Η πολιτική agenda περί τη στρατιωτική θητεία τείνει να μετακινείται από το κοινωνικό αίτημα για σταδιακή μείωση του χρόνου στράτευσης στην επιλογή της πολιτικής ρύθμισης για υποχρεωτική στράτευση στα 18. Η 'λογική' της πρότασης έγκειται αφενός στη διαμόρφωση ικανών προϋποθέσεων για την επαρκή κάλυψη ενδοστρατιωτικών (απασχόληση των υπεράριθμων αξιωματικών) και επιχειρησιακών αναγκών (πληρότητα μονάδων) και αφετέρου στην 'κοινωνική αναγκαιότητα' για στράτευση σε νεαρή ηλικία, προκειμένου να άρεται νωρίς το εμπόδιο της θητείας για την απρόσκοπτη μελλοντική ακαδημαϊκή και επαγγελματική σταδιοδρομία. Στο πρώτο επιχείρημα διακρίνω έναν άκρατο συντηρητισμό που αποσκοπεί στη διατήρηση και διαιώνιση ενός αναχρονιστικού, αναποτελεσματικού και αντικοινωνικού στρατιωτικού status quo. Δυστυχώς, η συζήτηση για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, επαγγελματικού, ευέλικτου και αποτελεσματικού στρατεύματος ελάχιστα απασχολεί τους policy makers του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Επιπρόσθετα, ελάχιστη αναφορά γίνεται στην επιλογή της 'κοινωνικής' θητείας ή/και στην ενσωμάτωση στη στρατιωτική εκπαίδευση αντικειμένων με υψηλή προστιθέμενη κοινωνική αξία (π.χ διαχείριση κρίσεων και φυσικών καταστροφών, εθελοντισμός, ζητήματα ειρήνης και αφοπλισμού, διεθνείς σχέσεις και διπλωματία, διαχείριση φυσικών πόρων κ.α). Σχετικά με το δεύτερο επιχείρημα, θεωρώ ότι αποτυπώνει την ενδόμυχη επιθυμία για την επέκταση ενός αναχρονιστικού πατερναλισμού. Είναι αδιανόητο, εφόσον γίνεται αποδεκτή η υποχρεωτική στράτευση λόγω 'εθνικών αναγκαιοτήτων', να άρεται το δικαίωμα της επιλογής ώριμων πολιτών περί την ηλικία της στρατιωτικής κατάταξης (δείτε και τα επιχειρήματα κοινωνιολογικού και ψυχολογικού χαρακτήρα για την υποχρεωτική στράτευση στα 18). Συμπερασματικά, το διακύβευμα της μεταρρύθμισης του στρατεύματος (και της στρατιωτικής εκπαίδευσης) και της επιλογής για κοινωνική θητεία (κοινωνική εργασία) έχει εξοβελιστεί από τον δημόσιο πολιτικό διάλογο. Αναμφίβολα, ο μακροχρόνιος στόχος της προαιρετικής θητείας έπεται του βραχυχρόνιου στόχου για μία αποτελεσματική και κοινωνικά ελκυστική 'στρατιωτική' μεταρρύθμιση.Υ.Γ. Αφιερωμένο το post στις σειρούλες του 502 ΜΚ/ ΤΠ - Καβύλη για τις ατελείωτες σχετικές μας συζητήσεις...
Αναρτήσεις
13 comments:
Πασχάλη το πρόβλημα είναι όπως το θέτεις...θέλουμε ένα σύγχρονο στρατό όπου θα παρέχει δυνατότητες στον στρατευμένο μιάς εναλλακτικής περιόδου στη ζωή του όπου θα είναι τελικά χρήσιμη και αποδοτική και σχετική με τη πολιτική του ζωή...ή μήπως θέλουμε άγουρα παιδιά τα οποία κάποιοι θα διατάζουν και θα εκπαιδεύουν πώς να σκοτώνουν...κάνοντάς τους παράλληλα καψόνια; Πόσο θα προσταυτευθούν αυτοί οι νέοι απο τα ναρκωτικά και απο ψυχαναγκασμούς που σε αυτή την εφηβική ηλικία θα γράψει αρνητικά για το μέλλον τους; Τι θα γίνει με την κοινωνική προσφορά μέσω στράτευσης; Και μια σειρά άλλων μέτρων που θα κάνουν τον Ελληνα Πολίτη αντι να προβληματίζεται που θα πάει στο στρατό να σκέφτεται απο πριν πιο θετικά για τα όποια 'κέρδη'....
