Το τελικό αποτέλεσμα των εργασιών του Συνεδρίου του συνδικαλιστικού οργάνου των πανεπιστημιακών καθηγητών (ΠΟΣΔΕΠ) διανοίγει μία σημαντική προοπτική για μία προοδευτική στροφή στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η υπερίσχυση των κεντροαριστερών δυνάμεων έναντι της -άκρας- αριστεράς (αν και όχι συντριπτική), επιβεβαίωσε την έκδηλη κινητικότητα και το ενδιαφέρον των προοδευτικών πανεπιστημιακών (σημαντική αύξηση της συμμετοχής) για μία αντιπροσωπευτικότερη, δημοκρατικότερη και λογικότερη διοίκηση του συνδικαλιστικού τους οργάνου, με πρωταρχικό ενδιαφέρον την προώθηση αιτημάτων για ριζοσπαστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων. Υπό το προηγούμενο καθεστώς, η ΠΟΣΔΕΠ είχε επιδοθεί στη συστηματική υπεράσπιση του status quo στα πανεπιστήμια και στην ιδεοληπτική αντιδραστικότητα (η δήθεν αριστερή "αυθεντία" για την Παιδεία). Πολύ περισσότερο, σε καμία περίπτωση δεν φάνηκε πρόθυμη να εργαστεί για την αποτροπή της βίας στο εσωτερικό των πανεπιστημίων (βανδαλισμοί, διάλυση συνελεύσεων θεσμικών οργάνων, ξυλοδαρμοί καθηγητών), για τη διασφάλιση της δημοκρατικής ομαλότητας και των στοιχειωδών ακαδημαϊκών ελευθεριών και την ενίσχυση της διαφάνειας και της αξιοκρατίας (κλίκες, ενδογαμία κτλ.). Η δική μου προσδοκία είναι ότι, η αναμενόμενη αλλαγή ρότας στον χώρο των πανεπιστημιακών μπορεί να διαμορφώσει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για μία νέα αρχή, με κεντρικούς στόχους την αναμόρφωση και αναγέννηση του ελληνικού πανεπιστημίου και τη βαθμιαία αποδέσμευση από την μετριοκρατία, τον συντεχνιασμό, την ιδεοληπτική μανία, τη βία και την ανυποληψία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 comments:
Όταν η «θεωρητική επαναστατικότητα» και η «πηγαία αντισυστημική αντιδραστικότητα», δεν συνοδεύονται από ουσιαστικές ρεαλιστικές προτάσεις που οδηγούν σε συγκεκριμένες πρακτικές λύσεις, οι οποίες ανανεώνουν τους θεσμούς, ενισχύουν την ποιότητα και προσαρμόζουν το αντικείμενο –στην προκειμένη περίπτωση τα πανεπιστήμια- στην εκάστοτε σύγχρονη πραγματικότητα, είναι καταδικασμένες σε σταδιακή περιθωριοποίηση και τελική απόρριψη με όρους γραφικότητας και συντηρητισμού (το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που επιδίωξαν να πετύχουν…)
Προοδευτική στροφή είναι η συνεχιζόμενη ιδιωτικοποίηση, υποβάθμιση, εν τέλει ξεπούλημα, της έστω κολοβής δημόσιας παιδείας;
Το συνεχές ξεχαρβάλωμα της λειτουργίας, τα ανύπαρκτα βιβλία, τα κλειστά εργαστήρια, οι δοσοληψίες ΟΝΝΕΔιτών και ΠΑΣΠιτών με τα αντίστοιχα κόμματα του ΣΕΒ; Οι ανύπαρκτες φοιτητικές εστίες; Η τρομοκρατία των μπράβων νυχτερινών κέντρων των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ;
Να παραθέσω και 'γω λοιπόν το κατά τι λογικότερο και λογύδριό μου.
