Παρακολουθώ κάθε μέρα την ίδια σκηνή: γύρω στις 9:00, ένας μεσήλικας άνδρας (όχι πάντα ο ίδιος) «τοποθετεί» έναν ηλικιωμένο κύριο στη γωνία των οδών Μ. και Κ. Ο ηλικιωμένος κύριος, καθισμένος στο αναπηρικό καροτσάκι του, είναι εφοδιασμένος με μία κουβέρτα, ένα κομμάτι ψωμί, λίγο νερό και ένα κυπελλάκι για τα…κέρματα. Μετά τις 17: 00, όταν περνώ ξανά από το συγκεκριμένο μέρος, είναι ακόμα εκεί. Το βλέμμα του προδίδει ένα συνδυασμό κούρασης, απόγνωσης και ικεσίας. Η «βάρδια» του μάλλον διαρκεί αρκετά πάνω από 8 ώρες. Το «πόστο» φαίνεται να είναι καλό διότι είναι αμετακίνητος αρκετούς μήνες… Υποθέτω ότι, πρόκειται για έναν «εργάτη - δούλο» ενός κυκλώματος επαιτείας. Η εμπειρία των καθημερινών αστικών μετακινήσεων (σαν αυθόρμητη προσωπική έρευνα) υποδεικνύει ότι υπάρχουν συγκεκριμένες «γεωγραφικές συγκεντρώσεις» που αποτυπώνουν τον σχεδιασμό ενός ιδιότυπου «καταμερισμού εργασίας»: συγκεκριμένα «πόστα» για ανήλικους, μητέρες με παιδιά, ηλικιωμένους, ΑΜΕΑ(συνήθως ακρωτηριασμένοι άνθρωποι/ θύματα ατυχήματος ή «θυσία» σε απάνθρωπα χειρουργεία?). Ο κεντρικός σχεδιασμός (ποιοι, πού θα πάνε, πόσες ώρες θα μείνουν, πότε θα μετακινηθούν και με ποιο τρόπο, ποιος τους εποπτεύει κτλ.) οργανώνεται από τους «αφέντες - προστάτες» του δικτύου εκμετάλλευσης (κυκλώματα επαιτείας, «σωματέμποροι», smuggling). Λογικά, υπάρχουν αρκετά διαφορετικά κυκλώματα επαιτείας και η γεωγραφική κατανομή της δράσης τους -υποθέτω ότι- αποτυπώνει τη γενικότερη ισχύ και δικτύωσή τους: οι πιο ισχυροί και καλύτερα δικτυωμένοι τοποθετούν τους «επαίτες - δούλους» στις αποδοτικότερες περιοχές και στα καλύτερα «πόστα».
Δεν έχω συγκεκριμένα στοιχεία από κάποια ειδική έρευνα για τα κυκλώματα επαιτείας στην Αθήνα. Οι παραπάνω σκέψεις συνιστούν περισσότερο λογικές υποθέσεις που μπορεί είτε να επιβεβαιώνονται είτε να διαψεύδονται. Οπωσδήποτε, η εμπειρική έρευνα (πχ. από Υπουργεία, διεθνείς οργανισμούς, ειδικές υπηρεσίες Τ.Α, εκθέσεις Μ.Κ.Ο, ερευνητικά ινστιτούτα) εξηγεί επαρκώς την «ταυτότητα» του φαινομένου και υποδεικνύει την ένταση - έκτασή του και το επίπεδο αποτελεσματικότητας των διωκτικών αρχών.
Αν και πρωταρχικά η επαιτεία συναρτάται με το φαινόμενο της «φτώχειας - κοινωνικός αποκλεισμός» και ενθαρρύνεται από τον διάτρητο χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και την αναιμική «κοινωνία της πρόνοιας», η ουσιαστική αντιμετώπισή της προϋποθέτει τόσο την ενεργή πολιτική/ κοινωνική παρέμβαση στο πεδίο της αναδιανομής και της κοινωνικής φροντίδας, όσο και τη διαρκή κινητοποίηση των αρμόδιων διωκτικών υπηρεσιών για την εξάρθρωση των κυκλωμάτων επαιτείας και την απελευθέρωση των «επαιτών - δούλων».