Ξέρω οτι όταν κάποιος τελειώνει έχει συνήθως καλές αναμνήσεις αλλά επειδή πρόκειται για υποχρωτική θητεία θα πρέπει να εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής διαβίωση αλλά και η εναλλακτική μορφή στράτευσης για όσους το επιθυμούν
Επίσης, είναι χρήσιμο να τεθεί και η ποιότητα της εκπαίδευσης που λαμβάνουν οι νέοι αξιωματικοί στη Σχολή Ευελπίδων. Δυστυχώς, οι προσωπικές μου εμπειρίες μαρτυρούν ότι πολύ συχνά νέοι αξιωματικοί (αλλά και επαγγελματίες οπλίτες)που αναλαμβάνουν την εκπαίδευση των στρατεύσιμων στα κέντρα εκπαίδευσης, επιδεικνύουν συχνά ένα άκρατο συμπλεγματισμό (και ρεβανσισμό?)στην προσπάθειά τους να διδάξουν "δήθεν" πειθαρχία και υπακοή...Σίγουρα, ο τακτικός Στρατός πρέπει να είναι πειθαρχημένος και υπάκουος, αλλά γι΄αυτή τη στόχευση λείπουν η λογική και ο σεβασμός στην αξιοπρέπεια του ατόμου..
Επίσης, από την στρατιωτική μου εμπειρία προκύπτουν ορισμένες διαπιστώσεις για μία δραματική σπατάλη ανθρώπινων και οικονομικών πόρων (εργασίες δίχως νόημα, απασχόληση για να περνάει η ώρα, απαράδεκτη διαχείριση συσσιτίου,σπατάλη καυσίμων κοκ.)Ο εξορθολογισμός της οικονομικής διαχείρισης και της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού είναι απαραίτητα στοιχεία για τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών μονάδων (οι περισσότερες είναι σε κακό χάλι)
@Sapiens πολύ καλό αυτό το post και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Νομίζω οτι το κλειδί είναι οι επαγγελματικές ένοπλες δυνάμεις (μισθοφόροι) και η εναλλακτική θητεία. Πέρα από 2-3 μήνες υποχρεωτικής στράτευσης θεωρώ κάθε άλλο απαράδεκτο και υπερβολή για δυτική χώρα με την οικονομική ευρωστία της Ελλάδος (μέσα στις 20 πλουσιότερες μεταξύ 150+).
Είδα και ένα σύνθημα σε ένα ποστ του animats που έλεγε: "12λεπτη θητεία στο στρατό" (γέλια)...
@ greek rider
Όντως, νομίζω ότι μία ολιγόμηνη (είμαι έτοιμος να συζητήσω και το ενδεχόμενο της 12λεπτης :))) θητεία με στόχο την παροχή στοιχειώδους εκπαίδευσης και ο προσανατολισμός στη συγκρότηση ενός αμιγώς επαγγελματικού στρατού πρέπει να αποτελούν τη νέα εθνική στόχευση.
Ως προς το είδος της εκπαίδευσης έχω μία παρατήρηση και όσοι έχουν υπηρετήσει (στο πεζικό) ίσως τους έχει προβληματίσει...Οι βασικές τεχνικές στρατιωτικής εκπαίδευσης (επίθεση, άμυνα, έφοδος κτλ) είναι όμοιες με τις αντίστοιχες του 1940. Διόλου τυχαία, σε ορισμένες ασκήσεις μας έβαζαν να φωνάζουμε ΑΕΡΑ!
Μήπως, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα τα τελευταία 50 χρόνια στο επίπεδο της στρατιωτικής-πολεμικής τακτικής?
Έτσι, διατυπώνω ένα ερώτημα...
