Θεωρητικά, η λαϊκή εντολή (ετυμηγορία), όπως αποτυπώνεται στις εθνικές εκλογές, (ανα)διαμορφώνει το -άτυπο- κοινωνικό συμβόλαιο κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Υπό αυτή την έννοια, ο πολιτικός σχηματισμός που αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση δεσμεύεται πολιτικά έναντι της κοινωνίας ως προς το -κεντρικό- πολιτικό διακύβευμα που υπερασπίστηκε προεκλογικά. Αναμφίβολα, η εμπειρία υποδεικνύει ότι -κατά κανόνα- το κυβερνητικό έργο αποκλίνει σημαντικά από τον ευρύ προεκλογικό προγραμματικό λόγο, ωστόσο η επιτυχία και η κοινωνική αποδοχή των «καλών» κυβερνήσεων προκύπτουν -κυρίως- από την προώθηση και εφαρμογή του βασικού πολιτικού σχεδίου (project) που προεκλογικά πρότειναν στην κοινωνίαΣήμερα, η αρνητική κοινωνικοοικονομική και πολιτική συγκυρία υποδεικνύει ότι το «τρέχον κοινωνικό συμβόλαιο» της Ν.Δ με την κοινωνία είναι επί της ουσίας πολιτικά άκυρο, ή εναλλακτικά έχει ισχνή (αν όχι ανύπαρκτη) πολιτική νομιμοποίηση:
α) το εφεύρημα του «προϋπολογισμού» για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών αποδεικνύεται διαρκώς ότι συνιστά πολιτικό εμπαιγμό. Η αδυναμία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, λόγω διεθνούς κρίσης και εγχώριων διαρθρωτικών αστοχιών/ προβλημάτων (προφανώς η πραγματικότητα διαψεύδει συχνά τις εκτιμήσεις των policy makers), αναδεικνύει τον πολιτικό παραλογισμό και τον αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα των πρόωρων εκλογών, β) το σχέδιο ανασυγκρότησης των κατεστραμμένων περιοχών δεν έχει προωθηθεί, ενώ ουδείς γνωρίζει λεπτομέρειες περί τη διαχείριση των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν για τις πληγείσες περιοχές. Η εκβιαστική και ψηφοθηρική πολιτική των άμεσων αποζημιώσεων συνιστά, επίσης, πολιτική κοροϊδία και ηθική έκπτωση, γ) η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών είναι αναποτελεσματική (βλ. Ρόδος), δίχως ουσιαστική αναμόρφωση του κρατικού μηχανισμού και ενίσχυση του πεδίου της πρόληψης. Επίσης, το λεκτικό πυροτέχνημα «όπου υπήρχε δάσος θα ξαναγίνει δάσος» διαψεύδεται από τα γεγονότα (αποχαρακτηρισμοί περιοχών, αυθαίρετα), δ) τα πολιτικά σκάνδαλα (Siemens) και η διευθέτηση του «ζητήματος Ζορμπά» είναι ενδεικτικά της πολιτικής τακτικής της συγκάλυψης (κουκούλωμα), ενώ η ηθική και πολιτική ευθύνη θεωρούνται ανύπαρκτοι όροι (βλ. π.χ περιπτώσεις Λιάπη, Κεφαλογιάννη) και ε) οι μεταρρυθμίσεις είναι αποσπασματικές, διστακτικές και “πρόχειρες” δίχως επαρκή πληροφόρηση της κοινωνίας για τα πιθανά οφέλη και το κόστος τους, τους κερδισμένους και χαμένους των διαρθρωτικών παρεμβάσεων, τον τρόπο κατανομής των πιθανών μελλοντικών οφελών στις διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και τον τρόπο αποζημίωσης των βραχυπρόθεσμα χαμένων.
Αναρτήσεις
4 comments:
Ειναι τοσο φανερο το μιγμα αδιαφοριας και ανικανοτητας που επιδεικνυει η κυβερνηση, οσο φανερο ειναι και το οτι δεν προκειται να χασει κανεναν ψηφοφορο της στις επομενες εκλογες.