Η αδιαφορία και η αδράνεια για ένα ζήτημα στυγνής εκμετάλλευσης και καταπάτησης των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί παρά να σημαίνουν «σιωπηρή ανοχή», ένοχη αποδοχή μίας βολικής διευθέτησης των «κοινωνικά ανεπιθύμητων», μίας απάνθρωπης τακτοποίησης του «κοινωνικού περιθωρίου» από ένα εγκληματικό «σύστημα κοινωνικής πρόνοιας» (εγκληματίες-προστάτες που προσφέρουν λίγο φαγητό και μια στέγη για ύπνο). Ελπίζω να μη βρισκόμαστε σ΄ αυτό το σημείο…
Αναρτήσεις
10 comments:
Αν κάποιος έχει πληροφόρηση για το θέμα, περιμένουμε το σχόλιό του...
Πολύ εύστοχο το κείμενο και φυσικά οι παρατηρήσεις σου. Θα έχεις δει πιστεύω οτι -πέρα απο τη γεωγραφία- υπάρχει και η γλώσσα του σώματος που υποδεικνύει στους επαγγελματίες ζητιάνους να είναι σε στάση ικεσίας ή ριγμένοι κάτω στο πεζοδρόμιο, ανάπηροι σε καροτσάκια με συνοδούς που είναι κι εκείνοι σε άθλια κατάσταση κ.α. Ολο αυτό το εμπόριο της ανθρώπινης ζωης δεν έχει απασχολήσει ποτέ σοβαρά και αποτελεσματικά τόσο την αστυνομία (για τους θύτες φυσικά κι όχι για τα θύματα), ούτε το Δήμο αλλά ούτε και τη Δημαρχία. Επίσης,οι επαγγελματίες βουλευτές που αναλύουν τα προβλήματα του κέντρου μάλλον θεωρούν οτι το φαινόμενο είναι ένα δεδομένο που δεν θα πρέπει να τους απασχολήσει αφού οι ίδιοι μέσα απο τη στερεότυπη και καθωσπρέπει πολιτική τους το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να δίνουν συνεντεύξεις σε ΜΜΕ και...τώρα τελευταία και σε blogs.Οπως θα έχεις καταλάβει αυτού του είδους η πολιτική μόνο αποτελεσματική δεν είναι. Αντίθετα πρόκειται για μια πολιτική που απλά αναπαράγει συντηριτισμό και φυσικά διαιωνίζει την υποκρισία που μας έχει ταλανίσει απο τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα...
θα μπορούσες να φτιάξεις μια ερώτηση σχετική με το πρόβλημα που αναφέρεις στο κείμενό σου και που όλοι γνωρίζουμε από πρώτο χέρι,και να την αναρτήσεις στην πλατφόρμα του wikipolitics. Αν υπάρξει ενδιαφέρον από τους χρήστες μπορεί κάποιος να τη δει και να την προωθήσει.
Καλημέρα Ελένη,
φαίνεται ότι το φαινόμενο βρίσκεται σε έξαρση και σαφώς οφείλεται στις ασφυκτικές πιέσεις της οικονομικής συγκυρίας. Οι "παρίες" της κοινωνίας, οι εξαθλιωμένοι του κοινωνικού περιθωρίου που βρίσκονται εκτός των τειχών του συστήματος κοινωνικής προστασίας, είναι λογικά εύκολα "εκμεταλλεύσιμοι" από εγκληματικά κυκλώματα. Ειλικρινά, ελπίζω να διαψεύδεται η εκτίμηση της τελευταίας παραγράφου, δηλαδή ότι βολεύει η "τακτοποίηση" αυτών των κοινωνικά ανεπιθύμητων στην "προστατευτική" αγκαλιά των κυκλωμάτων.
@Γιάννη,
δεν είναι κακή ιδέα...
αν θέλεις μπορείς να βοηθήσεις κι εσύ..
Πασχάλη γράφεις:"Ειλικρινά, ελπίζω να διαψεύδεται η εκτίμηση της τελευταίας παραγράφου, δηλαδή ότι βολεύει η "τακτοποίηση" αυτών των κοινωνικά ανεπιθύμητων στην "προστατευτική" αγκαλιά των κυκλωμάτων"
Εγω πάντως μίλησα για το είδος της καθωσπρέπει; πολιτικής που αντί να ασχολείται με τα σοβαρά ζητήματα πολιτεύεται μετά επιφάσεων. Για κύκλωμα δεν θα το έλεγα απο τους πολιτικούς αλλά η σιωπή και η αδιαφορία πολλές φορές εκτρέφει τέρατα πέρα απο κυκλώματα...εξού και τα κοινωνικά προβλήματα σε έξαρση εν απουσία της πολιτικής.
Αγαπητέ homo
θίγεις ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο ως τέτοιο δεν μπορεί παρά να είναι έκφανση της κοινωνικής πραγματικότητας μέσα στην οποία εκδηλώνεται. (Πχ στην περίοδο των εορτών η επαιτεία παρουσιάζει έξαρση γεγονός που μαρτυρά πόσο στενά συνδεδεμένη είναι με τις ανάγκες της κάθε εποχής.)
