Η μεγάλη απήχηση της πρωτοβουλίας του ιστολογίου Ιδιογράφως (συλλογή από ιδιόγραφα σημειώματα ιστολόγων και αναγνωστών) προκαλεί ιδιαίτερη (θετική) εντύπωση. Αν και -εκ των πραγμάτων- είναι αρκετά δύσκολο να εντοπιστούν τα κίνητρα της συμμετοχής και να εξηγηθεί η επιτυχία της πρωτοβουλίας, υποθέτω ότι δύο στοιχεία είναι σημαντικά: η ύπαρξη ενός ισχυρού κοινού συναισθήματος που συνδέει τους συμμετέχοντες (η συλλογή αφιερώνεται στη μνήμη της Αμαλίας Καλυβινού) και η έντονη προσωπική ανάγκη για δημοσιοποίηση και κοινή ανταλλαγή ενδόμυχων σκέψεων, ιδεών και εμπειριών που αποκαλύπτουν ιδιαίτερες πτυχές της κουλτούρας και του χαρακτήρα (οι περισσότεροι blogger έχουμε αυτή τη...δημιουργική ματαιοδοξία!). Βέβαια, ίσως η προσέγγιση αυτή να είναι εντελώς εσφαλμένη και η επιτυχία της πρωτοβουλίας να έγκειται στο γεγονός ότι...έχει πλάκα. Αναφέρω το παράδειγμα του "Ιδιογράφως" ως έναυσμα για μία συζήτηση (ίσως να είναι ήδη παρωχημένη) σχετικά με τη δυναμική των blog, τα χαρακτηριστικά του ηλεκτρονικού ακτιβισμού, τις προϋποθέσεις μίας νέας μορφής συλλογικότητας και τους τρόπους μετουσίωσής της σε κοινωνική δράση. Η βασική σκέψη μου γι' αυτήν την ανάρτηση είναι: γιατί ορισμένες πρωτοβουλίες στα blog σημειώνουν επιτυχία (π.χ. διαδήλωση για τις φωτιές, διαμαρτυρία για Σ.Κούλογλου, υπόθεση της Αμαλίας, Ιδιογράφως κτλ) και άλλες όχι; Λόγου χάρη, πριν λίγες μέρες "έτρεξε" μία διεθνής πρωτοβουλία για τα ανθρώπινα δικαιώματα (Bloggers Unite for Human Rights) που δεν είχε την αναμενόμενη απήχηση στην εγχώρια blogoσφαιρα. Επίσης, υπάρχουν συχνά πρωτοβουλίες για μποϋκοτάζ σε προϊόντα ή/ και επιχειρήσεις που η απήχησή τους είναι ελάχιστη. Ποια είναι - επί της ουσίας -εκείνα τα ποιοτικά στοιχεία που δημιουργούν αυθόρμητη συλλογική δράση και συνεργασία στα blog; Θα είχε την ίδια επιτυχία με το "Ιδιογράφως" μία κίνηση να καταγράψουμε τις ιδέες, τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τις προτάσεις μας για το εθνικό σύστημα υγείας, ως μία ελάχιστη προσφορά για την Αμαλία; (ίσως να υπάρχει ήδη, δεν το γνωρίζω)
Προσθήκη: μόλις εντόπισα τα ιστολόγια http://amaliasday.blogspot.com/ και http://amalia2007.blogspot.com/
Αναρτήσεις
8 comments:
H.S. καλό το ερώτημα.
Οι διαδικτυακες παρέες δεν νομίζω ότι έχουν πιστέψει στην όποια δύναμη τους, δεν έχουν πιστέψει στο τέλος του πουλημένου επαγγελματισμού της ενημέρωσης και της επικοινωνίας, στην άνθηση του ρομαντικού ερασιτεχνισμού.
Άρα πιθανα δεν συμμετέχουν στα μεγάλα εκχωρώντας την δυνατότητα στους επαγγελματίες διοργανωτές του είδους.
Αλλά γοητεύονται από τα μικρά, τα χαριτωμένα, τα ευαίσθητα, τα πιο προσωπικά.
Μια εκτίμηση, πιθανότατα λανθασμένη.....
