συντηρητική αριστερά προκύπτει από τη δυνατότητα αποδέσμευσης από ιδεοληψίες και αναχρονιστικά πρότυπα πολιτικής σκέψης/ αντίληψης: το ΠΑ.ΣΟ.Κ θυμάται, αναπολεί (και ορθώς το κάνει), αλλά πρωτίστως πρέπει να (μάθει να) σκέφτεται. Σχηματικά, “οφείλει” να ερμηνεύσει επαρκώς τους σύγχρονους κοινωνικοοικονομικούς μετασχηματισμούς, να επανακαθορίσει το εννοιολογικό περιεχόμενο της «αλλαγής» (μεταρρυθμίσεις) και να αναδιαμορφώσει τη θέση του, ως πολιτικό υποκείμενο, αφενός ως προς το κυρίαρχο σύστημα πολιτικής - οικονομικής σκέψης (και τους φορείς του) και αφετέρου ως προς την κοινωνία (και τις νέες ανάγκες της).
Στο δημόσιο διάλογο επικρατεί η αντίληψη, που τείνει να μετατραπεί σε αφόρητο στερεότυπο (κλισέ), ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ …δεν σκέφτεται, ή εναλλακτικά ότι αδυνατεί να διαμορφώσει ένα διακριτό ιδεολογικοπολιτικό στίγμα και να προωθήσει ένα ευρύ, συνεκτικό, επιστημονικά τεκμηριωμένο, λογικά θεμελιωμένο, κοινωνικά ελκυστικό και εκλογικά ανταγωνιστικό πλέγμα ιδεών και πολιτικών προτάσεων. Η αντίληψη αυτή είναι -μόνο- μερικώς ορθή, όχι διότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ αδυνατεί να διατυπώσει μία σύγχρονη “αφήγηση” όπως αφελώς διαδίδεται, αλλά διότι η πολιτική της υπεράσπιση και διάδοσή της από το στελεχιακό δυναμικό του ΠΑ.ΣΟ.Κ παραμένει -ακόμα- σχετικά χαλαρή (αν όχι ανύπαρκτη).
Δεν γνωρίζω πόσα στελέχη ή/και μέλη/φίλοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ μελέτησαν το τελικό κείμενο των πολιτικών θέσεων του κόμματος, όπως διαμορφώθηκε στο 8^ο Συνέδριο. (Υποθέτω, ότι η πολιτική διακήρυξη του τελευταίου συνεδρίου ενός κόμματος αποτυπώνει τη νέα πολιτική και ιδεολογική του «πλατφόρμα»). Όσοι όμως το έχουν κάνει -μαλλον- θα διαπίστωσαν ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό πολιτικό κείμενο που αποτυπώνει με ενάργεια τα κρίσιμα ζητήματα που οφείλει να προσεγγίσει ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, προοδευτικό και πλειοψηφικό πολιτικό υποκείμενο.
Θα ήταν αδόκιμο να γίνουν συγκρίσεις με την Διακήρυξη της 3^ης Σεπτέμβρη, πέραν του περιεχομένου ακόμα και ως προς τη δυνατότητα έμπνευσης και πολιτικής ενεργοποίησης της κοινωνίας. Άλλωστε, εκτός των τρομακτικών κοινωνικοοικονομικών αλλαγών που έχουν συμβεί, η κοινωνική ζήτηση για «κατανάλωση πολιτικής» είναι σαφώς μικρότερη (για πολλούς λόγους) σήμερα συγκριτικά με το παρελθόν.
Αναμφίβολα, το τελευταίο επίσημο πολιτικό κείμενο του ΠΑ.ΣΟ.Κ συνιστά μία αναλυτική, περιεκτική και σαφώς οριοθετημένη προσέγγιση για τα θεμελιώδη πολιτικά ζητήματα της σύγχρονης κεντροαριστεράς, μακριά από ιδεολογικούς δογματισμούς και παρωχημένες αντιλήψεις και εγγύτερα σε μία αποτελεσματική/λειτουργική ιδεολογικοπολιτική σύνθεση των ιδεών της σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού φιλελευθερισμού. Αν και αποφεύγει τις επιμέρους εξειδικεύσεις, εφόσον δεν αποτελεί κυβερνητικό πρόγραμμα αλλά πολιτική διακήρυξη, θίγει κρίσιμα θέματα και διατυπώνει προχωρημένες ιδέες και προτάσεις.
Θα μπορούσε να είναι και εντολή προς "κομματικούς και πολιτικούς ...ναυτιλλομένους": διαβάστε, μελετήστε, συζητείστε, προβληματιστείτε, εξειδικεύστε και έπειτα διαδώστε τα πολιτικά «προϊόντα» αυτής της διαδικασίας……Εν τέλει, υπερασπιστείτε τις θέσεις σας!

Υ.Γ. Σε νεότερο post θα κάνω μία σχετική αναφορά σε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα σημεία του κειμένου των 70 + 1 θέσεων (κλικ στην εικόνα)…