Οι 'Ανέγγιχτοι' και το ινδικό απαρτχάιντ ΙΙ

Συνέχεια από προηγούμενη ανάρτηση... Στο πλαίσιο της παράδοσης της ινδουιστικής κοινωνίας, η κάστα των 'Ανέγγιχτων' (Dalit), η έσχατη τάξη στην ινδική κοινωνική ιεραρχία, ιστορικά συνδέεται με επαγγέλματα θεωρούμενα - βάσει της ινδουιστικής παράδοσης - ως μολυσματικά (οδοκαθαριστές, καθαριστές αποχωρητηρίων κτλ.). Όσοι ασχολούνται με τέτοιου είδους δραστηριότητες θεωρούνται μολυσματικοί και η 'ασθένειά' τους είναι μεταδοτική. Η επιβίωση αυτής της αναχρονιστικής και ρατσιστικής διάκρισης εις βάρος των 'Ανέγγιχτων', αν και θεσμικά (συνταγματικά) απαγορεύεται, οφείλεται στη δυναμική επιρροή της ινδουιστικής παράδοσης στη συγκρότηση της ινδικής κοινωνικής κουλτούρας. Οι κοινωνικές συνέπειες για τους Dalit είναι δραματικές εφόσον αποκλείονται από την κοινωνική ζωή των λοιπών καστών της ινδουιστικής ιεραρχίας (δείτε την προηγούμενη ανάρτηση). Παραθέτω ορισμένα στοιχεία: Οι περισσότεροι Dalit στην Ινδία (περίπου 170εκ.) δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα, διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, κατοικούν σε συνθήκες γκέτο, δεν έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα, τα 2/3 είναι αναλφάβητοι, δεν τους επιτρέπεται η είσοδος σε ναούς και νοσοκομεία, ενώ είναι συχνά θύματα αυθαίρετων συλλήψεων, βασανισμών και δολοφονιών
Οι Dalit γυναίκες στερούνται βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, είναι συχνά θύματα σεξουαλικής βίας, trafficking και επιβεβλημένης πορνείας από άνδρες ανώτερων καστών, ενώ χιλιάδες πεθαίνουν από AIDS.
Το ζήτημα της καταπίεσης και των διακρίσεων των Dalit καταγράφεται ως μία από τις μεγαλύτερες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο σύγχρονο κόσμο (4% του παγκόσμιου πληθυσμού). Διόλου απροσδόκητα, το καθεστώς των Dalit θεωρείται ως το μόνο αντίστοιχο του απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική.
Οι Dalit στην Ελλάδα (περίπου το 60% των Ινδών), ενώ προστατεύονται θεσμικά και νομικά από την Πολιτεία, υφίστανται σημαντικές διακρίσεις από τις 'ανώτερες κάστες' των κοινοτήτων τους.

Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθώ σε ζητήματα θεσμικού - νομικού ενδιαφέροντος σχετικά με τα δικαιώματα των Dalit.