Η πρωτοβουλία της M.I.G να μηνύσει τον Πρόεδρο του Συνασπισμού για συκοφαντική δυσφήμιση συνιστά μία επικίνδυνη, γραφική, ύποπτη και αντιδημοκρατική πολιτική παρέμβαση. Η πιθανή - εκ πρώτης όψεως προφανής - ερμηνεία για την άστοχη και απαράδεκτη επιλογή της M.I.G να στοχοποιήσει τον Α. Τσίπρα, έγκειται στην τακτική του μερικού αντιπερισπασμού, προκειμένου να υποστηριχθεί ορθολογικά, ηθικά και νομικά η πραγματική στόχευση της ενέργειας: εργαλείο στρατηγικής στη σύγκρουση συμφερόντων Βγενόπουλου - Βαρδινογιάννη για το μετοχικό κεφάλαιο της Π.Α.Ε Παναθηναϊκός (εξ ου και η αγωγή στον τηλεοπτικό σταθμό STAR). Ωστόσο, μία συμπληρωματική - στη σφαίρα των πολιτικο-κομματικών συμφερόντων και της ... λελογισμένης συνωμοσίας - ερμηνεία υποθέτει μία ύποπτη παρέμβαση του επιχειρηματικού κεφαλαίου στη διαμόρφωση και παγίωση του σημερινού πολιτικού σκηνικού. Αναμφίβολα, η πολιτική πριμοδότηση του Α. Τσίπρα είναι εξαιρετική, εφόσον διαμορφώνει ευνοϊκές προϋποθέσεις για την πρώιμη ηρωοποίησή του. Πάντως, είναι εξόχως σημαντικό να γίνει αντιληπτή η γενική - σκοτεινή πολιτική και κοινωνική κατάσταση που αναδύεται πίσω από το συγκεκριμένο γεγονός. Χάριν συντομίας, κωδικοποιώ μερικές αναμφίλεκτες διαπιστώσεις:
- Ο πολιτικός ερασιτεχνισμός, η μυωπική λογική και η έλλειψη αξιοπιστίας (βλ. ροπή σε σκάνδαλα) της κυβέρνησης παγιώνουν - δίκαια ή άδικα - τις διαδεδομένες αντιλήψεις της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος περί την κυριαρχία της αδιαφάνειας, της διαπλοκής και της διαφθοράς (υπόθεση Ο.Τ.Ε).
- Το αρνητικό κοινωνικοπολιτικό κλίμα πλήττει την δημιουργική και καινοτόμα επιχειρηματικότητα και ενισχύει τη διαμόρφωση μίας de facto εχθρικής στάσης έναντι του επιχειρηματικού κεφαλαίου.
- Ο απροκάλυπτος πόλεμος των επιχειρηματικών συμφερόντων και η εξάρτηση της επιχειρηματικότητας από το πολιτικό σύστημα, αναδεικνύουν τον πιο αναποτελεσματικό, σκοτεινό και κοινωνικά άδικο τύπο καπιταλισμού: o κρατικο - oλιγαρχικός ή/ και 'παρεοκρατικός' καπιταλισμός πνίγει την καινοτομία και τη δημιουργική πρωτοβουλία, κρατάει δέσμιο το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία και εμποδίζει την προώθηση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
- H διάχυτη δυσπιστία δημιουργεί γόνιμο έδαφος για την αναπαραγωγή των αναχρονιστικών στερεοτύπων και των ιδεολογικών κλισέ που διατυπώνονται με σχετική ευκολία από σημαντικό τμήμα του πολιτικού συστήματος και που, διόλου απροσδόκητα, ευνοούν τη διατήρηση και τη διαιώνιση του σημερινού αντιπαραγωγικού και αντικοινωνικού status - quo.
Κάνοντας τούτες τις σκέψεις, η παρομοίωση της Ελλάδας με Σκοτεινό Χωριό απέχει ελάχιστα από την πραγματικότητα!
Αναρτήσεις
7 comments:
"o κρατικο - oλιγαρχικός ή/ και 'παρεοκρατικός' καπιταλισμός πνίγει την καινοτομία και τη δημιουργική πρωτοβουλία, κρατάει δέσμιο το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία και εμποδίζει την προώθηση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων."
