Συμφωνώ απόλυτα με όσους υποστηρίζουν ότι οι ευρωεκλογές του 2009 είναι οι σημαντικότερες στην ιστορία της Ε.Ε. Ίσως είναι η πρώτη φορά που το ευρωπαϊκό θεσμικό σύστημα και οι ευρωπαϊκοί λαοί διατυπώνουν με τέτοια ένταση το -υπαρξιακού τύπου- ερώτημα: ποια Ευρώπη; Η συγκυρία της οικονομικής κρίσης αποκαλύπτει κρίσιμα πολιτικά και αξιακά ελλείμματα της Ε.Ε (ηγετικό (οραματικό) ελλειμμα, θεσμικο-αξιακό έλλειμμα, δημοκρατικό έλλειμμα, ισχνή κοινωνική λογοδοσία, πολιτικοιδεολογική ανεπάρκεια, ισχνή εμπιστοσύνη,διευρυνόμενο χάσμα γραφειοκρατικών ελίτ - πολιτών).Πέρα από τη σημασία της ψήφου και της πολιτικής/ιδεολογικής σύνθεσης του Ε.Κ., έχει ιδιαίτερη σημασία η διαμόρφωση του εσωτερικού δημόσιου διαλόγου σε κάθε κράτος-μέλος. Στην Ελλάδα, ο δημόσιος διάλογος παρουσιάζει διαχρονική υστέρηση στον τρόπο προσέγγισης του θέματος.
Σε ένα από τα πολύ καλά άρθρα για το θέμα, γράφει ο Α. Πανταζόπουλος στην Ελευθεροτυπία της 4/4/09 (το διάβασα στο diamet): "Φαίνεται γι’ άλλη μια φορά ότι και αυτή η μάχη έχει εκ των προτέρων, και επί της ουσίας, χαθεί: Η ευρωπαϊκή προοπτική αδυνατεί να μετασχηματιστεί σε εσωτερικό, εθνικό πολιτικό ζήτημα, να επιβάλει τις δικές της προτεραιότητες, τις δικές της κοινωνικο-πολιτικές διαιρέσεις. Και μάλιστα εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης. Οπως μας λένε οι δημοσκοπήσεις, θα ψηφίσουμε και πάλι «εθνικά», έχοντας δηλαδή κατά νου τον εσωτερικό πολιτικό ανταγωνισμό και τις αντίστοιχες ταυτίσεις"... για να καταλήξει "το διακύβευμα αυτών των ευρωεκλογών θα μπορούσε να είναι η απόπειρα επιβολής μιας δημόσιας συζήτησης για τις δυνατότητες ανάκτησης από την πολύμορφη εθνικο-λαϊκιστική ρητορική κοινωνικών δυνάμεων που δεν της ανήκουν. Για τη δημοκρατική Αριστερά, αυτό θα σήμαινε επαναπατρισμό της στα κοινωνικά της ερείσματα, πέρα από μοδάτους «αντιστασιακούς» ριζοσπαστισμούς, αλλά και σε σύγκρουση με κεντρώες ψευδαισθήσεις που απονευρώνουν την ευρωπαϊκή προοπτική".
Σε ένα από τα πολύ καλά άρθρα για το θέμα, γράφει ο Α. Πανταζόπουλος στην Ελευθεροτυπία της 4/4/09 (το διάβασα στο diamet): "Φαίνεται γι’ άλλη μια φορά ότι και αυτή η μάχη έχει εκ των προτέρων, και επί της ουσίας, χαθεί: Η ευρωπαϊκή προοπτική αδυνατεί να μετασχηματιστεί σε εσωτερικό, εθνικό πολιτικό ζήτημα, να επιβάλει τις δικές της προτεραιότητες, τις δικές της κοινωνικο-πολιτικές διαιρέσεις. Και μάλιστα εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης. Οπως μας λένε οι δημοσκοπήσεις, θα ψηφίσουμε και πάλι «εθνικά», έχοντας δηλαδή κατά νου τον εσωτερικό πολιτικό ανταγωνισμό και τις αντίστοιχες ταυτίσεις"... για να καταλήξει "το διακύβευμα αυτών των ευρωεκλογών θα μπορούσε να είναι η απόπειρα επιβολής μιας δημόσιας συζήτησης για τις δυνατότητες ανάκτησης από την πολύμορφη εθνικο-λαϊκιστική ρητορική κοινωνικών δυνάμεων που δεν της ανήκουν. Για τη δημοκρατική Αριστερά, αυτό θα σήμαινε επαναπατρισμό της στα κοινωνικά της ερείσματα, πέρα από μοδάτους «αντιστασιακούς» ριζοσπαστισμούς, αλλά και σε σύγκρουση με κεντρώες ψευδαισθήσεις που απονευρώνουν την ευρωπαϊκή προοπτική".