Το πιο πανω για δυο κυριως λογους:
1) Οι ψηφοφοροι της ΝΔ πριν πλησιασουν τις καλπες περνούν πρωτα απο τα πολιτικα γραφεια εξασφαλιζοντας τα επομενα ρουσφετια και βολεματα τους και τους αφηνει παγερα αδιαφορους αν η ΝΔ εχει επιτελεσει εργο ως κυβερνηση και
2) Λειπει εκεινο το κομμα (και ο ηγετης αν θελεις) που μπορει να ταρακουνησει και παλι τους πολιτες σε μια πορεια αξιοπιστιας, αξιοκρατιας και αξιολογησης των παντων.
Το συστημα λοιπον οδευει σε μια γνωριμη και επιτυχημενη συνταγη.
Η πολιτικη δεν ειναι για ολους και ειναι βρωμικη, παψτε να ασχολειστε, ειμαστε παντοδυναμοι και θελουμε να σας κυβερνουμε χωρις στην ουσια να σας ρωταμε για τιποτα.
@Πασχάλη συμφωνώ μαζί σου και αυτό είναι εμφανές στις δημοσκοπήσεις όπου φαίνεται ξεκάθαρα ότι η ΝΔ χάνει συνέχεια. Έχει την μικρότερη δύναμη που είχε ποτέ.
Επίσης είναι βέβαιο ότι δεν θα ξανακάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση (και νομίζω ούτε θα είναι το πρώτο κόμμα).
Επειδή λοιπόν, αυτά που αναφέρεις ισχύουν η ΝΔ θα χάσει σίγουρα την εξουσία.
Το ποιος θα την κερδίσει δεν ξέρω, σίγουρα όχι πάντως η έστω άτονη βούληση των πολιτών. Και αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα που βάζει το πολιτικό σύστημα μπροστά σε σημαντικά ερωτήματα.
@ φίλε vagnes,
Αν και νομίζω ότι η Ν.Δ θα εμφανίσει σημαντική κάμψη στις επόμενες εκλογές, δίχως ωστόσο να αμφισβητείται -ακόμη- η εκλογική της πρωτιά, συμφωνώ με τις 2 βασικές σου διαπιστώσεις.
Η ισχύς και η οργάνωση των πελατειακών δικτύων είναι σημαντικά στοιχεία για την κινητοποίηση μίας κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων, ώστε οι απώλειες συσπείρωσης να είναι κατά κάποιο τρόπο "ανεκτές"(σίγουρα στην περίπτωση των εθνικών εκλογών οι παράγοντες αυτοί διαδραματίζουν πολύ σπουδαιότερο ρόλο συγκριτικά με τις ευρωεκλογές)
Βέβαια, όπως σωστά λες, υπάρχει σαφές έλλειμμα πολιτικού οράματος από την πλευρά της αντιπολίτευσης: το ΠΑ.ΣΟ.Κ δυσκολεύεται να διατυπώσει πειστικό πολιτικό λόγο, ενώ ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α εμμένει στην τακτική των βολονταριστικών υπερβάσεων του πολιτικού συστήματος
@ greek rider
Εκ των πραγμάτων, τουλάχιστον όλα τ α δεδομένα αυτό δείχνουν, θα βρεθούμε μπροστά σε κρίσιμα πολιτικά- εκλογικά διλλήμματα: εφόσον η αυτοδυναμία για Ν.Δ και ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι εξαιρετικά δύσκολη - μάλλον ακατόρθωτη υπόθεση - θα πρέπει να αναζητήσουμε τις πιθανές εναλλακτικές προτάσεις. Έχω την εντύπωση ότι θα κυριαρχήσουν τα εκβιαστικά διλλήμματα και οι φοβικές διατυπώσεις του τύπου: N.Δ ή ακυβαρνησία, Καραμανλής ή χάος. Στο βαθμό που η Κέντρο-αριστερά αδυνατεί να επιτύχει ένα minimum πολιτικής - προγραμματικής συναίνεσης, τα εκβιαστικά ερωτήματα θα είναι περισσότερο ελκυστικά σε μία αρκετά κουρασμένη και απογοητευμένη κοινωνία από τις συνεχείς εκλογές, την εκλογολογία, τα σενάρια και την παραπολιτική, που "βολεύεται" με την πολιτική σταθερότητα, έστω και με κοινωνικά συμβόλαια που διαρκώς αποδεικνύεται πολιτικά άκυρα (όπως λέω και στο ποστ)
Υ,Γ Πάντως,τα blog θα πάρουν φωτιά από το φθινόπωρο και μετά. Θα συζητήσουμε τα πάντα :)
Δημοσίευση σχολίου