Eδώ είναι το ζουμί κατά τη γνώμη μου. Το μεγάλο πάρτι της μεταπολεμικής Ελλάδας . Οι μαυραγορίτες της κατοχής εξελίχθηκαν ελέω μάρσαλ και Παπού-Καραμανλη στην κρατικοδίαιτη ολιγαρχία των επόμενων χρόνων. Και διερωτάμαι γιατί συνέβη αυτό, πότε υπήρξε έστω και στοιχιώδης εφαρμογή της φιλελεύθερης οικονομίας στη χώρα μας. Ποτε. Το κράτος πάντα στην υπηρεσία της δεξιάς. Νομίζω οτι το μεγάλο λάθος που κάνει η πολιτική σκέψη στην Ελλάδα είναι ο μη διαχωρισμός φιλελευθερισμού-δεξιάς.
Διαβασα στο blog του Σχολιαστή, το καλεσμα σου, για την άλλη άποψη. Αλλα μιας που η δική μου προσέγγιση για το θεμα ειναι ακριβως η ίδια, απλά σου αντιγράφω το σχόλιο που έκανα κια στο blog του Σχολιαστή:
Πολλά δεδομένα στο τραπέζι.
1ον. Το αναφαίρετο δικαίωμα οποιουδήποτε να μηνύει οποιονδήποτε ( η ερμηνεία της δημοκρατίας, ενίοτε μπορεί να φτάνει και στον λαϊκισμό)
2ον. Η επιχειρηματική κουλτούρα και η επιχειρηματική κόντρα ( εδώ θα κάνω τον δικηγόρο του διάβολου και θα ρωτήσω, δεν ήξερε σε ποια χώρα επενδύει ο κ. Βγενόπουλος, ή όσοι βρίσκονται πίσω από αυτόν;;;; Δεν ρώτησε ο κ. Βγενοπουλος ένα αναλυτή, δεν διάβασε που μας κατατάσσει το IMD, και η World Bank στον δείκτη της προστασίας επενδυτή;;;;;;;;; Ε, ας του το πούμε τζάμπα. Κάτω από την Αλβανία και η δεύτερη κάτω και από την Μποτσουάνα)
3ον. Η φοβική Αριστερά που δεν τολμάει να πει ότι «μάγκες απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου και του Ζαχαριάδη ταυτόχρονα, αν δεν μεγαλώσουμε την πίττα -και μόνο η επιχειρηματικότητα μπορεί να το κάνει αυτό- το να αναλώσουμε την ζωή μας, την ζωή σας και την ζωή των απόγονων μας, σε μικροδιαχειριστικά μοιράσματα της υπάρχουσας πίτας είναι ......γλυκούλικο αλλά καταστροφικό. Το μονο που δικαουμαστε και που μπορουμε να κάνουμε εμεις ειναι να ζητήσουμε κάποιους στοιχειώδης κανόνες.»
4ον ηανύπαρκτη «σοσιαλδημοκρατία», που αμήχανα μετράει τις «θέσεις» της στα δελτία των 8.00μμ
5ον. Η αμήχανη Δεξιά, ασυνεπής, που παλεύει να είναι και με τον «αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ»
6ον. Η εμετική επικοινωνιακή προσέγγιση του κ. Βγενοπουλου, που τα μαζεύει και παρακαλεί τον κ. Τσιπρα, να μην μιλάει για «απάτη», αλλά για «πολιτική απάτη», και θα αποσύρει την αγωγή
7ον. Η εμετική αισθητική του κ. Βγενοπουλου, που ρωτάει τον κ. Τσίπρα, πόσοι από τους 55.000 εργαζόμενους του, ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, Ε, και;;;;; Αυτός ξέρει;;; Και γαμώτο, που είναι η ΓΣΕΕ να βγει και να τον κράξει;;;;; Που είναι ο όποιος Προεδρος του οποίου σωματείου εργαζόμενων στην MIG, να βγει και να του πει «τι λες ρε ομορφόπαιδο επενδυτή, από πότε σου ανήκουμε, πότε, ψηφίσαμε και αποφασίσαμε ότι αντιμετωπίζουμε συνειδησιακό πρόβλημα αναμεσα στο μεροκάματο μας και στην επιχειρηματική σου πρακτική;;;;; Ποιος σε νομιμοποίησε να μιλάς εκ μέρους μας;;;;
Που νομίζεις ότι είσαι, στην Ατλάντα της εποχής του Λίνκολ;;;;
8ον . Η εμετική προσέγγιση του κ. Τσίπρα, όπου ο κάθε ηλίθιος τον κάνει τζάμπα μάγκα. Όσο σκέφτομαι ότι στο πρόσωπο του, βρίσκουν επιτέλους το .....είδωλο τους οι ....νεολαίοι και οι ......εστετ αυτής της χώρας......τρελαίνομαι
9ον........βαρέθηκα
Άρα πριν φτάσουμε στις ........ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλου αυτού του βραζιλιάνικου serial, ας βγούμε να πούμε ευθαρσώς και με πλήρη επίγνωση των συνεπειών, ότι όλοι μα όλοι, πολιτικοί, πολιτικάντηδες, επενδύτες, επιχειρηματίες, συνδικαλισταράδες, και πάνω από όλα ΠΟΛΙΤΕΣ, είμαστε ερασιτέχνες της πλάκας.