Όταν οι αντιδραστικότερες αστικές θεωρητικές προλήψεις ντύνονται τον μανδύα του δήθεν "νέου" "προοδευτικού" και μάλιστα "πολιτικά ουδέτερου", "ακομμάτιστου" και "αυστηρά τεχνοκρατικού" προτείνοντας την διάλυση της δημόσιας παιδείας και την εκχώρηση της στον ΣΕΒ κλπ, τότε γίνεται για άλλη μια φορά φανερό ότι ο κόσμος, ο φτωχός κόσμος (εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, μικρομεσαίοι) δεν έχουν τίποτα πλέον να περιμένουν από τα κυβερνητικά κόμματα και τα φερέφωνά τους στον χώρο των πανεπιστημίων, άμα θέλουν τα παιδιά τους να μάθουν πέντε πράγματα και να βγάλουν αγωνιστικά το ψωμί τους αύριο-μεθαύριο.
υ.γ. "Άκρα Αριστερά" η επίσημη παράταξη του Συνασπισμού! Ανοίξτε και κάνα βιβλίο, γραμματιζούμενοι άνθρωποι είστε.
@laiko stroma,
καλώς όρισες λαϊκό στρώμα,
Η διαφωνία μας ξεκινά από τη μεθοδολογία της σκέψης. Δεν συμφωνώ με το -θρησκευτικού- τύπου μανιχαϊστικό δίλημμα:status quo ή ξεπούλημα-ιδιωτικοποίηση. Μια ριζοσπαστική - προοδευτική μεταρρύθμιση του πανεπιστημίου αρθώνεται στη λογική της πλήρους ακαδημαϊκής, χρηματοοικονομικής και διαχειριστικής αυτονομίας (αποδέσμευση από την ασφυκτική εποπτεία του κράτους/ δημόσιο vs κρατικό!), της δημιουργικής άμιλλας,της αύξησης της κρατικής χρηματοδότησης, της κοινωνικής λογοδοσίας και αξιολόγησης, της προστασίας της ακαδημαϊκής ελευθερίας, της ενίσχυσης της δημοκρατίας, της αξιοκρατίας, της ακαδημαϊκής αριστείας και του κοινωνικού περιεχομένου του πανεπιστημίου (παιδεία, επαγγελματική επάρκεια, κοινωνική κινητικότητα). Όλα τα παραπάνω απαιτούν ριζοσπαστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων για την ισχυροποίηση και τη διεύρυνση του δημόσιου χαρακτήρα του. Σε καμία περίπτωση, μία τέτοιου τύπου μεταρρύθμιση δε σημαίνει ξεπούλημα και ιδιωτικοποίηση στους άπληστους επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται μόνο για την "κονόμα". Προφανώς και δεν αποτελούν πρότυπο αυτού του είδους τα πανεπιστήμια, τα οποία -άλλωστε- διεθνώς βρίσκονται στην ανυποληψία.
Για τις διαπιστώσεις σου περί ξεχαρβαλώματος, κλειστών εργαστηρίων και μπράβων είμαι απόλυτα σύμφωνος. Αν έριξες μια ματιά στα υπόλοιπα κείμενα με την ετικέτα "παιδεία" θα είδες τις απόψεις μου για το -αλα ελληνικά- είδος του φοιτητικού συνδικαλισμού, τα προβλήματα υποχρηματοδότητης, τη βία και την ανομία που ενδημούν στα πανεπιστήμια.
Κατανοώ τη διαφορετική αντίληψη που έχουμε για τις έννοιες "επιχειρηματικότητα", "αγορά εργασίας" κτλ. Ωστόσο, θεωρώ ότι κανένα πανεπιστήμιο δεν μπορεί να εκπληρώσει τον κοινωνικό του ρόλο σήμερα, αν δεν δημιουργεί ελεύθερους πολίτες, επιστημονικά, επαγγελματικά και διανοητικά επαρκείς ανθρώπους, που να μπορούν να διεκδικήσουν μία θέση στην αγορά εργασίας και να ικανοποιήσουν το σχέδιο ζωής τους. Νομίζω ότι, το σημερινό ελληνικό πανεπιστήμιο δυσκολεύεται πάρα πολύ να ανταποκριθεί στον κοινωνικό του ρόλο.
