Συγχαρητήρια γιά την ευαισθησία σου... αλλά φοβάμαι οτι είσαι σχετικά μόνος. Η Αφρική, φίλε μου, υπήρξε το "πεδίο ασκήσεων" των ευρωπαικών αυτοκρατοριών ακόμα και σε θέματα... δημοκρατίας. Και αφού απομυζήθηκε, αφέθηκε στην τύχη της...
Ουτε η πρώτη γενοκτονία... ουτε δυστυχώς η τελευταία...
Οσο γιά εμας... ε... διαδηλώνουν οι Παναθηναικοί σήμερα... με Darfur θα ασχολιόμαστε τώρα?
Homo Sapiens on 13 Απριλίου 2008 στις 9:30 μ.μ.
είπε...
Αγαπητέ μου sxoliasti,
Όντως αυτή είναι η πραγματικότητα. Νομίζω ότι γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η ευαισθησία μας στους πολέμους, στην καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις τραγωδίες του ...άλλου κόσμου είναι εξόχως μεροληπτική και διαμορφώνεται περισσότερο από τη μιντιακή πραγματικότητα (τι προβάλλουν περισσότερο)και από καλά ριζωμένα συμπλέγματα στη συλλογική μας κουλτούρα. Έτσι, η κινητοποίηση και οι αντιδράσεις π.χ για το Ιράκ και την Παλαιστίνη (βλ. Αμερικάνοι και Ισραήλ) είναι απείρως μεγαλύτερη και συστηματικότερη συγκριτικά π.χ με το Θιβέτ ή το Νταρφούρ... Σχετικά με τη δραστηριότητα στην blogoσφαιρα, θεωρώ σκόπιμο, εφόσον δημιουργούμε εθελοντικά ένα βήμα δημόσιου λόγου και διαλόγου, να αναδεικνύουμε τέτοιου είδους ζητήματα, προκειμένου να ενημερώνουμε και να διαμορφώνουμε προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτού που θα μπορούσε να αποκαλεστεί blog activism. Δεν γνωρίζω πόσοι διάβασαν το συγκεκριμένο Post και διέθεσαν λίγο από τον χρόνο τους για να ερευνήσουν τις βασικές πτυχές του προβλήματος. Έστω και ένας να είναι, νομίζω ότι η ανάρτηση πέτυχε το σκοπό της. Τι λες; Υ.Γ. Έλαβα ένα mail από μία ομάδα blogger από την Αγγλία που ασχολούνται με το Νταρφούρ, έχουν σχετικό blog, όπου χαιρέτιζαν την υποστήριξη των ελλήνων blogger! ;
2 comments:
Συγχαρητήρια γιά την ευαισθησία σου... αλλά φοβάμαι οτι είσαι σχετικά μόνος. Η Αφρική, φίλε μου, υπήρξε το "πεδίο ασκήσεων" των ευρωπαικών αυτοκρατοριών ακόμα και σε θέματα... δημοκρατίας. Και αφού απομυζήθηκε, αφέθηκε στην τύχη της...
Ουτε η πρώτη γενοκτονία... ουτε δυστυχώς η τελευταία...
Οσο γιά εμας... ε... διαδηλώνουν οι Παναθηναικοί σήμερα... με Darfur θα ασχολιόμαστε τώρα?
Αγαπητέ μου sxoliasti,
Όντως αυτή είναι η πραγματικότητα.
Νομίζω ότι γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η ευαισθησία μας στους πολέμους, στην καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις τραγωδίες του ...άλλου κόσμου είναι εξόχως μεροληπτική και διαμορφώνεται περισσότερο από τη μιντιακή πραγματικότητα (τι προβάλλουν περισσότερο)και από καλά ριζωμένα συμπλέγματα στη συλλογική μας κουλτούρα. Έτσι, η κινητοποίηση και οι αντιδράσεις π.χ για το Ιράκ και την Παλαιστίνη (βλ. Αμερικάνοι και Ισραήλ) είναι απείρως μεγαλύτερη και συστηματικότερη συγκριτικά π.χ με το Θιβέτ ή το Νταρφούρ...
Σχετικά με τη δραστηριότητα στην blogoσφαιρα, θεωρώ σκόπιμο, εφόσον δημιουργούμε εθελοντικά ένα βήμα δημόσιου λόγου και διαλόγου, να αναδεικνύουμε τέτοιου είδους ζητήματα, προκειμένου να ενημερώνουμε και να διαμορφώνουμε προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτού που θα μπορούσε να αποκαλεστεί blog activism.
Δεν γνωρίζω πόσοι διάβασαν το συγκεκριμένο Post και διέθεσαν λίγο από τον χρόνο τους για να ερευνήσουν τις βασικές πτυχές του προβλήματος. Έστω και ένας να είναι, νομίζω ότι η ανάρτηση πέτυχε το σκοπό της. Τι λες;
Υ.Γ. Έλαβα ένα mail από μία ομάδα blogger από την Αγγλία που ασχολούνται με το Νταρφούρ, έχουν σχετικό blog, όπου χαιρέτιζαν την υποστήριξη των ελλήνων blogger! ;
Δημοσίευση σχολίου