Οι μόνοι που είναι επαγγελματίες σε αυτόν τον τόπο, είναι οι νταβατζήδες και οι δημοσιογράφοι. Και ακόμα καλύτερα οι νταβατζήδες δημοσιογράφοι.
Ξέρουν, αναλύουν, κάνουν καθημερινά test ευαισθησίας, τι γουστάρει η ψυχούλα του ερασιτέχνη ΠΟΛΙΤΗ και του το πουλάνε στην συγκεκριμένη δόση που το αντέχει και εξαρτάται από αυτό.
Καλημέρα Κατερίνα,
Όντως νομίζω ότι έχουμε συγκλίνουσες απόψεις... Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το κείμενό σου και μεταξύ άλλων ένιωσα ότι συμπυκνώνεις με μία αφοπλιστική ακρίβεια, μόλις σε δύο παραγράφους (βλ. δύο τελευταίες), τον σύγχρονο πολιτικό μας πολιτισμό (κουλτούρα). Η τραχύτητα του λόγου σου -συγχώρεσέ με για την αυθαιρεσία του συμπεράσματος - αναδεικνύει την αγανάκτιση όσων δεν υποκύπτουν στις σειρήνες για διαζύγιο με την κοινή λογική...Η απεικόνιση των λόγων σου αποτυπώνεται στη δική μου δυσάρεστη εικόνα: Σκοτεινό Χωριό!
Homo Sapiens ευχαριστώ για το σχόλιο και για την πρόσκληση στο ενδιαφέρον και καλαίσθητο blog σου, το οποίο προσθέτω στα link μου εφόσον δεν έχεις αντίρρηση.
Πολύ εύστοχος ο χαρακτηρισμός "Σκοτεινό Χωριό" και οι παρατηρήσεις που τον συνοδεύουν.
Σε ότι αφορά την "πολιτική πριμοδότηση του Α.Τσίπρα", σίγουρα απεκόμισε επικοινωνιακά κέρδη από την μήνυση εναντίον του αλλά δεν συμφωνώ με την ερμηνεία της "ύποπτης παρέμβασης του επιχειρηματικού κεφαλαίου στη διαμόρφωση και παγίωση του σημερινού πολιτικού σκηνικού". Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι σε τελική ανάλυση τα μεγάλα εκδοτικά-τηλεοπτικά συγκροτήματα και οι επιχειρηματίες που συνδέονται με αυτά δεν καλοβλέπουν την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού αφού: 1)Υπάρχει μια δοκιμασμένη στο χρόνο και παγιωμένη συνεργασία με παράγοντες των δυο βασικών πόλων εξουσίας άρα τα επιχειρηματικά τους σχέδια δεν ευνοούνται από ενδεχόμενη αποδυνάμωσή τους και 2) Η ανάδειξη ενός τρίτου πόλου στην πολιτική ζωή θα οδηγούσε -έστω πρόσκαιρα- σε μια περίοδο ζυμώσεων και σχετικής αστάθειας του πολιτικού συστήματος την οποία -όπως είναι λογικό- ποτέ δεν επιθυμεί ο επιχειρηματικός κόσμος. Η θετική εικόνα για τον Α.Τσίπρα στα Μ.Μ.Ε. κατά την πρώτη τουλάχιστον περίοδο της εκλογής του πιστεύω ότι ευνοήθηκε από 3 παράγοντες: 1)Την κυβέρνηση που προσδοκά ότι η άνοδος ΣΥΡΙΖΑ θα την οδηγήσει σε άνετη επικράτηση και στις επόμενες εκλογές, 2) Μέρος της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ που πιστεύει ότι ενδεχόμενη νέα ήττα θα οδηγούσε στην αποχώρηση του Γ.Παπανδρέου και 3) Από παράγοντες που έχουν να κάνουν περισσότερο με lifestyle παρά με πολιτική όπως: Αρχηγός νεαρής ηλικίας, με αντισυμβατική εμφάνιση κλπ κλπ. Η εικόνα αυτή έχω την αίσθηση ότι σταδιακά αλλάζει αφού: 1) Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν διαρροές και από τη ΝΔ προς το ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα στις ηλικές 18-44, διαρροές που ναι μεν δεν είναι δραματικές, θα μπορούσαν όμως υπο προϋποθέσεις να συμβάλλουν στην απώλεια αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές για την ΝΔ, κάνοντας τους παράγοντες της κυβέρνησης πιο επιφυλακτικούς απέναντι στην άνοδο ΣΥΡΙΖΑ απ' ότι ήταν στην αρχή, 2) Στην αξιωματική αντιπολίτευση φαίνεται τελικά να αντιλαμβάνονται ότι αν το καράβι βουλιάξει δεν θα υπάρξουν κερδισμένοι και δίνουν πλέον βάρος σε ένα πιο αριστερό-νεανικό προφίλ (π.