Αναμφίβολα, ο τίτλος έχει συνδεθεί με μία από τις σημαντικότερες δημιουργίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Το σενάριο της ταινίας Fahrenheit 451 του Francois Truffaut (1966) είναι βασισμένο στην ομότιτλη νουβέλα του Ray Bradbury που επιδιώκει μία φαντασιακή προβολή μίας αλλοτριωμένης και "ευνουχισμένης" μελλοντικής κοινωνίας. Εν ολίγοις, σε μία φανταστική χώρα η κρατική εξουσία έχει δια νόμου απαγορεύσει την κατοχή και ανάγνωση βιβλίων. Η Πυροσβετική Υπηρεσία έχει μετατραπεί σε ένα αυστηρό μηχανισμό καταστολής με κύρια αρμοδιότητα την ανεύρεση και καύση των βιβλίων εκείνων που δεν συμμορφώνονται στις κρατικές υποδείξεις. Η κεντρική πηγή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας των πολιτών είναι η τηλεόραση. Στα σπίτια των υπηκόων αυτής της χώρας έχουν εγκατασταθεί μεγάλες επίπεδες παραλληλόγραμμες οθόνες κρεμασμένες στον τοίχο (προφητικό?) μέσα από τις οποίες διοχετεύεται η γνώση, η διασκέδαση και τα πολιτιστικά πρότυπα που το καθεστώς επιλέγει (προφητικό?)! Εκπληκτική περιγραφή μίας αποκρουστικής κοινωνίας με άφθονη τηλεόραση και καθόλου βιβλίο!
Τι είδους συγκρίσεις, παραλληλισμοί και αναγωγές στο παρόν μπορούν να γίνουν...; (εδώ διανοίγεται προοπτική για μεγάλη συζήτηση!)
Υ.Γ.1 Για όσους δεν επιδιώκουν να διαβάσουν το βιβλίο, προτείνω ανεπιφύλακτα την εξαιρετική ταινία του Φ. Τριφό!
Υ.Γ.2 Ο τίτλος προκύπτει από την θερμοκρασία καύσης του χαρτιού.
8 comments:
καλημέρα homo-sapiens. Μη το λέτε, μη το λέτε ότι τα βιβλία κάναουν πάντα καλό! Έχω συντάξει πόνημα όπου αποδεικνύω με ατράνταχτη λογική τις καταστρεπτικές συνέπειες της βιβλιοφιλίας και βιβλιοφαγίας. Αναμείνατε!
Hello Cynical, το περιμένω με ανυπομονησία! Μη με κατηγορήσεις για βιβλιολαγνεία :)..Το βιβλίο ως έννοια δεν έχει αξιακή υπόσταση! Εξαρτάται για ποια βιβλία μιλάμε κάθε φορά και τι διαβάζουμε....αναμένω ένα ακόμα...απολαυστικό ποστ από σένα!
@ καλημέρα cynical, καλημέρα homo-sapiens, Εμένα όλα αυτά μου θυμίζουν τη σημερινή πραγματικότητα! Κάπως έτσι δεν είναι; Απλά οι απαγορεύσεις είναι συγκεκαλυμμένες αλλά απόλυτα υπαρκτές.
The New Brave World! μήπως η ταινία θυμίζει αυτό; Πάντως ο Huxley είχει προβλέψει τη σημερινή πραγματικότητα.
Οσο για τη συζήτηση με τα βιβλία πάντα θα υπάρχουν νέας μορφής πλάνες για την αδιαλλαξία και την βαρβαρότητα....άλλωστε τι 'φωτισμένη' κοινωνία θα ήμασταν ;)
Γιά να βάζουμε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις...
Και το βιβλίο του Bradbury, και το Brave new world του Aldous Huxley, αλλά και πολλά άλλα, (αναφέρω ενδεικτικά το "1984" του George Orwell ), εντάσσονται σε μιά κατηγορία "πολιτικής φαντασίας",που με αφορμή βασικά την άνοδο του φασισμού (το Brave New World γράφτηκε το 1932) προέβλεπε την επικράτηση ολοκληρωτικών καθεστώτων της μιάς μορφής ή της άλλης...
Αν μάλιστα προσπαθήσετε να θυμηθείτε πως βλέπουν τον μελλοντικό κόσμο σχεδόν όλοι οι δημιουργοί ταινιών αλλά και συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, παντοτε τα ...μελλοντικά καθεστώτα είναι ολοκληρωτικά! Τώρα... γιατί και από που πηγάζει αυτή η ...ολοκληρωτικολαγνεία... έχω μιά θεωρία, αλλά νομίζω οτι θα υπάρχουν πάμπολλες άλλες, περισσότερο politically correct απο την δική μου, που δεν θα εξοργίσουν την Tractatus ή αλλους ΠΑΣΟΚους- ως εκ τούτυ δεν την αναφέρω...
Εν τούτοις, οι προβλέψεις έμειναν στα χαρτιά... και θα μείνουν, παρά τις ομοιότητες που διακρίνει - και σωστά- ο οικοδεσπότης μας με την σημερινή πραγματικότητα.
Ομως... μην ξεχνάμαι κάτι... Μπορεί το βιβλίο να έρχεται πιά σε δεύτερη μοίρα... μπορεί η οθόνη να αποτελεί την πρωταρχική πηγή πληροφόρησης γιά το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά αυτό δεν οφείλεται στην επικράτηση κάποιου...ολοκληρωτισμού τύπου Bradbury, ή "1984", αλλά απλά στην αλλαγή του "μέσου", μάλλον του κυρίαρχου μέσου πληροφόρησης, από το εντυπο στο "εικονικό". Και εδώ, βέβαια, 'ερχεται να δώσει την ερμηνεία του, αλλά και να εξηγήσει την επιρροή του "μέσου", -οχι του περιεχομένου_- 'ενας κάπως ξεχασμένος σήμερα "φιλόσοφος", ο Marshal McLuhan με το εξαιρετικό βιβλίο του -και για εμένα πάντα επίκαιρο- "The medium is the message" - το συνιστώ ανεπιφύλακτα..
Ωραία ανάρτηση, ευκαιρία γιά καλή κουβέντα... όταν ξεκολλάμε από την πολιτική και ιδιαίτερα το προσφιλές ...ΠΑΣΟΚ... κερδίζουμε, δεν χάνουμε...
Προφητικός ο Ray Bradbury. Μήπως αυτό δεν ζούμε πάνω κάτω. Βέβαια θα μου πείτε ότι βιβλία διαβάζονται αλλά τι βιβλία λέω εγώ. Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα? Καλά βιβλία δεν διαβάζονται πλέον. Οσο για τις τηλεοράσεις . είναι απίστευτη η διορατικότητα του συγγραφέα.
Ωχ πάλι μ'επιασε η γκρίνια. Κλείνω...
Homo Sapiens, σε προβοκάρισα πολλές φορές, και -όχι υποκριτικά- ζητω συγνωμη.
Η Ανάσταση, δεν μου λέει και πολλά, μιας που συστηματικά αποφευγω την Σταυρωση.
Και έτσι ευχομαι απλα ξεκουραση, γλέντια, και ...Ανοιξη.
Έτσι κάνουν οι φίλοι ρε Ηομο, την κοπανάνε για πάσχα χωρίς ένα γεια!
Δημοσίευση σχολίου