@sapiens το τελευταίο μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα με τα αντιαεροπορικά μεγάλου (S-300 & PAC), μεσαίου (OSA)-μικρού βεληνεκούς (τα Γαλλικά) έχουν κάνει το Αιγαίο την πιο επιτηρούμενη ζώνη στον κόσμο. Όντως προς τα εκεί θα πρέπει να κινηθεί η εκπαίδευση. Το πεζικό στις μέρες μας είναι για τις αγγαρείες, η εκπαίδευση ξεπερασμένη και τα όπλα απαρχαιωμένα. Τα Μ1 σκάνε στα μούτρα των στρατιωτών και οι όλμοι-όλμοι δύναμη και τόλμη είναι του 1940. Το πυροβολικό του στρατού είναι άσε καλύτερα...
Συνεπώς κάτι θα πρέπει να γίνει με την Τουρκία (κάποια συμφωνία) γιατί αυτό το κακό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Και συμφωνία με στρατοκράτορες είναι αδύνατη. Μόνο αν απελευθερωθεί η Τουρκία, με μια δημοκρατία έστω σαν τη δική μας, θα μπορούμε να συμφωνήσουμε μαζί τους.
Τώρα κυβερνούν οι στρατηγοί.
Πέρα από 2-3 μήνες υποχρεωτικής στράτευσης θεωρώ κάθε άλλο απαράδεκτο
Εκπαίδευση 2 μηνών στα όπλα δεν υπάρχει λόγος να είναι υποχρεωτική.
Η οικογένεια ενός φαντάρου ξοδεύει 3500 ευρώ περίπου για τη θητεία του.
Εφόσον η άμυνα είναι κοινό αγαθό δεν είναι δικαιώτερο αυτό το ποσό να το πληρώνουν όλοι οι φορολογούμενοι και όχι μόνο οι οικογένειες των φαντάρων?
Ορίζοντας την αμοιβή ενός νέου στα 3500 ευρώ για 2 μήνες εκπαίδευσης και με την κατάλληλη διαφημιστική καμπάνια μπορούμε να πετύχουμε να κατατάσσεται εθελοντικά για βασική εκπαίδευση η πλειοψηφία της νεολαίας.
Η αστράτευτη μειοψηφία θα αποτελείται ουσιαστικά από τους αντιρρησίες συνείδησης και από τα πλουσιόπαιδα που έτσι κι αλλιώς ψευτοθητεία κάνουν.
Μάρκο,
Οι προτάσεις σου είναι ενδιαφέρουσες και πρέπει να ενσωματωθούν σε μία ουσιαστική δημόσια συζήτηση, προκειμένου να οριοθετηθούν οι πρϋποθέσεις μίας αποτελεσματικής μεταρρύθμισης στον τομέα της Εθνικής Άμυνας. Δυστυχώς, όπως γράφω και στο ποστ, τέτοιου είδους προτάσεις έχουν εξοβελιστεί από τον δημόσιο πολιτικό διάλογο. Μάλιστα, η πρωτοβουλία να συζητηθεί η υποχρεωτική στράτευση στα 18, αποτελεί σαφώς 'πισωγύρισμα'
Συμφωνώ με τον Πασχάλη ότι η υποχρεωτική στράτευση στα 18 αποτελεί σαφώς πισωγύρισμα. Από την στρατιωτική θητεία μου καθώς και από την εθελοντική μου ενασχόληση σε ΜΚΟ διαπίστωσα ότι σε καμιά περίπτωση η εργασία εθελοντών ή υποχρεωτικά στρατευμένων, όσο φιλότιμη και να είναι, δεν μπορεί να συγκεντρώσει τα χαρακτηριστικά δέσμευσης, συνέχειας και αποτελεσματικότητας που μπορεί να έχει η εργασία ενός επαγγελματία. Κι αυτό πιστεύω θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στο πλαίσιο μελλοντικών μεταρρυθμίσεων στις ένοπλες δυνάμεις. Θεωρώ ότι έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες να συζητήσουμε σοβαρά για τις δυνατότητες προσανατολισμού των ένοπλων δυνάμεων σε αποκλειστικά επαγγελματική κατεύθυνση, με αξιοποίηση σύγχρονων τεχνολογιών και υψηλά εξειδικευμένου προσωπικού. Αυτό φυσικά θα απαιτούσε έναν σταδιακό αλλά συνολικό ανασχεδιασμό της υπάρχουσας δομής και λογικής του σημερινού συστήματος άμυνας. Παράλληλα σε ένα τέτοιο πλαίσιο οι όποιες περαιτέρω (πλην μόνιμου προσωπικού) ανάγκες θα μπορούσαν να καλυφθούν: α) Σε ότι αφορά εξειδικευμένες εργασίες (επιστημονικό προσωπικό διαφόρων κλάδων) με ένα πρόγραμμα τύπου stage στο οποίο νέοι επιστήμονες που θα επιθυμούσαν να αποκτήσουν μια πρώτη -σημαντική- εργασιακή εμπειρία θα μπορούσαν να εργαστούν για ορισμένο χρονικό διάστημα έναντι αμοιβής στους διάφορους κλάδους των Ε.Δ. και β) Για υποστηρικτικού τύπου εργασίες, μέσω εξωτερικών αναθέσεων.