Αναρτήσεις
4 comments:
Πολυ καιριο το θεμα της αναρτησης, εμενα προσωπικα με εκνευριζει πλεον που δεν ασχολειται κανενας με την ουσια των Ευρωεκλογων. Ουτε τα κομματα, ουτε τα ΜΜΕ ουτε και εμεις οι πολιτες.
Εχω κουραστει να αναλωνονται ολοι σε ανουσιες αντιπαραθεσεις και να μη συζητωνται ποτέ τα θεματα που θα επρεπε να μας απασχολουν. Αυτο πιστευω ειναι κατι που γινεται συνηδειτα απο ολους τους αρμοδιους και οσους εχουν την ευθυνη για να προτεινουν λυσεις. Ουσιαστικα δεν ασχολουνται με την επιλυση των θεματων και γι' αυτο δεν θελουν καν να τα συζητουν.
Εκει που διαφωνω με το αρθρο που μας προτεινεις, ειναι οτι ουτε τα εντος συνορων θεματα τα συζηταμε.
Και γι' αυτο χρονιζουν τα ιδια και τα ιδια προβληματα κατα τη γνωμη μου.
Η ψηφος μας εχει καταντησει να ειναι μερος ενος επικοινωνιακου παιχνιδιου.
Ειμαι απογοητευμενος απο ολα τα σημερινα κοινοβουλευτικα κομματα και δεν βλεπω κανενα φως απο πουθενα.
Την καλησπερα μου.
Πασχάλη, αν πουμε σήμερα ότι το διακυβευμα των Ευρωεκλογών είναι απειρως πιο σημαντικό απο τις Εθνικές… θα μας θεωρήσουν απο τρέλους έως προβοκάτορες. Κι όμως είναι….
Μπορεί κανεις να φανταστεί πως θα λειτουργούσε μια Ομόσπονδη Ευρώπη, μια ΕΚΤ, που δεν θα είχε σαν μόνο πλαίσιο το χαμηλό πληθωρισμό και το δυνατό ευρώ…ιστορίες καλές αλλά καλές …για τις καλές μέρες…
Ένα eurogroup που ...ξορκίζει μεν τον προστατευτισμό, αλλά στα ...λόγια, μια Γερμανία που πιστεύει ότι θα την βγάλει καθαρή...κι ας κατακρημνίζονται οι εξαγωγές της από την χαμηλή κατανάλωση στις τελειωμένες ανατολικοευρωπιακές αγορές...
Μια Commission… που θεωρεί το συμφωνο σταθερότητας...αγία γραφή...
Μια συνταγματική συνθήκη που καρκινοβατεί...
Εμεις ας ασχοληθούμε για μια ακομα φορά με τις μιζες του Παυλίδη....
Πουλάνε Πασχάλη... κι ότι πουλάει είναι πια υψίστης πολιτικής σημασίας.
Πασχάλη με πρόλαβες πάνω που ετοίμαζα μία ανάρτηση στο blog μου σχετική με το θέμα σου και με την ευκαιρία την αντιγράφω και εδώ σαν σχόλιο. Πράγματι δεν γίνεται σοβαρή κουβέντα στην Ελλάδα για τις Ευρωεκλογές, ενώ είναι απ' όλους αποδεκτό ότι η πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης παίζει σημαντικότατο ρόλο για το κάθε κράτος -μέλος της. Οι πολιτικές δυνάμεις που θα κυριαρχήσουν δίνουν εν πολλοίς και το μέτρο των δυνατοτήτων που έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις των χωρών -μελών να κινηθούν σε σηντηρητικές ή προοδευτικές κατευθύνσεις.
Είναι σημαντικό και απαραίτητο τα Σοσιαλιστικά κόμματα και κινήματα της Ευρώπης να αναλάβουν κοινή δράση, ώστε να δώσουν καινούργιο όραμα και ορατούς στόχους στους ανθρώπους της εργασίας, απέναντι στην εκμετάλλευσή τους από την Ευρωπαϊκή πλουτοκρατία, που έχει επιβάλει τα τελευταία χρόνια τους όρους της στην οικονομική και πολιτική ζωή της Ευρώπης.