Άρα λοιπόν όσο περισσότερο αυξάνονται οι οικονομικές ανισότητες χωρίς το κράτος να είναι σε θέση να στηρίζει τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση τόσο θα αυξάνει και η επαιτεία με την ανοχή μάλιστα του ίδιου του κράτους εφόσον γι' αυτό πιθανόν να αποτελεί και μια κάποια λύση...
Πασχάλη καλημέρα,
Η επαιτεία, με ή άνευ κυκλωμάτων*, το πρώτο πράγμα που δείχνει, δεν ειναι τόσο, την έλλειψη προνοιακής πολιτικής. Ναι και αυτήν. Αλλά πριν απο αυτή (που σε κοινωνίες σαν την Ελληνική, συνήθως έπεται), δειχνει την συρικνωση ένος άλλου πολύ σημαντικού μεγέθους της ελληνικής κοινωνίας αλλά και ...οικονομίας, του κοινωνικού κεφαλαίου.
Και σε αυτό η Ελλάδα, εμφάνιζε πάντα μια πολύ ισχυρή αντιθεση. Εξαιρετικά χαμηλό δεικτη όσον αφορά την εμπιστοσύνη και κατ’ επέκταση την αλληλεγγύη των πολιτών στους συμπολίτες τους και στους θεσμούς (bridging), και πολύ υψηλή όσον αφορά τους οικογενειακούς και συγγενικούς δεσμούς (bonding).
Μεσα σε αυτό το πλαισιο, η Ελλαδα δεν ήταν έτοιμη να δεχτεί την μεταναστευση που δέχτηκε. Και βέβαια όταν ο ρυθμόςα αναπτυξης κινουνταν, επί περίπου μια δεκαετία, με 4%, εκει τα πράγματα....ρυθμίζονταν...σχετικά ευκολα. Τωρα όμως που πάμε για ...αρνητικά;
Φοβάμαι ότι εδώ θα αναδειχθει η απολυτη γυμνια της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Και θα δούμε πολλά μεσα σε αυτήν την χρονιά.
Και ...νομίζω Homo, ότι εδώ θα συμφωνήσουμε, ότι ειναι έωλη, αδιανόητα λαϊκίστικη και επικινδυνη, η όποια αποσυνδεση της ελληνικής οικονομίας απο τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας. Ειναι άμεσα συνδεδεμένες.
*όσον αφορά τα κυκλώματα, μα πάντα η .... «επιχειρηματικότητα», εκμεταλλεύεται την ...ευκαιρία. Ειλικρινά φοβάμαι ότι όσο οι ...κλασικοί πυλώνες της ελληνικής οικονομίας (οικοδομή, τουρισμός, ναυτιλία) θα δεχτούν πολύ ισχυρό πλήγμα απο την οικονομική κριση, τόσο η εξαθλιωση των οικονομικών μεταναστών...θα δίνει πολύ ευκολα ...πρωτη ύλη (εξαθλιωμένους ανθρώπους) στα κυκλωματα για εκμεταλευση. Ιδιατερα η οικοδομή. Και νομίζω ότι οι απαντήσεις στο πολύ μεγάλο αυτό θέμα, ειναι ...τρεις. Αναπτυξη, Αναπτυξη, Αναπτυξη.