Σχετικά με την παρατήρηση στο τέλος. Το "άκρα" δίπλα στην Αριστερά αφορούσε σε πολιτικό χαρακτηρισμό για την αμφίσημη, αμήχανη και ανεπαρκή στάση της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ στα σκληρά φαινόμενα της τελευταίας περιόδου (καταστροφές, ξυλοδαρμοί πανεπιστημιακών κτλ.) και δεν αφορούσε στην από όλους αντιληπτή πολιτική τυπολογία.
Τα βιβλία τα ανοίγουμε όσο μπορούμε, καθότι είναι το πάθος μας :)...Τα λέμε και ευχαριστώ για το σχόλιο
και τελικά για το "αλαικό στρώμα" σε τι έχει εμποδίσει η αυτραχική και μανιχαϊστική λογική της μέχρι σήμερα ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ. Που είδες δηλαδή εσύ μέχρι σήμερα να ενισχύεται απο τα κλειστά πανεπιστήμια η δημόσια παιδεία; Μήπως απο το τάβλι που έπαιζαν στην είσοδο της κατάληψης καναδύο παιδιά του κόμματος; Η μήπως στο χάσιμο του εξαμήνου;
Η Παιδεία, αγαπητέ, θέλει απο την αρχή ξεκαθάρισμα αλλά όχι με εκείνους που μέσα απο κομματικές λογικές την κατάντησαν όπως είναι σήμερα.Και, δυστυχώς, απο τη μια είναι οι κομματικές τακτικές που περιγράφεις εσύ κι απο την άλλη είναι οι κομματικές τακτικές που απλά συντηρούν μια ήδη άρρωστη κατάσταση. Αλλά ακόμα κι αν είχες δίκιο δεν σου λέει κάτι το γεγονός της προσέλευσης τόσου κόσμου για να ψηφίσει...εν τέλει τι ισχύει ως 'λαϊκό' για σένα; Το να ασπάζεται απλά κάποιος τις ιδέες του ΚΚΕ χωρίς αντίλογο;
@ homo sapiens
Απαντώ εκ συντομευτικής ανάγκης κωδικοποιημένα. Η απεξάρτηση από το κράτος οδηγεί στην εξάρηση απ’ τους ιδιώτες. Δεν νομίζω πχ. ότι η έρευνα για τις συνέπειες της λακτόζης στην πέψη θα «ανοίξει τα φτερά της» αν τεθεί υπό την αιγίδα της Friesland (Nounou)
Με λίγα λόγια, σχεδόν προσυπογράφω την παρακάτω παράγραφο, άλλωστε για τους ίδιους λόγους «σκοτίζομαι» και εγώ:
«Ωστόσο, θεωρώ ότι κανένα πανεπιστήμιο δεν μπορεί να εκπληρώσει τον κοινωνικό του ρόλο σήμερα, αν δεν δημιουργεί ελεύθερους πολίτες, επιστημονικά, επαγγελματικά και διανοητικά επαρκείς ανθρώπους, που να μπορούν να διεκδικήσουν μία θέση στην αγορά εργασίας και να ικανοποιήσουν το σχέδιο ζωής τους. Νομίζω ότι, το σημερινό ελληνικό πανεπιστήμιο δυσκολεύεται πάρα πολύ να ανταποκριθεί στον κοινωνικό του ρόλο.»
Τέλος, θα συμφωνήσω για την ανεπαρκή στάση αναφορικά με τις προβοκατόρικες ομάδες, αλλά αυτό απέχει παρασάγκας από το να αποτελεί «ακροαριστερή», εντός ή εκτός εισαγωγικών ή άλλου σημείου στίξεως, στάση. Πάντως, και εδώ θα είμαι κάθετος, θεωρώ μέγιστη λαθροχειρία το τσουβάλιασμα κάθε δυναμικής και «μη αποδεκτής από τις δημοκρατικές ευαισθησίες» ορισμένων, ενέργειας των σπουδαστών με τις ενέργειες αυτών των ομάδων. Πχ. Ούτε η κατάληψη ούτε το κλείσιμο δρόμων είναι κατακριτέο απλά επειδή μερικοί τα έκαναν λαμπόγυαλο. Όσο γι’ αυτό, η κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ, που τυγχάνει να υποστηρίζω, αποτελεί αδιάψευστο δείγμα.
