Η… αβάστακτη ελαφρότητα της ΟΝΝΕΔ

Δήλωση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ κ. Γ. Παπανικολάου (από την στήλη του Βήματος “Κυριακή με την Πανδώρα”): «Απόφασή μας, είναι να κάνουμε την πολιτική λίγο πιο απλή, λίγο πιο κατανοητή, λίγο πιο ελκυστική για τον νέο της χώρας».

Το δεικτικό σχόλιο της Πανδώρας, ορθώς, αποδίδει στο πολιτικό ευφυολόγημα (αερολόγημα) του κ. Παπανικολάου πνεύμα ηλιθιότητας και πολιτικής αβελτηρίας.
Οι -απλουστευτικές- οραματικές διατυπώσεις του νέου πολιτικού, πιθανότατα προϊόν καλής προαίρεσης, αποτυπώνουν την κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα της μετριότητας. Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, αν τον ερμηνεύω ορθά, διαπιστώνει ότι η απλή και κατανοητή πολιτική (τι σημαίνει άραγε τούτο;) καθίσταται περισσότερο ελκυστική για τον νέο πολίτη, ή εναλλακτικά, η δυσνόητη και ακατάληπτη πολιτική (!) αποτρέπει τους νέους από την ενασχόληση με τα κοινά. Έτσι, η πολιτικά ώριμη νεολαιίστικη ελίτ επιχειρεί να απλοποιήσει την πολιτική (να την εκλαϊκεύσει;) και να την μετασχηματίσει σε ένα νέο ελκυστικό hobby.
Νομίζω ότι οι συγχύσεις, οι παρανοήσεις και οι εσφαλμένες εντυπώσεις είναι δεδομένες. Η πολιτική είναι -μάλλον- περισσότερο απλή και “κατανοητή” από ποτέ, τόσο απλουστευτική και προβλέψιμη ώστε να δημιουργεί εύλογες αντιπάθειες. Η πολιτική αντίληψη και πρακτική της κομματικής νεολαίας δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις (παρά μόνο για τον πρόεδρο και τους συν αυτώ): η ενσωμάτωση σε πελατειακά δίκτυα και “υπόγειους” μηχανισμούς συμφερόντων, συναλλαγών και εξαρτήσεων, η υιοθέτηση της κουλτούρας της κομματικής πατρωνίας, της ευνοιοκρατίας και της ρουσφετολογίας, η υποταγή στην κομματική ιεραρχία και στις δημόσιες σχέσεις, η αποθέωση της παραπολιτικής (ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής, χειροκροτητές, φανατισμένοι ιδεοληπτικοί) και η “νομιμοποίηση” της αναξιοκρατίας συνιστούν απλές, κατανοητές, μη ελκυστικές όψεις της πολιτικής. Η απλοϊκή πολιτική σκέψη (και ανύπαρκτη ακόμη) και το ιδιαίτερο ταλέντο της «καπατσοσύνης» αρκούν για την ανέλιξη στην κομματική ιεραρχία, διανοίγοντας προοπτικές για επαγγελματική ενασχόληση με την πολιτική.
Πέρα από αυτή την άποψη, η δήλωση του κ. Παπανικολάου υποδεικνύει μία έμφυτη τάση για μετριότητα, για υποβάθμιση της πολιτικής σε απλουστευτικά σχήματα και διαδικασίες. Η κατανόηση της πολιτικής και η προσέλκυση του πραγματικού ενδιαφέροντος των πολιτών για την πολιτική δεν προκύπτουν από απλές, επιφανειακές, επικοινωνιακές και πολιτικάντικες αναλύσεις, αλλά από συνθέσεις, πολύπλοκες και πολύπλευρες προσεγγίσεις που πληροφορούν τους πολίτες για όλες τις πτυχές των κοινωνικών προβλημάτων, τις πιθανές λύσεις, τα οφέλη και το κόστος, ώστε, τελικά, να διευρύνεται το πλαίσιο των πολιτικών-εκλογικών επιλογών τους και να διευκολύνονται οι αποφάσεις τους. Τα πολιτικά - κοινωνικά προβλήματα είναι δισεπίλυτα και απαιτούν στρατηγική σκέψη, αναλυτική ικανότητα, πολιτική οξυδέρκεια και γνώση. Αναμφίβολα, είναι στοιχεία που δύσκολα συναντώνται στο πολιτικό σύστημα. Η πολιτική είναι γοητευτική γιατί είναι πολύ δύσκολη υπόθεση!
Τι είναι άραγε πιο δυσάρεστο: η ανεπάρκεια και μετριότητα του σήμερα ή η διαφαινόμενη… ελαφρότητα του αύριο;