Διονύση,
ωραίες επισημάνσεις,
είναι εκπληκτικό πόσες δημιουργικές και καινοτόμες ιδέες μπορούν να διατυπωθούν ώστε να διαμορφωθούν κίνητρα για την αποτελεσματική αναμόρφωση του συστήματος εθνικής άμυνας. Και από το αυτό το ιστολόγιο και από άλλες συζητήσεις έχω εντοπίσει εξαιρετικές ιδέες και προτάσεις. Είναι κρίμα, που ο δημόσιος διάλογος επικυριαρχείται από συντηρητική και ρηχή σκέψη σε μία αναχρονιστική πολιτική agenda, που ο χαρακτήρας της αποτυπώνεται επαρκώς από τον τίτλο της ανάρτησής μου.
Είναι κρίμα, που ο δημόσιος διάλογος επικυριαρχείται από συντηρητική και ρηχή σκέψη σε μία αναχρονιστική πολιτική agenda, που ο χαρακτήρας της αποτυπώνεται επαρκώς από τον τίτλο της ανάρτησής μου.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο στρατός είναι η βαριά βιομηχανία της πολιτικής διαφθοράς. Χιλιάδες οι "εξυπηρετήσεις" που κάνουν οι βουλευτές μας σε φαντάρους και επιχειρήσεις τοπικών κοινωνιών που θέλουν πελατεία.
Αν με κάποιο τρόπο μπορούσαμε να εξαλείψουμε τα ρουσφέτια, την επόμενη μέρα ο θεσμός της θητείας θα κατέρρεε. Όσο δεν υπάρχει τρόπος, το ζήτημα της κατάργησης δεν θα έρθει ποτέ σε δημόσιο διάλογο.
Καλημέρα Μάρκο,
Νομίζω ότι έχεις δίκιο...Οπωσδήποτε, η δυνατότητα πελατειακής δράσης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχει μειωθεί συγκριτικά με προηγούμενες δεκαετίες. Ωστόσο, ο στρατός συνεχίζει να αποτελεί το προνομιακότερο πεδίο για χάρες, ρουσφέτια και για εξυπηρετήσεις. Έχω την εντύπωση ότι η πελατειακή δράση στο στρατό είναι εδώ και πολύ καιρό ατύπως θεσμοθετημένη...!
γειά σου Homo Sapiens. Για το θεμα αυτο είχε πολύ καλό αρθρο σημερα ο Μανδραβέλης στη Καθημερινή γράφοντας για τα αυτονόητα. Ότι, δεν υπάρχει λογος να επιστρατευονται μιας και αυτό στο οποιο εθιζονται είναι η λούφα και παραλλαγή, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βασιστεί σε αυτούς καμιά πολεμική επιχείρηση και οτι ο μονος λογος που συντηρείται αυτος ο θεσμος είναι για να διαιωνιζεται ενας παρασιτικος μηχανισμος ο οποιος παραγει ρουσφετια και διαφθορά.
Τί σπατάλη ανθρώπινου δυναμικού! Για το τίποτα Ειναι ανατριχιαστικό.
Δημοσίευση σχολίου