@ tractatus (και λιγάκι homo sapiens)
Δεν είμαι δα και κανένας φανατικός υποστηρικτής των Απέκη-Μαΐστρου, όπως είναι φαντάζομαι κατανοητό, απλά και οι τελευταίες αντιστάσεις που αναγκαζόταν να επιδείξει η ΠΟΣΔΕΠ κάτω απ' την πίεση του φοιτητικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος απέναντι στα επιχειρούμενα ξεχαρβαλώματα Γιαννάκου-Στυλιανίδη κλπ πάνε πλέον περίπατο. Δεν είχα ποτέ την αυταπάτη ότι οι του Συνασπισμού, οιασδήποτε τάσης και ρεύματος, θα γίνονταν αναγγενητές της παιδείας.
Παρακάτω. Αυτό το, έως και χυδαίο, τσουβάλιασμα στις περί «άκρατου κομματισμού» και «εκατέρωθεν τραμπουκισμών» αναλύσεις για τα πανεπιστήμια-τει καλό θα ήταν να σταματήσει.
Δε θα μπουν στο ίδιο τσουβάλι οι μπράβοι της ΟΝΝΕΔ (και ΠΑΣΠ), επαγγελματίες διοργανωτές εκδρομών και πάρτι, απολογητές (έμμισθοι ή άμισθοι) της κυβέρνησης, με τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Δεν ξέρω πόσο «μανιχαϊστικό» ή ακόμα «λυρικό και πομπώδες» μπορεί να ακούγεται αυτό αλλά η βαίνουσα προς το τέλος 5ετής θητεία μου στα αμφιθέατρα αυτό μου έχει αποδείξει.
Από κοντά υπάρχει και η έτερη καραμέλα περί «αυτών που δε θέλουν να αλλάξει τίποτα», αυτών που υπερασπίζονται το «σοβιετικό» (!!!??) σύστημα παιδείας κλπ. Δεν προτίθεμαι να αραδιάσω εδώ μανιφέστα. Θέσεις υπάρχουν καταγεγραμμένες και μάλιστα με το τσουβάλι και η άγνοια τους είναι μόνο προσποιητή. Όσο για τον κρυφό άσσο περί «μη ρεαλιστικότητας»; Ε, ας επιτραπεί να μην χρειάζονται την έγκριση των Βρυξελλών. Αρκετά έχουμε υποστεί στους τομείς οικονομίας, εργασιακών σχέσεων κλπ
Και κάτι τελευταίο. Στα ΤΕΙ όπου δεν υπάρχει «ανίερη συμμαχία» των «συντηρητικών με προβιά προοδευτικών» στην ΟΣΕΠ-ΤΕΙ, αλλά παραδοσιακή πρασινογάλαζη συμμαχία υπακοής, όπου δεν σημειώθηκαν δα και πολυήμερες καταλήψεις, όπου δεν δρουν ιδιαίτερα οι προβοκατόρικες ομάδες, όπου δεν, δεν, δεν κλπ γιατί επικρατεί το ίδιο μαύρο (και μαυρότερο) χάλι;
υ.γ. δεν ζήτησα από κανέναν να πάρει το σφυρί και το δρεπάνι ανά χείρας, ανάλυση καταθέτω κάτω από ένα πρίσμα που λείπει πολύ από την σύγχρονη διανόηση της χώρας μας, το ταξικό. ίσως να φταίνε τα βιώματα από κατ’ επίφαση «παιδαγωγούς» που συνάντησα σε όλη την πορεία μου σε Α-Β-Γ/βάθμια εκπαίδευση. Παράδειγμα: Στο Λύκειο πριν χρόνια, όταν ρώτησα την φιλόλογο, οργανωμένο μέλος ΝΔ, γιατί είναι η μόνη σχεδόν που δεν κάνει απεργία στο σχολείο, μου απάντησε γιατί όσοι κάνουν είναι τεμπέληδες. Και όταν της απάντησα «Τότε γιατί δέχεστε στο μισθό σας να μπαίνουν όλες οι αυξήσεις που προέκυψαν από προηγούμενες απεργίες συναδέλφων σας», μου απάντησε: «Πως μιλάς έτσι στην καθηγήτρια; Πέρασε έξω!»