Η ενωμένη Ευρώπη, που -ελεγχόμενη τις τελευταίες δεκαετίες απο συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις-μετατράπηκε από την οικονομική της ελίτ , σε τοποτηρητή των συμφερόντων της με κατάλληλη προσαρμογή και της κοινοτικής νομοθεσίας και χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο συσσώρευσης πλούτου πρέπει να αποκτήσει κάποτε χαρακτήρα ελεύθερης διακίνησης ανθρωπιάς , αλληλεγγύης και πολιτισμού , που θα προστατέψει αποτελεσματικά το δικαίωμα των ανθρώπων στην εργασία με αξιοπρεπή αμοιβή, στην υγεία, στην παιδεία, στην ασφάλεια, στο μέρισμα ελεύθερου χρόνου από την αξιοποίηση της τεχνολογίας. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές οφείλουν να αγωνιστούν, ώστε να αφήσουμε πίσω μας τον άνθρωπο-καταναλωτικό όν, που ευθύνεται για τα σημερινά περιβαλλοντικά, διατροφικά και ενεργειακά αδιέξοδα και να οραματιστούν τον άνθρωπο-πολιτισμικό, αξιακό υποκείμενο, που θα διαχειριστεί τον πλανήτη σύμφωνα με τις επιταγές της λογικής και της ανθρωπιάς.
Η οικονομική και πολιτική κρίση της Ευρώπης είναι , κατά τη γνώμη μου , οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και οφείλονται στη χρεοκοπία του μοντέλου άνθρωπος – καταναλωτικό όν , που ήταν δημιούργημα της βιομηχανικής επανάστασης στις αρχές του 20ου αιώνα. Το οικονομικό μοντέλο που κατασκεύασε έναν άνθρωπο ουραγό των ολοένα αυξανόμενων τεχνητών «αναγκών» έφτασε στα όριά του.
Η πολιτική, που καλούνται να προωθήσουν και να αναδείξουν τα Σοσιαλιστικά κόμματα της Ευρώπης καλείται να «κατασκευάσει» ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο, που θα στηριχθεί σε ανθρώπους με διαφορετική ιεράρχηση των αξιών και θα επιχειρήσουν να το επιβάλουν στο Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.
Με αυτή την έννοια οι Ευρωεκλογές θα είναι ένα τεράστιας σημασίας πολιτικό γεγονός , που ελάχιστα αναδεικνύεται μέσα στην Ελληνική πραγματικότητα και μάλιστα τολμώ να υποστηρίξω ότι τα αποτελέσματα και οι συσχετισμοί δυνάμεων που θα προκύψουν θα επηρεάσουν τις ζωές όλων μας περισσότερο και απο το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών.
Επομένως είναι ανάγκη να αντιμετωπίσουμε όλοι τις Ευρωεκλογές σαν ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός και όχι μόνο σαν ευκαιρία για καταμέτρηση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας.
εν τη ενώσει η Ισχύς
ο μύθος του Αισωπου ,...κάθε κληματόβεργα μόνη της ειναι πολύ εύκολο να σπάσει απο οποιονδήποτε
αλλά ένα δέμα απο πολλές κληματόβεργες ειναι δύσκολο να σπάσει απο έναν....
.. πρόβατο εξω απο το μαντρί το τρώει ο ΛΎΚΟΣ ...
πολλά μπορούμε να γράψουμε
αλλά πολλά και πολλά αρνητικά για την μέχρι τώρα λειτουργεία της Ε.Ε
Π.Χ πολιτικά , οικονομικά συμφέροντα , μας χρησιμοποιούν οι μεγάλοι για καθαρά δικά τους πολιτικά οικονομικά συμφέροντα , μας θέλουν για καταναλωτές , και οι μικροί μένουν υπο τη σκέπη της Ε.Ε , όπου νοιώθουν πιο άνετοι, φυσικά μια τέτοια Ενωση δεν έχει προοπτικές ...
θυμήθηκα τώρα
οταν οι Αθηναίοι υποδούλωσαν τη ΔΗΛΟ , ...έλεγαν στους δύστροπους υπόδουλους οτι πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι που υποδουλώθηκαν απο μια μεγάλη δύναμη , και θα γινουν μέλη της υπέροχης Αθηναϊκής Δημοκρτατίας ... απο την εμπειρία μου , δυστυχώς ο προεκλογικός αγώνας απο όλα τα κόμματα δεν πρόκεται να επικεντρωθεί στα καθαρά Ευρωπαϊκά θέματα ,όπως πρέπει , δεν θέλουν να μάθουμε την αλήθεια , φτάνει που την αλήθεια την γνωρίζουν λιγοι.όποιος ειναι πρώτος στους ψήφους θα ζητήσει εκλογές και ολοι γενικά θα καμαρώνουν γαι τα επιτευγατα τους ,άξιοι ,τα κατάφερουν να γελάσουν πολλούς ψηφοφόρους.
Μόνο ενα πράγμα θα μας σώζει η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΠΑΙΔΕΙΑ
Δημοσίευση σχολίου