@ katerina
είναι κι αυτό που λες μία πτυχή του πράγματος. Εγώ δεν έχω ακόμα κάποια συγκεκριμένη απάντηση... Στα blog μπορεί κανείς να διακρίνει ένα πλούτο ιδεών και ευαισθησιών,εναλλακτικούς τρόπους διαμαρτυρίας και ακτιβισμού, προτάσεις για κοινή δράση και ενημέρωση σε κρίσιμα θέματα της επικαιρότητας και της καθημερινότητας. Τώρα, κάποια από αυτά αποκτούν μία ιδιαίτερη δυναμική και μετασχηματίζονται σε συλλογική δράση (είτε στο διαδίκτυο είτε έξω από αυτό), ενώ κάποια άλλα μένουν καταδικασμένα στην αφάνεια και στο χάος της blogoσφαιρας. Νομίζω ότι δύσκολα εξηγείται θεωρητικά...μάλλον εμπειρικά μπορεί να διαπιστωθεί. Βέβαια, οι έρευνες για μία "αποκωδικοποίηση" του τρόπου συμπεριφοράς των ιστολόγων είναι ακόμα σε νηπιακό στάδιο
Καλησπερα Πασχαλη.
Πιστευω οτι απεχουμε ακομα πολυ απο τη δημιουργια συλλογικης συνειδησης ακομα και μεσα απο τα blogs. Και δεν πιστευω βεβαια σε κανενα κινημα bloggers και διαφορα τετοια μεγαλεπιβολα.
Οι περισσοτεροι εχω την εντυπωση οτι μπηκαμε εδω γιατι ειναι της μοδας. Και αυτο φαινεται απο το ποσα blogs κρατανε στο χρονο. Υπαρχουν βεβαια και blogs οπου διαβαζεις και συζητας θεματα που εχουν καποιο παραπανω προβληματισμο, οπως ειναι καποια που ξερουμε και οι δυο μας.
Απο την αλλη υπαρχουν blogs με μεγαλη επισκεψιμοτητα τα οποια ειναι περισσοτερο της παρεας και του χαβαλε. Δεκτον και αυτο φυσικα.
Ειμαστε δυστυχως ως πολιτες παρα πολυ ατομιστες, και αυτο ειναι αναμενομενο οτι θα εμφανιζεται και μεσα στα blogs. Κατα τη γνωμη μου δεν σημαινει και κατι ιδιαιτερο αν καποιος ξερει 2 πραγματα παραπανω στον υπολογιστη και ανοιγει ενα blog.
Οσον αφορα την απορια σου γιατι αλλες πρωτοβουλιες εχουν απηχηση και αλλες οχι, οι πιο πολλες ειναι στο πλαισιο του χαβαλε και αλλες ειναι της μοδας.
Δεν καταλαβα δλδ για ποιο λογο να συμμετασχω σε μια διαμαρτυρια για τον Κουλογλου.
Εχω ως πολιτης πολυ πιο σοβαρα θεματα να με απασχολουν και συλλογικα αλλά και ατομικα.
Πχ, δεν ειδα κανενα blogger να ασχοληθει και να προτεινει διαμαρτυρια για τα πολυ σοβαρα θεματα οπως ειναι η παιδεια, η υγεια ή η ακριβεια.
Τωρα πχ τα μποϋκοταζ για μια μερα σε ολα τα προϊοντα, ειναι αστειοτητες για μενα.
καλο ΣΚ
@Πασχάλη όντως το θέμα είναι ακαθόριστο, δεν έχω απαντήσεις.
Οι Βλογκόσφαιρα είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο νομίζουμε (έτσι πιστεύω). Ίσως θα μπορούσε να γίνει ένας χάρτης με blog κόμβους (πιο μεγάλους ή πιο μικρούς) και δίκτυα. Σε πολύ συνοπτικά πλαίσια, αυτό όμως θα απαιτούσε μεγάλη έρευνα.
@ Αντώνη,
Όντως, η πλάκα και η μόδα είναι στοιχεία που εξηγούν τις -κατά κάποιο τρόπο- "μαζικές" μπλογκοαντιδράσεις σε κάποιο θέμα. Χωρίς ωστόσο να τις εξηγούν όλες...Π.χ η αντίδραση στις φωτιές ή στο ζήτημα της Αμαλίας αποδεικνύει ότι υπάρχει εκ των πραγμάτων μία δυναμική στο χώρο που, όμως, δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε πότε θα εκδηλωθεί, με ποιον τρόπο και για ποιο θέμα. Στα σχόλιά σου περί κινήματος των blogger συμφωνώ απόλυτα. Επίσης, διαπιστώνω κι εγώ ότι σε κρίσιμα θέματα πολιτικής οι αντιδράσεις είναι αποσπασματικές και δύσκολα μπορούν να αποκτήσουν πιο μαζικά χαρακτηριστικά.