υ.γ. Λαικό, και μάλιστα λαϊκότατο στρώμα είμαι αγαπητή tractatus. Αν έρθετε μια μέρα σπίτι να αθροίσουμε τα κλεμμένα ένσημα και χρήματα από δουλειές, θα σας κεράσω και καφέ ενόσω σας διηγούμαι τις σπαρταριστές λεπτομέρειες από επισκέψεις στο ΙΚΑ και την Επιθεώρηση Εργασίας, "δια ιδικήν μου υπόθεσιν".
υ.γ.2 με συγχωρείτε για το μακροσκελέστατο της απάντησης
Πασχάλη καλή σου μέρα,
Πριν σχολιάσω την ανάρτηση σου, με την οποία σε γενικές γραμμές συμφωνώ, θα σχολιάσω την τηλεοπτική σου παρουσία.
Πίνοντας λοιπόν τον πρωινό καφέ μου, χαζεύοντας τις διαδικτυακές εκδόσεις εφημερίδων αλλά και blogs καλών φίλων και έχοντας ανοιχτή την tv, στους πρωινούς ...λαϊκούς διαμορφωτές ...μεσα στον σωρό απο κραυγές, αντεγκλησεις και κακής ποιότητας χιουμορ....το αυτί μου πιάνει μια φωνή, ουσιαστική, αξιοπρεπή, δυνατή, χωρίς λαϊκισμούς, ...και γνωστή...
Πασχάλη, συγχαρητήρια!!!!!!!!
Και ήταν τόσο έντονη η διαφορά σου από τον σωρό των ...πολιτικάντηδων, δημοσιογράφων, παραγόντων... που ειλικρινά συγκινήθηκα.
Όπως ήταν και κάτι άλλο ...ίσως μικρό αλλά και ταυτοχρονα πολύ ουσιαστικό, που όμως έβαζε τα πραγματα στην θέση τους.
Ναι Πασχάλη μου.
Η κ. Κουνεβα!!!!!!! Μικρό προθεμα, που όμως περνάει πολλά. Αυτά που πρέπει να περασουν.
Και δίνει και τον τόνο και το πλαισιο. Και είσαι ο πρώτος που ακουω να το λεει.
Και πάλι συγχαρητήρια. Αναβαθμισες με την ολιγολεπτη παρουσία σου, έναν αχταρμά λαικιστικής εκπομπής.
Τωρα για τις εκλογές στην ΠΟΣΔΕΠ. Το πιο σημαντικό κατα την άποψη μου, είναι ότι ...το συζητάμε.
Και το συζητάμε...με την έννοια ότι περιμένουμε να ...αλλάξουν τα πράγματα γιατί ...αλλάζει η συνδικαλιστική ηγεσία...ενός χώρου.
Και μόνο αυτό σαν γεγονός δειχνει την τραγικη γυμνια του εκπαιδευτικού μας συστηματος. Την γυμνια μας σαν κοινωνία.
Τελικά στις εποχές της οικονομίας της γνωσης... συντεχνιακές, αριστεριστικες και τελικά φασίζουσες λογικές, ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ το υψιστο ζήτημα της Ελλάδας. Την ΠΑΙΔΕΙΑ.
Αυτό το απαράδεκτο χάλι των Πανεπιστημίων, αυτό το απαράδεκτο ξεχαρβαλωμα της ανωτατης εκπαιδευσης, που κοιτάμε ... τον κ. Μαιστρο και τον κάθε κ. Απέκη... και εξαρτωμαστε απο αυτούς.