Υπάρχουν διάφοροι Επαίτες ,είναι τα παιδιά του δρόμου ,οι επαγγελματίες επαίτες ,οι άρρωστοι εξαρτημένοι ,οι πραγματικοί επαίτες ( αποφεύγω να χρησιμοποιήσω τη λέξη ζητιάνος συνειδητά ) , μερικά παραδείγματα , συνελήφθη επαίτης να κυκλοφορεί τα βράδια με πολυτελή MERCEDES και να γλεντάει στα μπουζούκια , βρέθηκε νεκρός ρακοσυλλέκτης με αμύθητη περιουσία , στους δρόμους της Αθήνας μικρά παιδιά σταματατούν τα αυτοκίνητα ( αλήθεια ποιος τα εκμεταλευεται ,τιμωρήθηκε κανείς ,
εχω ομως συναντήσει και στην πόλη μας επαγγελματίες Επαίτες πχ σε πρόταση να του προσφέρεις εργασία και να εξασφαλίσει σημαντικό ποσό , αρνείται και φεύγει βρίζοντας ...οργανωμένα κυκλώματα περιοδεύουν ανα την Ελλάδα , με τέτοια παραδείγματα αδυνατείς να ξεχωρίσεις αυτούς που έχουν πραγαμτική ανάγκη για βοήθεια ,αλλά να ξέρετε οτι όσοι έχουν πραγματικές ανάγκες είναι υπερήφανοι και δεν
επαιτούν , προσπαθούν να βρουν τρόπους για να απαλείνουν τον πόνο τους , ποιός ενδιαφέρθηκε για αυτούς , ούτε καν τους γνωρίζουμε, αν και βρίσκονται δίπλα μας , μας λείπει η κοινωνική πρόνοια , οχι μόνο του κράτους , των Δημων , δεν εξαιρώ και εμάς τους ίδιους τους πολίτες ,κάθε κοινωνία μικρή ή μεγάλης, τι κανουμε ο καθένας χωριστά για να διορθωθούν ολα αυτά
σας απαντώ τίποτε ,οι μεμονωμένες ατοιμικές προσπάθειες είναι μόνο μια φωτεινή εξαίρεση ,πιστευω πάρα πολυ στην ομαδική προσπαθεια , αλλά
σημερα αρκει μονο να μιλήσεις για τέτοιες ενέργειες και χαρακτηρίζεσαι , γραφικός και αιθεροδάμονας ,μας λείπει η παιδεία , ας προσπααθήσουμε σας διαβεβαιώ οτι κάτι θα κατορθώσουμε
δεν φτανει μονο να τα επισημένουμε οφείλω ομως να ομολήσω οτι τα γράφετε πολυ ωράια.
Γιαννης Σταματόπουλος
Βάσιμες οι σκέψεις σου και λογικές, μια και όλοι έχουμε παρατηρήσεις και στα φανάρια ανάλογα φαινόμενα.
Προσωπικά έχω πετύχει ένα αυτοκίνητο που έπαιρνε το βράδυ έναν, μάλλον Πακιστανό, από τα φανάρια στους Αμπελοκήπους, έχοντας άλλους τρεις μέσα. Μάζευε δηλαδή τη βάρδια που τελείωνε.
Κυκλώματα δυστυχώς παντού συναντάμε, οπότε γιατί όχι και εκεί..;
Να ξημερώσει εύχομαι, μεταφορικά και κυριολεκτικά..
Βέβαια, με τόσο σκοτάδι γύρω μας, θέλει κι ο ήλιος λίγη βοήθεια..
Και μια που πολλοί φίλη το συνδυάζουν με την «κρίση»… Φτιαχτή είναι απ’ όπου και να το δει κανείς..
Παραθέτω το σχόλιο που έκανα στην Ιστοσελίδα του vagnes, πάνω στο θέμα.
Υπήρχαν εδώ και χρόνια οικονομολόγοι, οι οποίοι την αποδείκνυαν μέσω μαθηματικών μοντέλων και από ανασκοπήσεις οικονομικών και ιστορικών μοντέλων. Και έλαβαν και Νόμπελ για αυτό αν δεν απατώμαι..
Από μια μικρή ιστορική ανασκόπηση, μπορεί επίσης να γίνει αντιληπτό ότι οι «κρίσεις» συμβαίνουν στο σύστημα κατά τακτά χρονικά διαστήματα, και δεν είναι εφεύρημα των σημερινών ημερών ή «αρχόντων».
Αν και συμβαίνουν με αυξημένη συχνότητα τα τελευταία χρόνια. Όπως με το χρηματιστήριο, τα ομόλογα, την πρόσφατη «κρίση» του πετρελαίου και τώρα τούτη εδώ των τραπεζών.
Είναι φανερό, ότι θέλουν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, έτσι ώστε να χειραγωγείται πιο εύκολα απ΄ αυτούς, να μη μιλά, να μην απεργεί, να μην διεκδικεί.. Και επίσης να Μην Σκέφτεται τίποτα άλλο παρά όσα αυτοί θα του πουν.
Έτσι ώστε να είναι και ευχαριστημένους όπως είπες με τα 700 ευρουλάκια, κι όλα καλά..
Και μετά θα έρθει και η «Παγκόσμια» κυβέρνηση..
Λες και δε μας διαφεντεύουν και τώρα κάτι λίγες πολυεθνικές, και κάποιοι που ούτε πατρίδα, ούτε θεό έχουν, πέρα απ’ το χρήμα..
Χάρηκα που σας βρήκα, καλό ξημέρωμα.
Nα σε πω. Ένα κομμάτι ξερό ψωμί και βρεγμένο παξιμάδι έδωσες ή μήπως είπες να το γράψεις μόνο;
Δημοσίευση σχολίου