Εδώ, η γνώμη του @ Greek Rider νομίζω ότι είναι πολύ διαφωτιστική. Η μπλογκόσφαιρα είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο νομίζουμε, με αποτέλεσμα να επιχειρούμε να προσεγγίσουμε ένα θέμα με παραστάσεις και εμπειρίες από τον δικό μας μπλογκο-μικρόκοσμο.
homo sapiens μου,
πολύ ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου. Και πραγματι αναρωτιέμαι κι εγώ γιατί πέτυχε τόσο πολύ αυτό το "ιδιογράφως". Με κάλεσαν και μένα να συμμετέχω, αλλά δεν συμμετείχα (το θεώρησα χωρίς ουσία). Ίσως να είχα λάθος. Τώρα αντίθετα συμμετείχα σε κάτι πιο χαζό. Παραθέτω μερικές παραδοξότητες του χαρακτήρα μου!! Ίσως το βρήκα και μια ευκαιρία να κάνω αυτοκριτική..
Η ιδέα πάντως που προτείνεις μου φάνηκε πολύ καλή. Να γράψουμε τις σκέψεις μας για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ίσως το κάνω...
Μερόπη,
το blog "ιδιογράφως" μου προκάλεσε το ενδιαφέρον από τη μεγάλη ταχύτητα αντίδρασης και ανταπόκρισης των blogger για συμμετοχή στην διαδικασία. Πιθανώς οι δύο υποθέσεις που αναφέρω στην ανάρτηση να εξηγούν κάπως την μεγάλη απήχησή του. Πάντως, στην ουσία του ερωτήματος για το ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να προκαλέσουν μαζικότητα στη συμμετοχή και ταχύτητα στην αναπαραγωγή μίας νέας ιδέας μέσω των blog, καταλήγουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί. Η εμπειρία δέιχνει ότι υπάρχουν αρκετές αντιφάσεις και ότι δεν διαπιστώνεται μία ¨κανονικότητα¨ως προς τον τρόπο αντίδρασης και συμπεριφοράς των blogger.
Υ.Γ. Θα επισκεφτώ σύντομα το blog σου για να διαβάσω τις...παραδοξότητές σου.
Επίσης, κάποια στιγμή θα γράψω ένα ποστάκι για το Ε.Σ.Υ προκειμένου να κάνουμε μία συζήτηση
Πασχάλη πολύ ενδιαφέρον ποστ.
Γιατί άλλες πρωτοβουλίες έχουν ανταπόκριση και άλλες όχι είναι ένα
πολύ χρήσιμο και εύστοχο ερώτημα.
Δεν έχω κάποια σίγουρη απάντηση αλλά
θα πιαστώ από την πρόταση σου σχετικά
με την υγεία για να πω τα εξής
Ο πολίτης-ψηφοφόρος-φορολογούμενος-
καταναλωτης, εργάζεται, πληρώνει φόρους
και κάθε 4 χρονια ψηφίζει, εκλέγει και
στη συνέχεια απαιτεί υπηρεσίες ποιότητας και αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.
Δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει και προτάσεις και για το πώς θα γίνουν όλα αυτά στα blog. Το σύστημά μας είναι
αντιπροσωπευτικό εξάλλου.
Επίσης οι περισσότεροι δεν έχουν την
δυνατότητα ή τις γνώσεις για να να το κάνουν.
Όμως μπορεί και πρέπει να διαμαρτυρεται ο πολίτης κάθε φορά που αισθάνεται ότι δεν έχει αυτά που αξίζουν σε μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα. Αυτό το καταλαβαίνει στην καθημερινότητα του και αντιδράει αυτομάτως.
Γι'αυτο οι περισσότεροι όταν πρόκειται
για διαμαρτυρία συμμετέχουν ενώ όταν
πρέπει να προτείνουν το σνομπάρουν διότι
ίσως να θεωρούν ότι έτσι δίνουν και άλλοθι προς τους κυβερνώντες...
Δημοσίευση σχολίου