Ή θα αποφασίσουμε σαν κοινωνία, ότι η ΠΑΙΔΕΙΑ, είναι πολύ σημαντική ιστορία για να την αφήνουμε στα χέρια... του κάθε ηγετίσκου του λαικισμού, ή οι G700, σε λίγο θα διεκδικει τα 700... ως δώρο.
Αν μέσα στα Πανεπιστημια, δεν αλλάξει η νοοτροπία μαζικής παραγωγής...υπαλληλων, αν μεσα στα Πανεπιστημια δεν καλιεργηθεί η έννοια της καινοτομίας, του επιχειρείν, του «μαθαινω να μαθαίνω»... τελειωσαμε.
Και αυτό οι πρώτοι που πρέπει αν το διεκδικήσουν είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οι φοιτητές και σπουδαστές. Αλλοιώς .... εγώ προσωπικά δνε περιμένω τίποτα απο κανεναν...είτε ΤΡΑΓΙΚΟ Μαίστρο... είτε οποιονδήποτε.
Ας βάλουμε μια φορά σε αυτήν την χώρα τα πραγματα στη θεση τους. Η ΠΟΣΔΕΠ, δεν ειναι τίποτα περισσότερο απο ένα συνδικαλιστικό οργανο. Και μάλιστα ένα όργανο, που εκατοντάδες φορές λειτουργησε μόνο συντεχνιακά, διαλυοντας ΚΑΙ ποδοπατώντας ότιδηποτε στο διαβα του. Εμεις σαν κοινωνία τι τους εκχωρούμε;;;;;
Υ.Γ. Μου έφτιαξες την μέρα ρε Πασχάλη, όσο σου επετρεψε ο ...τόσο ακριβός για ουσιαστικές φωνές τηλεοπτικός χρόνος, και ο τόσο φτηνός για ηλιθιότητες και κλισέ. Και πάλι μπράβο.
Δεν έχω παρακολουθήσει πολύ τα γεγονότα για την ΠΟΣΔΕΠ, άλλωστε δεν έχω σπουδάσει στην Ελλάδα, αλλά έχω την εντύπωση πως η προυγούμενη διοικησή της ήταν ο ορισμός της συντήρησης και του τραμπουκισμού.
Καλημέρα Κατερίνα,
Καλά πού με πέτυχες? :))
ήταν μια εμπειρία κί αυτή! Προφανώς, είχα αντίληψη για τη "λογική" των εκπομπών αυτών, δηλαδή την ανάδειξη ενός κοινωνικού...μιζεραμπιλισμού, αλλά τώρα είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω και από κοντά κάποια πράγματα. Χαίρομαι που πέρασε ως καλή εντύπωση. Το δικό σου αισθητήριο και κριτήριο είναι πολύ hIgh, οπότε σίγουρα έμεινε μία θετική αίσθηση και όχι μία κακομοίρικη, την οποία έχουμε βαρεθεί...Θα μου πεις, τι να πρωτοπεις σε 2 λεπτά..ούτε που θυμάμει τι είπα...είχαν πιαστεί τα πόδια μου και ειχα ξυλιάσει (1 30 ώρα αναμονή!)
Όσο για την ΠΟΣΔΕΠ, είναι αλήθεια ότι το ποστ ήταν αρκετά κριτικό. Προφανώς δεν φταιει η ΠΟΣΔΕΠ για την κακοδαιμονία του πανεπιστημίου καθώς δεν παράγει πολιτική. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν έπαιξε το προηγούμενο διάστημα ένα υπεύθυνη, λογικό και σοβαρό ρόλο. Η λογική "του όλα είναι καλά, μόνο τα λεφτά λείπουν και ξορκίστε κάθε μεταρρύθμιση" δεν βοηθά πουθενά...Οι περισσότεροι έχουμε εμπειρία από το ελληνικό πανεπιστημίο και μπορούμε να κατανοήσουμε ότι τα λεφτά είναι κρίσιμο ζήτημα, αλλά προφανώς όχι το μόνο.