χ. Ραγκούσης γραμματέας, Παπακωνσταντίνου εκπρόσωπος τύπου κ.λ.π.), σε μια εικόνα ενότητας (αξιοποίηση Βενιζέλου και φιλικά προσκείμενων στελεχών) και σε στοχευμένη κριτική κατά ΣΥΡΙΖΑ (παραμένει κόμμα διαμαρτυρίας, δεν έχει ξεκάθαρες προτάσεις κ.λ.π.) και 3) Η περίοδος χάριτος για τον Α.Τσίπρα φαίνεται να τελειώνει καθώς -όπως είναι γνωστό- η τηλεοπτική αγορά αναζητά διαρκώς νέα προϊόντα. Γι'αυτό θα συμφωνήσω με πρόσφατο σχόλιο της εφημερίδας "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ" που έλεγε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε έχει, ούτε είχε ποτέ φίλους στα εκδοτικά συγκροτήματα (πέρα από τους πρόσκαιρους συγκυριακούς "φίλους"). Θα προσέθετα ότι ούτε θα αποκτήσει, εκτός εάν καταφέρει να πείσει το εκλογικό σώμα ότι επιθυμεί να απεκδυθεί το ρόλο του κινήματος διαμαρτυρίας, να καταθέσει αξιόπιστο εναλλακτικό προγραμματικό λόγο και να αναλάβει -εφόσον του δοθεί ευκαιρία- διαχειριστικές ευθύνες, κάνοντας έτσι την αγορά και τον επιχειρηματικό κόσμο να τον αντιμετωπίσουν ως παράγοντα σταθερότητας και όχι αστάθειας του πολιτικού συστήματος.
Καλησπέρα Διονύση και καλώς όρισες στο homo sapiens,
το επιχείρημα για την 'ύποπτη' πριμοδότηση του Α. Τσίπρα αποτελεί, όντως, μία διαπίστωση που κινείται στα όρια της συνομωσιολογίας και στερείται ορθολογισμού και επαρκούς λογικής θεμελίωσης. Ωστόσο, θεώρησα σκόπιμο να κατατεθεί και αυτή η παράμετρος στη γενικότερη προβληματική των ημερών, περισσότερο για να διεγείρω τη συζήτηση παρά για να υπερασπιστώ μία τέτοιου είδους θέση. Ως προς τα σχόλιά σου για τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού έπειτα από τη θεαματική δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι η ανάλυση που κάνεις αποτυπώνει τις βασικές όψεις του φαινομένου. Βέβαια, είναι ακόμη νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα. Πάντως, η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για μία βολονταριστική υπέρβαση του δικομματισμού - δίχως πολιτική συνεργασία- και για τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού τοπίου με επίκεντρο την Αριστερά, δύσκολα θα αποκτήσει ισχυρό, πλειοψηφικό κοινωνικό έρεισμα. Η προώθηση του Α.Τσίπρα οπωσδήποτε θα έχει κάποια όρια, εφόσον ο πολίτης αντιλαμβάνεται ότι πίσω από ιδεολοπτικά στερεότυπα και ανέξοδες πομφόλυγες, πίσω από ευφυή και σκωπτικά σχόλια (βλ. στιχάκια, παρομοιώσεις κτλ) κρύβεται ένδεια ιδεών και προοδευτικού πολιτικού λόγου.
Homo Sapiens
Αναδιατυπώνεις με καλύτερο τρόπο το πνεύμα της δικής μου ανάρτησης
Ας μείνουμε συντονισμένοι
Providing it really is day, you [url=http://lfcream.com]cost of lifecell[/url] people-- and hands which is often dried up and old and wrinkly. life cell The processes that kept our systems working like effectively lubricated devices http://lfcream.com should use is the viewpoint of countless other consumers, through looking at vision cream reviews.
Δημοσίευση σχολίου