Δεν ξέρω πώς θα πορευθεί η νέα ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ. Ίσως στο ποστ να ήμουν πολύ αισιόδοξος. Σίγουρα θα δούμε κάποια αλλαγή. Ας ελπίσουμε προς μία κατέυθυνση θετική και δημιουργική δίχως στείρα αντίδραση και δογματισμούς. Επιτέλους, η ακαδημαϊκή κοινότητα πρέπει να επανακτήσει τη χαμένη της ταυτότητα και να πάρει το πανεπιστήμιο στα χέρια της.
@Ιωάννης,
Γεια σου Ιωάννη,
σίγουρα η παλιά διοίκηση ήταν άκρως συντηρητική με την σθεναρή υπεράσπιση ενός αναχρονιστικού status quo. Τις περισσότερες φορές έδειξε ανοχή-αδιαφορία σε φαινόμενα διάλυσης, τραμπουκισμού και βίας, καθώς τα αντιλαμβάνεται ως δημοκρατική αντίσταση στα σχέδια των νεοφιλελεύθερων. Δεν νομίζω όμως ότι υποκίνησε ή οργάνωσε τέτοια φαινόμενα. Οπότε, δεν της αποδίδω το χαρακτηρισμο του "τραμπούκου".
parakoloutho to blog soy kai etyxe na se do simera.kai xereis ti ithela na protograpso.ayto poy egrapse i blogger katerina.ka. Kouneva.sevasmos kai sinesi poy leipei kai ta epedeixes kai ta dio os parousia kai os logos...bravo sou.
gia tin POSdep den exo gnomi..den exo spoudasei kai den ta xero kala auta ta themata. vlepo omos oti ta paidia poy vgazoun panepistimio exoun polla provlimata. ftaiei i oikonomia mas. alla de mporei ftaei kai to panepistimio
@laiko stroma,
η κινητοποίηση των φοιτητών για ένα καλύτερο πανεπιστήμιο είναι απαραίτητη. Ωστόσο, υπάρχει μία διαφορετική αντίληψη για τον τρόπο της κινητοποίησης.
Η δική μου επιθυμία είναι ένας αγώνας για διαρκή αναβάθμιση των σπουδών μέσα από τη μαζική συμμετοχή των φοιτητών στα αμφιθέατρα και την αξιολόγηση από τους ίδιους του διδακτικού προσωπικού, το "ξεζούμισμα" του καθηγητή και η απαίτηση για συνεχή παρουσία και διάδραση στον πανεπιστημιακό χώρο, το αίτημα για διδασκαλία περισσότερης και ποιοτικότερης ύλης (εκτενής βιβλιογραφία συο μάθημα), περισσότερες ώρες ανοικτής βιβλιοθήκης και περισσότεροι πόροι για παραγγελίες βιβλίων και περιοδικών, νέες ιδέες για καινοτόμα διδασκαλία πέρα από τα γνωστά και κοινότυπα πρότυπα, προστασία του πανεπιστημιακού χώρου και διαμόρφωση ατμόσφαιρας που ευνοεί τη μελέτη και τον ελέυθερο χρόνο μέσα στο πανεπιστήμιο, απαίτηση για περισσότερα Συνέδρια και προσκλησεις σε αναγνωρισμένους ακαδημαϊκούς του εξωτερικού κτλ κτλ...
Οι φοιτητές πρέπει να είναι πρώτοι και στο δρόμο πρώτοι και στα γράμματα (αυτή είναι η δική μου αριστερή αντίληψη).
Δεν αντέχω τo ένα εγχειριδίο,την light εξεταστική, το κλείσιμο σχολών, τα πανεπιστήμια σκουπιδότοπους (αφίσες), το χτίσιμο γραφείων!, τους ξυλοδαρμούς καθηγητών,την αδιαφορία και το δημοσιουπαλληλίκι κάποιων,το σπάσιμο συνελεύσεων, τα εύκολα συνθήματα (εντατικοποίηση!)....το εύκολο και χαβαλέ πτυχίο κτλ κτλ.
Δημοσίευση σχολίου